غلطة مدفوعة التمن

الفصل التانى

2

غلطة مدفوع التمن

الفصل الثانى

رجع حسن وليلى من سهرتهم متاخرين شوية لكن كانوا مبسوطين بجد من قلبهم ، لكن اول ما وصلوا لقوا الرجالة كلهم متجمعين فى الجنينة ، احمد ومحمد ومحمود حتى حسام كمان قاعد معاهم وشكلهم بيتكلموا فى موضوع مهم ، حسن من وهو على البوابة قال بصوت عالى : السلام عليكم يا اهل البيت ، ايه اللى مسهركم لحد دلوقتى ، مش عوايدكم يعنى

احمد ابتسم وفتح دراعاته لليلى اللى جريت اترمت فى حضنه وهى مبسوطة ، واحمد حضنها وقال لحسن : عمك ياسيدى ماجالوش نوم هو ومراة عمك قبل مايتطمن على القمر بتاعته 

ليلى رفعت راسها بسرعة وبصت لباباها وقالته : انا اسفة يابابا لو كنت اتاخرت بس حسن 

حسن شهق وهو بيهزر وقال : حسن !! من اولها هتبعينى وتعترفى من اول قلم ،يابت اجمدى كده ، ده انتى بقيتى مراة ظابط قد الدنيا

حسام : بس برضة ياحسن ماكانش المفروض تتاخروا كده ، انت عارف الدنيا مابقيتش امان زى زمان عشان التاخير ده

حسن وهو بيطبطب على كتف حسام : ياعمنا سيبها على الله ، وانت ياعم محمد بحبحها شوية 

محمد ضحك وقال له : هبحبحها اكتر من كده ايه بقى ياسى حسن ، دى الساعة داخلة على تلاتة اهوه وانا ما اتكلمتش حتى نص كلمة ، بس ده لانى عارف انك راجل يا سونة

حسن بتريقة : راجل ايه بقى بعد كلمة سونة اللى ختمت بيها دى

كلهم ضحكوا  اوى و ليلى خبت وشها فى كتف جدها ، راح حسن شاددها وقاللها : بت ، انتى بالذات ماتضحكيش ...ياللا روحى ادخلى على جوة

ليلى وهى بتعانده : واشمعنى انا بالذات بقى ياسى حسن ، ماكلهم ضحكوا حتى جدى

حسن وهو رافع حاجب واحد وبيتصنع الحدة: عشان قلت كده واللا هتنزلى كلمتى الارض من اولها

ليلى بخبث : لا وانا اقدر برضة انزل كلمة سى سونة الارض 

قالتها وطلعت تجرى على شقتهم وسط ضحك كل اللى قاعدين واللى فجأة سكتوا لما سمعوا صوت نوال جاى من فوق وهى بتقول بغيظ : ماكفاية بقى قعدتكم دى وادخلوا ياللا ، صوتكم عالى وعامل قلق وتلاقى الناس مش عارفة تنام 

حسام قام وقف وقال : ماما عندها حق ، ياللا انا هطلع انام ، تصبحو على خير ، ياللا ياحسن اطلع معايا

حسن وهو رايح مع حسام : تصبحو على خير يا بشر ، اشوفك الصبح ياجدى

ردوا عليه كلهم وقالوله : وانت من اهله وبعدين احمد قال له : هستناك يا حسن لازم اشوفك قبل ماتنزل السغل

حسن : حاضر ياجدى ، وما تقلقش ، انا بكرة اجازة وهقضى اليوم كله معاك ان شاء الله

ودخلوا كلهم على جوه ، وكل واحد راح ناحية شقته