the w from omeg'ua ;; dekubaku

twfo ; omega

THE W FROM OMEG'UA

Kendini neredeyse herkesten üstün gören ve hiçbir kusuru olmadığına inanan çocuk kendi hakkında tek bir şeyden nefret ediyordu. Özgünlüğünü seviyordu. Çalışkanlığı ve azimli yapısını da aynı şekilde. Pek önemsemese dahi görünüşüne de pozitif bakıyordu. Sadece tek bir durum vardı ve bunu değiştirme imkanı olsa hiç zorlanmadan onu bile yapabilirdi. Doğuştan gelen bu özelliğine lanet okuyordu.

Omegaydı.

İkinci cinsiyetleri ayıran aptallardan hiçbir zaman olmamıştı. Herkes onun gözünde aynıydı. Herkesten eşit derecede haz etmiyordu fakat omegalığı vücudunun istediği kapasiteye çıkmasına engel oluyor gibi hissediyordu. Alfalar kadar rahat hissetmiyordu. Kendini bir şekilde kısıtlaması gerekiyordu.

İlk başlarda kafasına pek takmasa da özgünlük çalışmalarında alfalardan daha erken yorulan bedeni ister istemez dikkatini çekmişti. Elbette bu sarışının hayallerini ve günlük yaşamını etkilememişti. İzin vermezdi etkilemesine. Öyle iyi kamufle oluyordu ki çoğu kişinin gözünde yüzde yüz alfa profili çizdiğine emindi. En fazla kokusu konusunda bastırıcı kullandığından beta olduğunu düşünen olabilirdi. Daha ilerisi asla.

Fakat son zamanlarda sikik bir site ortaya çıkmıştı ve aptal okul arkadaşları tarafından gereksiz şekilde rağbet görmüştü. Okulun ikinci cinsiyetler konusunda baskı uygulamıyor oluşuna sevinirken böyle bir durum onu endişelendiriyor ve normalden daha sinirli yapıyordu.

Kim tarafından kurulup yönetildiği asla bilinmeyen sitenin ismi OMEG'UA tarzındaydı. Lanet olası admini garip biçimde kafasına estiği zaman okul fotoğrafıyla birlikte altında o kişinin isminin yazılı olduğu bir paylaşım yaparak tüm ilgiyi aniden üstüne çekiyordu. Bilgilere nasıl ulaştığı da kimliği gibi bir sırdı.

Okuldaki omegaların kendilerini saklamaları neden insanlarda bu kadar merak uyandırıyordu asla anlamayacaktı. Başkalarının özeline saygı göstermeyen o ibneyi bulursa ölümü kesinlikle Bakugou'nun elinden olacaktı.

Sıkıntıyla nefes verip yatağına oturdu. Eli endişeyle cebindeki telefonunu bulduğunda ekranını açıp artık takip etmekten yorulduğu siteye giriş yaptı. Ne sıklıkla paylaşım yaptığı bilinmese de sadece ders bitimi ortalığı karıştırdığı biliniyordu.

"Fotoğrafımı görürsem şu sikik sitede, cidden yurdu patlatırım." dedi sinirli çıkan sesiyle. Fısıldamayı ihmal etmemişti çünkü odasının bulunduğu kat arabalardan geçilmeyen caddeler gibi asla boş olmuyordu. Sinirini en sonunda kapısının önünden geçen öylesine birinden çıkaracaktı.

Parmağı ekranda yukarıya kayarken kalbinin atış hızının değiştiğini hissetti Katsuki. Her gün korku ve endişeyle bu rutini gerçekleştiriyor olması çok sinir bozucuydu.

Yeni paylaşım gözüne çarptığında önce gözlerini yumdu. Derin bir nefes alıp verdikten sonra hazır hissedip hızlı bir hareketle ekranı tekrar kaydırdığında gözlerini de açmıştı. Bakış açısına giren mor saçlı çocukla önce rahat bir nefes verdi dışarıya. Bugün de atlatmıştı.

Yaşasın(!)

Ardından endişe duygusunun yerini ufak bir şaşkınlık yerini bırakmıştı. Çocuğu spor festivalinden az buz tanıyordu ve kendi omega olmasına rağmen o herifte kendiyle herhangi bir benzerlik sezmemişti. Ya da okulun geri kalan aptalları gibi bunlarla uğraşmadığı için dikkatini çekmemişti bilmiyordu.