HER ŞEYE RAĞMEN

GİRİŞ | Nakil Günü

Merhabalar biraz fazla heyecanlıyım ve fazla acemiyim. Noktalama işaretlerinde bile sorun yaşıyorum heyecandan. Bu kitabı yazmayı o kadar çok istiyorum ki neyse çok uzatmadan başlasam iyi olucak her bölümün başına bir şarkı bırakacağım.Okurken onu dinlerseniz sevinirim iyi okumalarrr.

~Elyas ve Taha/Otobüs durağında

17.10.20
Asir: Dilara hadi kalk artık!
Dilara: Tamam abi geliyorum.Evde de rahat yok ya offf
Asir: Yeni okuluna ilk günden geç kalmak istemezsin dimi Diloş
Dilara: okulum yeni olabilir ama okuldaki herkes tanıdığım Zehra,Buse,Esma,Sati,Hatice
Hepsi yakın arkadaşım
Asir: Hadi hadi çok konuştun kalk hazırlan
Dilara:tamam
Kalkıp dolabımdan yeni okul formamı alıp hemen üstüme geçirdim saat o kadar geçmişti ki farkında bile değildim arkadaşlarım arasında hep geç kalan ben olurdum ve geç kalmam pek hoşlarına gitmezdi.Aşağıya inip kahvaltımı yaptım ve çantamı alıp evden çıktım. Çıkar çıkmaz telefonum çaldı Zehra arıyordu
Zehra:Dilara ağaç olduk meyve vereceğiz nerde kaldın
Dilara:Abartmayın be yeni çıktım geliyorum
Zehra:Tamam hızlı ol
Dilara:Tamam
Telefonu çantama koydum ve hızlı hızlı yürümeye başladım. Sonunda durağa,Zehraların yanına geldim pek mutlu görünmüyorlardı
Hepsi aynı anda üstüme atlayıp bana sarıldılar bende onlara sarıldım. Onları çok özlemiştim
-Tamam tamam hadi yeterince geç kaldık.
Dedi Zehra ve hemen minibüse bindik
-Zehra pek mutlusun bakıyorum
Esma: e tabi mutlu olur karamelini görücek sonuçta
-ay acaba nasıl biri zehra o kadar çok bahsetti ki çok merak ettim
Zehra:birazdan görüceksin dilara ve bana bunu mu sevdin diyeceksin
-o kadar mı kötü ya
Buse: o kadar
Zehra:sen git kendininkine bak dedem gibi konuşuyor
Buse: en azından benim adım atmama gerek kalmadan o adım atıyor
-ay tamam susun geldik göreceğiz şimdi iyi mi kötü mü
Minibüsten indik okulun kapısından içeri girdik tam sınıfa giderken birden zehra kolumdan çekmeye başladı
-Dilara bak orda karamel ayy heyecandan öleceğim
Hatice:saçını uzatınca bir şeye benzemiş en azından
Zehraya doğru döndüm ve şöyle söyledim;
-Kızım sen esmer sevmiyormuydun bu esmer değil ki kumral
Zehra:kanka bi laf vardır bilir misin,gönül bu ota da konar boka da
-Tam üstüne bastın da sanki buraya doğru geliyor
Karamel bize doğru yaklaştı ve zehranın önünde durdu
Karamel: Ne haber zehra reis
Zehra:iyi karamel senden
Karamel:iyi bende de,çok güzel olmuşsun
Zehra:eyvallah koçum
Karamel: Hadi görüşürüz ben sınıfa kaçar
Zehra:görüşürüz
Karamel söyleyene kadar fark etmemiştim kızların hiç biri okul forması giymemişti ben mal gibi okul forması giymiştim
-iİsan bi söyler sivil gideceğiz diye ben mal gibi forma giydim
Buse: bilerek demedik böyle çok güzelsin bide sivil gelseydin yerlerdi seni burada
-yaaa sizde çok güzelsiniz aşklarım
Zehra: Hadi hadi sınıfa
Sınıfa gittiğimizde öğretmen derse başlamıştı bile sadece 2 sıra boştu bir de karamelin yanı karamel Zehraya yanına oturmasını söyledi çünkü başka yer yoktu ben esma ile oturdum Hatice ile de Buse oturdu ders felsefeydi ve aşırı sıkılmıştım herkes uyjuya dalmaya çoktan hazırdı bile hoca zil çaldı çıkın demeseydi büyük ihtimal bütün sınıf uyuyacaktık. Teneffüste bahçeye indik
Dilara: kız Zehra karamelle ne konuşuyordunuz derste
Zehra: bi fotoğrafı vardı detayı bulana çatal bıçak seti diyodu bende buldum dedim ki ben çatal bıçak değil karam istiyorum oda tamam dedi
Dilara: oğlum sen varya sen az çakal değilsin
Buse:alsın da bizde yiyek
Hatice: bi boku da yeme
Sati: daha bu ne ki siz evde görün
Buse: tamam ya abartmayın giderim he
Dilara: Ahahahah tamam tamam oha lan karamel kantine gidiyo
Zehra: KARAAAĞĞĞMM
karamel: tamamm
Dedi ve bi kaç dakika sonra elinde karamla Zehranın yanında belirdi
Karamel: Al bakalım laz zehra afiyet olsun hadi kızlar ben kaçtım furkini  yanına
Hatice: selamımı söyle
Karamel: olur kanka söylerim
Karamel afallamışsa benziyordu sanırım hatice ile furkanın arasında olanlardan haberi yoktu.
Hatice:yalnız karamelin şok olması ahahahahaah
Zehra:dondu kaldı selamımı söyle dediğinde ahahahahahahah
Dilara: hay zilinize tüküreyim bi kere de çalmasa olmuyor neyse hadi sınıfa

Okuldan çıktık kızlarla birlikte minibüse bindik tam minibüse binerken kapıdan bir anda biri girdi az daha kapıya sıkışıyordu
Karamel: zehra hırkanı unuttun kızım
Zehra: çok sağol karamel zahmet ettin gerek yoktu yarın alırdım
Karamel:aman ne önemi var hadi ben kaçtım
Tam karamel  minibüsden iniyordu ki bi çocuk Zehraya sarkıntılık yapıyordu ve karamel o kadar sinirlendi ki
Karamel: lan sen benim kızıma mı asıldın lan
Öyle bir yumruk attı ki çocuk yere yığıldı çocuğu karamelin elinden zor kurtardık ve minibüsden indik bi banka oturduk
Karamel: Bıraksaydınız da benzetseydim çocuğu az daha AH! Acıdı
Zehra bi yandan karamele kızıyor bi yandan karamelin burnuna peçete tutuyordu
Çocuk fena geçirmişti karamelin burnuna burnu çok kanıyordu
Zehra: hiç ahlayıp vahlama dalmasaydın çocuğa öyle burnun kanar işte
Buse:yanlız çocuk iyi geçirdi sanki kırk yıllık kan davanız var
Karamel:hiç girme oralara ya
Buse:nasıl lan tanışıyor musunuz yoksa
Karamel: baya yakından hemde
Buse:anlat hemen oğlum
Karamel: şimdi şöyle...