Ben kimdim?
Hiçbir şey bilmiyordum. Hafızam yoktu. Hiçbir şey yoktu. Hatırlamıyorum.
Geçmişim var mıydı? Ailem gerçek miydi?
Bilmiyorum.
Dışarı çıkmakla bir insanın başı belaya girer miydi? Girerdi.
Sanırım ben şansız insanlar arasına giriyordum. Y...
İyi okumalar Gökyüzü Çocukları'mın prensesleri, prensleri
🖤
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İki Hayat Hikayesi"
Lara Elzem Keskin
Oturduğum koltukta bir Servet'e, bir de Arat'lara bakıyordum. Servet bir sandalyede elleri ve ayakları bağlı, Arat'lar ise karşısında ki koltukta oturuyordu. Ben ise onların çaprazında.
"Ne o beni mi öldüreceksiniz?"
Servet'in dediği şey Arat'ta gülümsemeye yol açtı. Bu durumdan zevk alıyordu. Yakışıklı katil!
"İster misin?"dedi kendinden emin sesle. Servet'e gözüm kaydığında sırıtıyordu. Hemde bana bakarak. Arat'ta bunu anlamış olarak gözü bana döndü. Yerimde rahatsız kıpırdanınca İmge ayağa kalkıp boş deponun ortasında olan çekmeceye ilerledi. Çekmeceyi açıp içinden bez çıkardı. Geri Servet'in yanına dönüp gözlerine bezi örttü.
"Gözlerini yerinden çıkarırım."
Arat memnun olmuş bir şekilde İmge'ye bakıyordu. Ne psikopat insanlar. İstemsizce yüzümde bir gülümseme oluştu.
"Zamanı geldi."diyerek ayağa kalktı Arat. Yanıma gelip belinden silahı çıkardı. Kaşlarımı çatıp ona bakarken silahı bana uzattı.
"Senin öldürmeni istiyorum Elzem."dedi. Ne? Ben mi? Bunu yapabilir miydim?
"Neden?"
"Anneni öldürdü. İntikam sırası."
Haklıydı. Annemin katiliydi. Evet onu benim öldürmem lazımdı. Yutkunup silahı elime aldım. Diğer elimi Arat tutup ayağa kaldırdı. Silah kullanmayı bile bilmiyordum.
"Hadi."
Eğer silah kullanmayı bilmediğimi söylersem Servet buna sevinirdi. Aklıma izlediğim bir film geldi. Oradan halledebilirdim. Ayaklarımın titremisini aldırmadan Servet'in karşısına geçtim. Yaparsın Elzem. Yaparsın. Artık eski Elzem olmanın sırası değildi. Silahı tam kafasına sabitledim.
Katil olacaksın Elzem.
Umrumda değildi. Emniyeti ayarlayıp silahı biraz daha anlına dayadım. Son bir söz bile söylemek istemiyordum. Gözüm Arat'a kaydığında gülümseyerek bana bakıyordu. Bir kez daha yutkundum. Yaparsın! Derin bir nefes alıp tetiği çektim.
