Okuldan eve geldiğimde, anahtarım olmasına rağmen her zaman yaptığım gibi yapıp alacaklı gibi kapıyı çalıyordum.
Annem de söylene söylene kapıya geliyordu.
"Ya senin anahtarın yok mu"
"Var"
"Gerizekalı beni niye kaldırıyorsun"
"Zevk meselesi" diyerek göz kırptım.
Annem ise elini bana doğru sallayarak konuştu .
"Sana bir gösteririm zevki"
Bu hareketi hep kahkaha atmama neden olmuştur. Komiktii yani.
"Ne olacak canım biricik kızına kapıyı açmışsın da ne olmuş yani"
"Yemekteyiz izliyordum. Bak senin yüzünden ana yemeğine ne yorum yapmışlar kaçırdım"
Diyerek hızla salona tekrar döndü.
Öylece durmuş annemin ne kadar ciddi olduğunu düşünüyordum. Gayet ciddi görünüyordu. Kafamı iki yana sallayarak odama gittim.
Barkın: nasılsıın aşkoo
Lina: iyii sen
Barkın: sıkıldım
Lina: git ders çalış olm biraz
Barkın: sen çalışıyormusun
Lina: ooooo
Lina: gece gündüz
Barkın: çalışmadığın o kadar belli ki jdşdkdkdşfşf
Lina: sen niye bu kadar zekisin ya
Barkın: genetik
Lina: vay anasını
Barkın: ödidğdpdpfş
Görüldü atarak Barkın'la olan sohbetten çıktım. YouTube'a girerek anasayfada önüme çıkan videolara göz gezdirdim. Gerçekten izleyecek çok az şey vardı. Önüme gelenlerden bir tanesine basıp, yatağımda uzanarak izlemeye başladım.
"Ece Ece Ece Ece Ece Ece Ece Ece"
Sinirle gözlerimi araladım.
" Ne var ya"
"Yemek yiyeceğiz hadi kalk"
Caner'e küfür etmemek için tuttum kendimi. Bu uyandırma şeklinden nefret ediyordum. Aslında utandırmasın her şeklinden de nefret ediyorum diyebilirim. Gözlerimi kapatarak kafamı tekrar yastığa koydum.
"Kalksana kızım"
"Ya tamam git"
Caner'in odadan çıkması ile hafifçe gözlerimi araladım ve telefonumu elime aldım.
Biraz Instagram'da gezindim. Artık tamamen uyandığıma göre kalkabilirdim.
Mutfağa gittiğimde daha yeni masaya oturduklarını gördüm.
"Günaydın prenses"
Dedi annem imalı bir şekilde. Sadece suratına boş boş bakmakla yetindim, cevap vermedim.
Masaya oturdum ve yemeğimi yemeye başladım.
Her zamanki gibi yemeği en erken babam bitirmiş, afiyet olsun diyerek salona gitmişti. Caner'de bitirdi ve kolasını alıp balkona çıktı. Annem ise masadaki boş tabakları makineye dizmekle meşguldu. Ben hala yemek yiyordum.
Caner biirden balkon kapısını açıp konuşmaya başladı.
"Anne bak şimdi senle bir şey yapcağız"
Annem sadece Caner'e bakmakla yetindi alışmıştık artık onun bu pırıltılı zekasına.
"Sen beni balkona kitlemişsin gibi yapacağız tamam mı? Ben bağırıcam aç anne falan diye sen de açmıycam falan de"
NEDEN? Bu çocuk boş yapma sınırını yükseltiyordu. Kardeşim diye demiyorum aşırı boş bir insandır kendisi. Dediği gibi de yaptı. Kapıyı kapattı ve kapının arkasından "anne lütfen aç, anne lütfenn" diyerek çığırıyordu.
Annem bıyık altından gülüyordu. Ben ise otuz iki diş...
Birden kapıyı açıp sitem ederek tekrar konuştu.
"Anne yapamıyorsun, açmıycam falan de" dedi ve kapıyı kapattığı anda kendisini tutamayıp gülmeye başladı.
Akıllarda ki tek soru Caner hangi maddeyi kullanıyordu.
