𝐴𝐻𝑅𝐴𝑍 || 🌼

0.3

Selam! Duyuru panom da paylaştım ama takip etmeyenler için buraya da yazıyorum 'Yanlış Hayatlar' isimli kitabımı yayından kaldırdım. Çünkü bu tür konulu kitaplarda baş karakterden başka bir kız olsun istemiyorum. Düzenleyip aynı konuyla yazmaya devam edeceğim.

Bir de Poyraz hani tıp okuyordu ya, artık okumuyor. 12. Sınıf ikizler için bir yıl geç yazılmış.

Oy vermeyi ve yorum atmayı unutmayın.

İyi okumalar.

Öptüm<3

06.06.2021/Pazar

🌼

Çiçek'ten

Şuan masada oturmuş kahvaltı ediyorduk. Aslında dün olanlardan sonra inmeyecektim ama Bahar Hanım çok ısrar etmişti. Bende koca yürekli biri olarak kabul etmiştim. Zaten fazla bir şey yemiyordum. Hemen yer ve kalkardım. Bugün okul vardı. Hiç gitmek istemiyordum. Yine salak insan toplulukları ile bir araya gelip laf atmalarını dinleyecektim. İşaret dili bilseler cevap veririm ama o da yok ki... Kendimi 'beyin hücreleri ölmüş birine ne denilebilir ki' diyen kadın gibi hisettmiştim bir an.

Ben bunları düşünürken Kadir Bey'in sesi benim düşüncelerimi böldü. "Çocuklar sizi Poyraz'ın gittiği arkadaşımın okuluna göndermek istiyorum. Eğer sizde isterseniz bugün kayıt yaptırayım sizde okul için alışveriş yaparsınız. Yarında okula gidersiniz. Olur mu?" dediğinde Çınar ile birbirimize bakıyorduk. Büyük ihtimalle kabul edecektik çünkü eski okulumuzda arkadaşımız yoktu. Belki yeni arkadaşlar edinirdik. Bu beni biraz mutlu etmişti.

Çınar istiyor gibiydi benden de onay çıkınca Kadir Bey'e hitaben "Olur siz nasıl uygun görürseniz." Dedi. Kadir Bey gülümseyerek kahvaltısına geri dönerken ben izlenme hissi ile kafamı kaldırdım. Rüzgar düşünceli düşünceli bana bakıyordu. Ve bunu ben ona bakmaya başladığımda fark etmiş olacak ki hızlıca gözlerini kaçırdı. Bende daha fazla bakmayarak önüme döndüm.

🌼

Kahvaltımızı yapmış Avm'ye gidiyorduk. Çınar, ben, ve Rüzgar abi. Kabul ettiğim için değil saygılıdsn dolayı öyle hitap ediyordum. Zaten en fazla içimden edebilirdim. Kadir Bey bizimle sözlü bir tartışmaya girmediği için yanımıza onu almamızı istemişti. 17 yaşında olduğumuz için bize özel kredi kartı çıkaramıyordu. Ek kart çıkartmak için başvuru yapacaktı bugün. Biz ne kadar istemesek de bizi dinlemeden evden çıkmıştı.

Şuan kırtasiye de defter alıyordum. Çınar ise... Onu bilmiyordum. Ben kırtasiyeler de kendimi kaybederim.

Aradan elli dakika geçmişti ve ben hala kalem alıyordum. Çınar beni çekiştirerek kasaya götürdü. Parayı ödeyip kırtasiyeden çıkmıştık. Rüzgar bizi arabada bekliyordu. Daha fazla beklemeden arabaya geçtik. Çınar öne ben ise arkaya oturmuştum.

Öne binmeyi sevmiyordum. Çünkü geçirdiğimiz kazada ben önde oturuyordum ve eğer oturmasaydım cam boğazıma saplanmayacak ve ben konuşabilecektim. Belki de bilmiyorum arkada annemin oturduğu yerde otursaydım ben ölücektim ama... Neyse.