Yine ne yapacağımı bilmeyerek, moralsiz bir şekilde okula gidiyordum. Dün akşam olan Furkan ile Çisem'in birinci ay kutlamaları nasıl geçmişti acaba. Bensiz çok eğlenmişker midir acaba. Ki Furkan'ın sikinde olmadığımı biliyordum.
Yani gerçekten anlamıyordum neredeyse dört yıl olacaktı Furkan ile arkadaşlık yapalı ilk defa bötke bir durum yaşıyordum. Grupta olan kimseden böyle bir şey beklemezdim ama sanırım babana bile güvenmeyeceksin sözünü boşuna söylememişlerdi.
O kadar gerizekalıydım ki özür bile dilese affedebilirdim Furkan'ı, ama o en ufak bir çaba sarf etmiyordu.
Telefonumun çalmasıyla düşüncelerim bölünmüştü. Arayanın Furkan olması şaşırmama neden olmuştu. Çok merak etsemde açmayacaktım telefonu. Sesini kapatıp, çalışını izledim bir süre.
Aynı zamanda okula doğru yürüyordum. Bildirim gelmesiyle tekrar telefonuma bakıp Furkan olduğunu gördüm.
"Ece okulun arkasındaki kafede buluşup konuşalım, lütfen"
Ne konuşacaktı ki benimle. Yani iki gündür hiç bir şey demeyen insan niye dünkü partiden sonra böyle bir şey istiyordu. Çok merak ediyordum. Ama gidip gitmemekte tereddüt ediyordum. Tekrar gelen bildirim sesiyle bakışlarımı telefona çevirdim.
"Birazcık hatırım varsa gel"
Evet, vardı. Dayanamayıp gidecektim.
Kafeden içeri adım attığımda sol tarafımda bir kaç masa ileride oturan Çisemle Furkanı gördüm. Çisem'in de burda olması hayallerimi yıkmıştı.
Hiçbir şey demeden girdiğim gibi tekrar çıktım kafeden.
Hızlı adımlarla okula doğru yürüdüm. Gerçekten kalbim çok kırılmıştı bu kadarını beklemiyordum. Çisemin arkası dönük olduğu için beni görmediğine emindim ama Furkan beni görmüşmüdür bilmiyorum.
Bugün okulda hiçbir şey yapmamıştım. Her tenefüs Çisem gelip Furkanı sınıftsn alıyordu. Daha ne kadar kırılabilirdim bilmiyordum. Sabah bana o mesajları neden atmıştı o zaman, Çisemle ne kadar mutlu olduklarını göstermek için mi? Onu zaten görebiliyordum göstermesine gerek yoktu ki.
Bizimkilerle biraz konuşuyordum. Söyleyemiyordum neden moralimin bozuk olduğunu.
Onların da benim yüzümden Furkanla aralarının bozulmasını istemiyordum. Ki adım kadar eminim Meriç direk kavga ederdi.
Eve geldiğimde üzerimi değiştirmeden direk yatağa uzanmıştım. Annem görünce çok kızacaktı ama canım istemiyordu.
Gözlerimin kapanması ile kendimi uykuya teslim ettim.
