" සර් , සර්ව හම්බවෙන්න මිස්ටර් ජියොන් නම්ජුන් ඇවිත්...."
ඔෆිස් එකට වෙලා කල්පනා කර කර හිටපු මිස්ටර් කිම්ගෙ අවධානය බිදුනෙ එයාගෙ සෙක්ට්‍රිගෙ කටහඩින්. නම්ජුන් හදිස්සියෙන්ම හොස්පිට්ල් එකෙන් ගිහින් තිබ්බෙ මිස්ටර් කිම්ව හම්බවෙන්න.
" එන්න කියන්න...."
මිස්ටර් කිම්ට ජූන් එක්ක තරහක් තිබ්බා. ටේ තමන්ගෙ ගෙදර ඉන්නැතුව ජූන්ගෙ ගෙදර ඉන්න එකට එයා පොඩ්ඩක්වත් කැමති වුනේ නෑ. ඒත් ජූන් එයාගෙ ෆැමිලි බිස්නස් භාරගත්තු නිසා ටේට ආශ්‍රය කරන්න මීට වඩා ගැලපෙන යාලුවෙක් හිතාගන්න බැරි වුනු නිසය් මිස්ටර් කිම් ජූන්ගෙය් ටේගෙය් යාළුකමට ඉඩ දුන්නෙ.
" වාඩිවෙන්න නම්ජුන්...."
ඔෆිස් එක ඇතුලට ආපු නම්ජුන් දිහා බලල මිස්ටර් කිම් කිව්වා. ජූන්ගෙ මූන සම්පූර්ණයෙන්ම මැලවිලය් තිබ්බේ.
" මොකද නම්ජුන් හදිස්සියෙම මාව හම්බවෙන්න ආවේ.....?? "
නම්ජුන් හම්බවෙන්න එන්නෙ ටේ ගැන කතා කරන්න කියලා හොදටම දන්නවා වුනත් මිස්ටර් කිම් ඇහුවා.
" ටේ ට එයාට ඕනෙ විදියට ඉන්න දෙන්න අන්කල්....."
අමාරුවෙන් තමන්ගෙ කදුලු හංගගන්න ගමන් ජූන් කතා කලා. ඒත් මිස්ටර් කිම්ගෙ මූනට ආවෙ සමච්චල් සහගත හිනාවක්.
" ඔයා ආවෙ එයාගෙ පනිවිඩකාරයෙක් විදියටද.....? "
ජූන් කිව්ව දේ සතේකටවත් මාය්ම් නොකරපු මිස්ටර් කිම් ඇහුවා.
" ටේ දන්නෑ මං ආවා කියලා...."
" ඕහෝ....... තමන්ගෙ ආදරණීය යාලුවා වෙනුවෙන් මේ ඇවිත් තියෙන්නේ.....? "
ජූන්ව විහිලුවකට අරන් වගේ මිස්ටර් කිම් කියාගෙන ගියා.
" අන්කල් තාම ඔයාගෙ තීරනේ වෙනස් කලේ නැද්ද.....? "
" මගෙ තීරන මං කවදාවත් වෙනස් කරන්නෑ නම්ජුන්. ටේහ්‍යුන්ගෙ අතින් මේ කම්පැනි එක තවත් දියුනු වෙනව දකින්නය් මට ඕනේ....."
කතා කරද්දි මිස්ටර් කිම්ගෙ ඇස් දිලිසෙනවා. කම්පැනි එකේ දියුනුව ගැන එයා අහස උසට බලාපොරොත්තු ගොඩ ගහගෙනය් හිටියේ.
