Medyadaki şarkıyı okurken dinleyin.İyi Okumalar:)
Aradan neredeyse birkaç hafta geçmişti.Sorgulanma sonucunda dava açılmıştı.
-Sakin ol bebeğim,biz kazanacağız mahkemeyi.
-Ya bizi haksız çıkartırsa?
-Çıkartamaz çünkü delillerimiz var.
Jonghyun'un yanağına öpücük kondurdu.
-Seni seviyorum.
-Bende aynısından.
-Yaaaa, Jonghyun-shi?
Kibum'un küsmüş gibi yaptığı hali çok şirindi bu yüzden Jonghyun Kibum'un kafasını göğsüne bastırdı.
-ÇOK TATLISIN!
-Sende öylesin ama.
İkisi mutlu mutlu konuşurken Kibum'un annesi gelmişti,Kibum sadece onu kötü kötü süzmekle yetindi.
-Ona yapabileceğin en iyisini yapıyorsun görmezden gelerek.
-Doğru söylüyorsun.
Dava zamanı gelmişti,neyse ki Kibum haklı çıkmıştı ve şiddetten dolayı annesi hapse atılmıştı.
Mahkeme ve bütün bu süreç bitmişti.Artık Kibum çok huzurluydu,mutlu olduğu bir ailesi,bir abisi ve bir sevgilisi vardı.Üstelik sevgilisine ve abisine minnettardı,onun sayesinde iyileşebilmişti,anksyetesi biraz daha azalmıştı.
-Beni iyileştirdiğin teşekkür ederim,Jjong-shi.
-Bumie bunun lafı mı olur?
-Olmaz.
-E o zaman?
-Doğru söylüyorsun.
-
Aradan 1 yıl geçmişti,Kibum üniversitede okuyordu ve Jonghyun da mezun olmuştu.İkisinin mezun olma tarihleri çakışıyordu ve bunu kutlamaya karar verdiler.
-Sağlığımıza içiyorum Jonghyun-shi.
-Bende sana içiyorum Kibum-shi.
İkisi kadehlerinden birer yudum aldı,ardından Jonghyun çömeldi ve bir yüzük çıkarttı.
-Benimle evlenir misin?
Kibum bu soruya şaşırmıştı ve mutlu olmuştu hatta mutluluktan ağlamaya başladı.
-E-evet.
İlk göz ağrım olan fic bitti ya.Şuan gururlu bir anne gibiyim.
Hoşçakalın:)
