Ben kimdim?
Hiçbir şey bilmiyordum. Hafızam yoktu. Hiçbir şey yoktu. Hatırlamıyorum.
Geçmişim var mıydı? Ailem gerçek miydi?
Bilmiyorum.
Dışarı çıkmakla bir insanın başı belaya girer miydi? Girerdi.
Sanırım ben şansız insanlar arasına giriyordum. Y...
Diğer bölümde oy sınırı geçilmemiş, bugünlük böyle attım. Ama bu sınır geçerse yarın bölüm atarım.
İyi okumalar Gökyüzü Çocukları'mın prensesleri
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Ölü gibi"
Oturduğum yerden kalkıp cama doğru yürüdüm. Gitmiştim o şehirden. Yanlış mı yapmıştım? Evet. Arat hastaydı. En azından onu düşünebilirdim. Vicdanım rahat değildi. Camın önünden çekilip odadan çıktım. Biraz hava alsam iyi olurdu.
Otelin bahçesine çıkıp banklardan birine oturdum. Üzerimde ki hırkayı daha çok kendime sardım. Şuan ne yapıyordu acaba? Telefonumu alıp saate baktım. Dokuzdu. O sıra ekrana bildirim düştü. Baktığımda Arat'tan bir mesaj vardı. Baksa mıydım? Ekranı aşağı kaydırıp yukarıdan bildirimi okudum.
Arat: Gittin. Elzem, beni sevme olur mu? Ona da razıyım. Ama nefret etme. Ben yine seni seveceğim. Sen beni sevmesen de. Ama şunu asla unutma. Ömrümü önüne koyacak kadar seni çok seviyorum. Geri dön. İstersen konuşma benimle. Ama geri dön. Beni kendinden mahrum etme.
Telefonu kapatıp cebime koydum. Ne yapmalıydım? Yerimden kalkıp otele geri döndüm. Odama çıkıp üzerimi değiştirdim. Yatağa uzanıp yorganın altına girdim.
Kim silahlı ve tehlikeli bir hayat isterdi? Her gün biri ölecek mi, diye düşünmeyi kim isterdi ki? Ben böyle bir hayat istemiyordum. Dayanamazdım. Ya bir gün Arat'ın ölüm haberini alırsam ne olacaktı? Nasıl kaldıracaktım?
Uykumun ağır basması ile kendimi uykuya bıraktım. Belki iyi gelirdi.
⏳💙
Kapının çalınması ile uykumdan uyandım. Saate baktığımda iki idi. Yerimden kalkıp kapıya ilerledim. Kim gelir bu saatte? Kapıyı açtığımda karşımda onu beklemiyordum. Arat'ı beklemiyordum. Yerimi nasıl buldu?
"Sen. Ne işin var burda?"
"Konuşacağız."diyerek içeri girdi.
Kapıyı kapatıp peşinden gittim. Kızaran gözleri, kurumuş dudakları, yanaklarında göz yaşların ıslaklığı vardı.
"Neden geldin? Seni görmek istemiyorum."
"Böyle gidemezsin. Aramızda bir ilişki olmasa da sana olan sevgimi göz ardı edemezsin."
