RÜYA

Selam. Ben Eylül. Adıma aşığım biraz. 16 Yaşındayım. Arkadaşlarım, neşeli, çılgın ve zeki olduğumu düşünüyorlar. Yanlış anlamayın inek de değilim. Havalı bi tip değilim. Erkek düşkünü felan da değilim ama bu kimseyi sevmediğim anlamına gelmez. Evet bende birini seviyorum. Ya da öyle sanıyorum. Onun adı Umut. Aynı sınıflarda değiliz. Onu sevdiğimi kimse bilmiyor. Söyleyemiyorum çünkü utanıyorum. Ve onunla aynı mahallede oturuyoruz. Bunun için çok seviniyorum. Yazları beraber takılırız ama tabi yanımızda diğer mahalle arkadaşlarımız da oluyor. Yazın bir gün "Doğruluk mu Cesaretlilik mi" oynuyorduk. Şişe o ve bana geldi. Bende hemen kimi sevdiğini sordum. Beni söyleyecek hali yoktu tabii. "Emel " dedi. Ses birkaç dakika boyunca kulaklarımda yankılandı. "Emel, Emel, Emel". Emel okula bu sene geldi, biraz havalı ve popi bir tip. Bu yüzden pek şansımın olduğunu sanmadım. Başımı kaldırdığımda diğerleri bana bakıyordu. "Benim eve gitmem gerek" dedim ve koşarak kendimi apartmana attım. İçeri girer girmez kendimi odama attım ve yatıp ağlamaya başladım. Sanırım ilk defa bi erkek için ağlıyordum. O an yaşadığım duygular çok karışıktı. Ama içimde en çok da nefret ve hüzün vardı, hayal kırıklığı...

O sinirle uyumuşum. Kalktığımda akşamüstü olmuştu. Camdan baktım, hala ordalardı. Hemen aşağı indim.

"Eylül, ne oldu iyi misin?" Dedi bir ses. Bu Beyza idi. Beyza, benim mahalleden yakın arkadaşım. "İyiyim, birden midem bulandı sadece. Sıcaktan heralde." Hemen bu yalanı bulmuştum. Onlara, oyuna devam etmeyi teklif ettim. Kabul etmeleriyle oyuna başladık. Şişe, Beyza ve bana geldi. Hemen "doğruluk" dedim ve kimi sevdiğimi sorması için dualar ettim. Şans benden yanaydı.

"Hmm.. Kimi seviyorsun? "

Bir dakika bile beklemeden "Emre" dedim. Emre, bizim sınıfta biraz havalı bir çocuk. Onu kesinlikle sevmiyorum. Zaten sırf intikam için yaptım. Aslında Umut'un da beni sevdiğini biliyorum. En azından içimden bir ses öyle söylüyor.

Işte bu günden sonra okulda Umut'la sık sık karşılaştım. Hatta bazı okul çıkışlarında onu, arkadaşlarıyla gezerken görüyorum. Şuan onunla hatırlamadığım bir sebepten dolayı küsüz. Arkadaşlarının arasında "Emel" de oluyor. Işte onları gördüğüm anda kıskancımdan ve üzüntümden çatlıyorum. Ama belli etmiyorum tabii. Görmezden geliyorum, bu işleri iyi yaparım. Onları görünce bende sınıftaki erkeklere yaklaşıyor, onlarla konuşuyorum. Tabi Umut'ta beni görmezden gelmeye çalışıyor ama o bunu hiç beceremez.

Ve birde sınıfta en yakın arkadaşım var. Onun adı da Miray. Miray'ın yanında kendimi rahat hissediyorum. Beraber salak salak eğleniriz hep.

Dün bir rüya gördüm. Rüyamda, arkasına dönmüş bir çocuk vardı. Ama kafası gözükmüyordu. "Kimsin?" Diye sordum ama bana cevap vermedi. Bana sadece şunları söyledi:

"Beni yakında tanıyacaksın Eylül. Benimle tanışmaya hazır mısın?''