Tony Starks secret daughter |Bucky & Dutch|

Hoofdstuk 41: De herinneringen

Je kan het nog steeds niet helemaal geloven. "Zei je nou Beau? Ons kleine broertje Beau?" Hij knikt. Je kan het niet geloven. Hoe dan? Hoe hebben en Beau en Mason het ongeluk overleefd en heb jij daar later nooit meer iets van gehoord. Je heb het niet door maar er rolt een traan over je wang. Mason geeft je een knuffel. Wow Mason geeft je gewoon een knuffel. Het voelt weer gelijk weer zo vertrouwd en veilig. Het lukt hem om je heel even af te leiden, maar je denkt gelijk weer aan Beau. Je kent hem niet goed en je wist een paar weken gelede niet eens dat hij bestond, maar toch overrompeld het je heel erg. Je wist niet dat je er zo veel om zou geven. Je haalt je tranen weg en raapt al je moed bij elkaar om te vragen of Mason Beau nog heeft gezien dat hij ook opgroeide. Hij begint met praten, maar je hoort gewoon dat hij telkens een brok in zijn keel heeft. Hij heeft er blijkbaar veel moeite mee. Je heb een idee. Je pakt zijn schouder vast als een teken dat het wel goed is als hij het niet verteld. "Mason, ik heb een idee. Ik heb het en ik denk jij ook, maar ik kan de herinneringen van mensen zien, voelen en horen. De laatste keer dat ik het gedaan heb is wel al een tijdje terug en toen kon ik nog niet zien, maar ik kan het proberen en dan hoef je het niet te vertellen." Je ziet hem een beetje verbaasd en met grote ogen naar je kijken. Dan besef je het pas. "Hoe bedoel je kon toen niet zien?" Oh sh*t, dat heb je helemaal nog niet verteld. "Nou toen we het auto ongeluk hadden, ben ik blind geworden. Ik kan nu weer zien door een operatie en een paar lenzen die mijn ... ik bedoel onze vader heeft gedaan en gemaakt." Je had hem dit eigenlijk wel eerder moeten vertellen, maar je was het zelf ook een beetje vergeten. "Oh oké, wel top dat je nu weer kan zien en btw dat is mijn vader niet. Maar ... zou je dat willen doen van dat herinneringen ding?" Waarom denkt hij er ineens zo over. Waarom zegt hij dat het zijn vader niet is. Je heb geen zin in ruzie, dus je laat dat nu maar zitten. "Ja ik kan dat doen, maar er zit nog wel een klein dingetje aan vast. Jij ziet en voelt en hoort ook alles, dus bereid je maar voor." Je ziet dat hij een klein beetje in paniek raakt. Is het dan zo erg.

Je gaat klaar zitten. Je legt hem eerst even uit wat je gaat doen. Je pakt daarna zijn onderarm vast en jullie worden een soort in een kamer gezet. Je bent verbaasd hoe goed je alles kan zien. De vorige keer dat je dit deed kon je alleen alles voelen. Je kijkt om je heen. Aan een zelfde soort bed als dat jij zat, zit Mason nu ook vast. Hij is nog zo jong. Er komt een man binnenlopen. Hij kijkt alleen maar naar Mason. Daarna roept hij een andere man naar binnen en die maakt hem los. Hij wordt naar een andere kamer gebracht. Daar zie je je broertje zitten. De deur wordt dicht gedaan en je broer blijft achter met je broertje. Ze zijn allebei nog zo jong. Je broertje is 4 en Mason 10 en dan zitten ze hier. Je ziet dat Mason merkt dat Beau moe wordt en neemt hem op schoot. Je vindt het zo schattig en lief hoe Mason voor zijn broertje zorgt. Het is een paar maanden verder en er komt weer een andere man binnen lopen, hij pakt Beau opeens van Mason af en schreeuwt wat naar Mason. Hij wordt er een beetje bang van en doet maar wat er gevraagd wordt. Er komen allemaal mannen naar binnen rennen en ze maken hem vast. Hij krijgt nu ook allemaal blauw spul in zich. Blijkbaar heeft hij hetzelfde as jou gekregen. Je voelt de pijn die hij voelde ook door heel je lichaam. Na een tijdje is het klaar en wordt Mason weer los gemaakt. Beau krijgt een kleiner spuitje, maar ook al van dat spul. Je bent verbaasd aan hoe jonge kinderen ze dat geven. Het versneld nu wat meer en spoelt naar een stukje waar ze samen aan het trainen zijn. Mason is 16 en Beau is 10. Ze hebben plezier samen. Ze doen elkaar niet echt pijn, maar ze zijn nog steeds wel serieus. Na een tijdje wordt er vanaf alle kanten iets geschoten. Beau wordt geraakt en Mason rent naar hem toe. Maar voordat hij er is komt er een man binnen lopen. Dit is dezelfde die er bij jou ook was en die je allemaal martelde. Hij slaat Mason weg en pakt Beau op. Mason rent naar hem toe maar krijgt weer een klap. Je voelt alle pijn. Beau wordt meegenomen en de deur wordt dicht gesmeten. Je voelt nu ook het verdriet van Mason. Blijkbaar heeft daarna Mason dagen alleen gezeten zonder iets van contact. Hij ging allemaal dingen probeer om te voorkomen dat hij helemaal gek werd en zo is hij erachter gekomen dat hij alle krachten heeft. Maar hierdoor kwam hydra er ook achter. Opeens spoelt het een heel stuk verder en staat Mason in een kamer. Hij wordt onder schot gehouden. Dezelfde man staat weer voor hem en verteld hem dat hij mee moet werken anders vermoorden ze Beau. Mason knikt. Hij zou alles voor zijn broertje doen. Het versneld nu weer. Het is nu een lange periode van pijn en martelingen om hem sterk te maken. Je voelt alle pijn. Je vindt het erg voor hem dat hij dit allemaal mee heb moeten maken. De pijn wordt alleen maar erger. Je kan dit zelf ook niet aan. Je laat los van zijn arm en je bent weer terug bij nu. Je bent heel erg verbaasd en weet eigenlijk niet goed wat je moet zeggen. Je kijkt Mason aan en je ziet gewoon de pijn in zijn ogen. Je geeft hem een knuffel en hij barst in huilen uit.