HER ŞEYE RAĞMEN

BÖLÜM 11 | Nefes

Redd/Nefes Bile Almadan

Zehra yıkılmış gözlerle Karamele bakıyordu.Gözleri dolmuştu.Nasıl hissetiğini anlayabiliyordum.İçini sevgiyle doldurduğu kalbini bu hayatta en çok sevdiği kişiye,Karamele vermişti.Karamel o kalbi alıp,çöpe atmıştı hemde içinde ki sevgiyi hiçe sayarak.O an benim bile gözlerim dolmuştu.Zehraya sıkı sıkı sarılmak istemiştim ama dona kalmıştım.O kadar şoka uğramıştım ki kıpırdayamıyordum.
————————————————————————
ZEHRA'NIN AĞZINDAN
O an ayaklarımın bağı çözülmüştü.Kendimi yere bırakmak istedim.Gözlerimden o kadar yaş akıyordu ki her yeri bulanık görüyordum.Kalbimde o kadar büyük bir ağrı vardı ki.Bedenim değil,Ruhum acıyordu.İçimde bir şeyler kopmuştu sanki.Her şeyimi onun için feda edebileceğim adam,beni başkası uğruna feda ediyordu.Daha fazla dayanamadım,ayaklarım artık bedenimi taşıyamıyordu.Kendimi yere bıraktım.Bağırışlar,çağırışlar hepsi bir fısıltı gibi geliyordu artık.Her şey,herkes bir anda susmuştu.Biri beni kollarına almış,götürüyordu.Gözlerimi açıp bakmak istedim ama göz kapaklarımı kaldıramayacak kadar güçsüzdüm.Bütün vücudum uyuşmuştu.
BİRAZ DAHA HIZLI SÜR ŞU ARABAYI!
Biri bağırıyordu.Bu oydu,beni bu hale getiren adam.
Beni başkası için bile zor getirdikleri yere şimdi benim hayatımı kurtarmak için getirmişlerdi hastaneye gelmiştik.
Ben hasteneleri sevmezdim.Hastaneler beni hep tutardı aynı kanın beni tuttuğu gibi.Sedyeye yatırılmıştım.Gözlerimi zar zor araladım.Başımda ağlıyordu,bu saatten sonra akıttığı göz yaşları bile yalandı,aynı bana olan sevgisi gibi.
Kendimi uçurumdan itilmiş gibi hissediyordum,boşluk hissediyordum.
————————————————————————
ESMA'NIN AĞZINDAN
Zehra bayılmıştı,hastaneye getirmiştik.Doktor küçük bir atak geçirdiğini söylemişti sabaha kadar burada kalması gerekiyormuş.Karamele o kadar kızgındım ki yüzüne bile bakmıyordum elimde olsa defolup gitmesini ve bi daha gelmemesini söylerdim ama oda çok harap olmuştu ağlamaktan gözleri şişmişti.Duvarın dibine oturmuş ağlıyordu.Furkan onu teselli etmeye çalışıyordu.
Furkan:KENDİNE GEL ARTIK!
Karamel:BENİM YÜZÜMDEN İÇERİDE YATIYOR NASIL SAKİN OLAYIM!
Ali:İkinizde oturun şuraya,onu daha fazla üzüyorsunuz.
Karamel Alinin yanına gitti ve Aliye sarılıp konuşmaya başladı.
Karamel:Yanlış anladı abi her şeyi yanlış anladı.
Ali:Biliyorum,sen öyle bir şey yapmazsın.Hadi gel otur şöyle,sakinleş biraz.
Karamel Aliden ayrılıp ağır adımlarla yanıma geldi.
Karamel:Bana inanmıyorsun dimi,onu aldattığımı düşünüyorsun.
Esma:Bunları sonra konuşuruz.
Karamel:Hayır konuşucaz,bana inanmak zorundasın.Konuştuğum kişi...
Esma:Gerçekleri öğrenmesi gereken kişi ben değilim uyanınca Zehraya anlatırsın.Hadi gel otur.
Esma:Başım dönüyor,şu an hiç bir şey konuşacak durumda değilim.
Ali:Esma gel,şöyle otur.
Esma:Tamam,elimi tutar mısın?Oraya kadar yürüyemem çok fazla başım dönüyor.
Ali:Tabi,ver elini bana.
Esma:Sağol.Kızlara haber verelim evde dursunlar diye zar zor ikna ettik zaten merak etmişlerdir.
Ali:Tamam,ben arar söylerim sen düşünme.
Doktor:Hastanın yanında hanginiz kalacak?
Karamel:Ben kalacağım.
Esma:Hayır ben kalacağım,sen iyi değilsin yanında kalamazsın gidip dinlenmen gerek.
Doktor:Size sakinleştirici yapmamız gerek çok yorgun görünüyorsunuz.İsterseniz hasta ile aynı odayı paylaşabilirsiniz.
Karamel:Peki,olur.
————————————————————————
DİLARA'NIN AĞZINDAN
Hepimiz mahvolmuş bir şekilde haber bekliyorduk.Telefonum çalıyordu.Hemen gidip telefonumu koltuğun üzerinden aldım.Ali arıyordu.Telefonun hoparlörünü açtım.
Dilara:Alo!Ali Zehra iyi mi?
Ali:Zehra iyi merak etmeyin sabaha kadar hastanede kalması gerekiyormuş.Yarın sabah taburcu ederler.
Dilara:Esmayı aradım açmadı Esma iyi mi?
Ali:Biraz başı dönüyor sadece.Karamel pek iyi değil şimdi sakinleştirici verdiler Zehranın yanına yatırıldı aynı odadalar.
Dilara:Onu adını bile duymak istemiyorum.
Ali:Yapma böyle Dilara.Karamelin Zehrayı ne kadar sevdiğini hepimiz biliyoruz.
Dilara:Bilmiyorum,erkeklere pek güven olmuyor.Neyse önemli bir şey olursa haber ver,hadi görüşürüz.
Ali:Görüşürüz.
Telefonu kapattım.Kızlar berbat haldeydi.Buseyi ve Haticeyi zor tutmuştuk,az kalsın Karameli boğacaklardı.Açık konuşayım ben bile boğmak istemiştim ama bu sadece bizim öfkemizi dindirirdi,Zehranın öfkesini değil.Ayağa kalktım,salondan çıkıp mutfağa girdim.Kendime bir bardak su alacaktım.Konuşmaktan dilim damağıma yapışmıştı.Suyumu içtim.Salona geri döndüm ve telefonum çalmaya başladı hemen telefonu açtım.Kızlar karşı koltuktan fısıldayarak "Hoparlörü aç" diyorlardı.Hoparlörü açtım.Arayan numara telefonumda kayıtlı değildi.
Dilara:Alo?
"Alo Dilara"
Arayan kişinin sesi salonda yankılanmıştı.Hepimiz şok olmuştuk.Telefonda ki Boraydı ağlıyordu...
Dilara:Hangi yüzle arıyorsun rahat bırak artık bizi! Telefonu tam kapatacaktım;
Bora:Dur ne olur kapatma.Zehra iyi mi sadece bunu söyle.O kadar ağlıyordu ki,ağlamaktan konuşamıyor hale gelmişti.
Dilara:Zehra iyi Karamel yanında.
Bora:Tamam sağol.
Dilara:Sen iyi olduğuna emin misin?
Bora:İyiyim sorduğun için sağol Zehranın atak geçirdiğini duyunca biraz kötü oldum o kadar.
Dilara:Peki,görüşmemek üzere.
Bora:Görüşmek üzere diyelim biz.
Dilara:Bak yine aklında bize zarar verecek bir şey varsa hemen onu aklından çıkar!
Bora:Merak etme pes ettim artık Zehra Karameli seviyor.Boşa kürek çekmek anlamsız.Görüşürüz.
Telefonu yüzüne kapattım.Hepimiz afallamıştık.
Buse:Oha lan ne biçim ağlıyordu o öyle.
Hatice:Bunun sevgiside ne boktan bir sevgi.
Sati:Kafadan sakat bu bi doktora gitsin.
Buse:İlk defa senle aynı fikirdeyim.
Sati:Olk dofo sonlo oyno fokordoyom.
————————————————————————
ESMA'NIN AĞZINDAN
Uyuya kalmıştım.Gözlerimi açtığımda kendimi Alinin omuzunda yatıyor bir halde buldum.
Esma:P-pardon.
Ali:Efendim?
Esma:Omzuna yatmışım ondan dedim.
Ali:Pardon demene gerek yok,kafanı duvara yaslamıştın bende kafan acımasın diye omzuma yasladım.
Esma:Sağol.
Ali:Ne demek.Daha iyi misin şimdi?
Esma:Evet,evet iyiyim baş dönmem geçti.Ben uyurken Doktor geldimi?
Ali:Yok gelmedi.
Esma:Sende biraz uyu istersen yorulmuşsundur.
Ali:Senin uyanmanı bekledim şimdi uyuyabilirim ama senden bir ricam olacak.
Esma:Tabii,söyle.Utanmıştı kafasını kaşımaya başlamıştı kahretsin çok tatlı oluyordu utanınca!
Ali:Ben şarkı dinlemeden uyuyamıyorumda,bana şarkı söyler misin?
Esma:Tabii söylerim ama şarkının başını sen söyle devamını ben getireyim.
Ali:Tamam başlıyorum o zaman umarım şarkıyı biliyorsundur. Dedi ve şarkıyı söylemeye başladı.
Ali:Halimiz kıyak,sabahın köründe.Ay çırıl çıplak kalmış,yıldızlar gidince. Diye başlamıştı şarkıya ve bende devamını getirdim.
Esma:Dilinin ucunda bir şarkıyım,kıpır,kıpır.
Ali:İçimi titretiyorsun bazı notalara deyince. Kalbim feci derecede hızlı atıyordu,bir o söylüyordu bir ben.
Esma:Bu gün cennetten düşmeyelim.Dünyaya kızıp küsmeyelim.
Ali:Siktiret boşver,içip eğlenelim.Bi yandan kahkahalarla gülüyorduk bir yandan söylemeye devam ediyorduk.Ali beklemediğim bir anda kafasını dizlerime koymuştu,artık kalbim daha hızlı atıyordu ama belli etmemeye çalışıyordum.Hala şarkıyı söylemeye devam ediyorduk.
Esma:Çizgileri çekmişiz,sınırları aşmışız.
Ali:Herkes eve gidince birbirimize kalmışız.
Esma:Bu gün günlerden ne ki?Ne olacak memleketin hali.Umurumda bile değil nasılsa hayat fani.
Ali:Bu gün cennetten düşmeyelim.
Esma:Dünyaya kızıp,küsmeyelim.
Ali:Siktiret boşver,içip eğlenelim.
En sevdiğim sanatçılardan biri olan Redd'in Siktiret Boşver şarkısıydı.Ali uyumuştu.Saçlarına dokunmak için can atıyordum ama uyanır korkusuyla dokunamıyordum.Yavaş,yavaş benimde gözlerim kapanmaya başlamıştı uyku çoktan vücudumu ele geçirmişti.
————————————————————————
ZEHRA'NIN AĞZINDAN
Yavaş,yavaş gözlerimi araladım,biri bana sarılıyordu,gözlerimi tamamen açtığımda Karamelin bana sarıldığını gördüm.Ağlamaktan gözlerinin altı mosmor olmuştu,çok kötü görünüyordu.Harabeye dönmüştü.Normalde gözlüğünü asla yanından ayırmazdı,anlaşılan bayıldığım da o kadar telaşlanmıştı ki gözlüklerini bile unutmuştu.Kollarıyla beni öyle bir sarmıştı ki hareket edemiyordum.Biraz kıpırdanmaya çalıştım,kıpırtım onuda uyandırmıştı sanırım.Uyanmaya başlayınca hemen gözlerimi kapatıp uyuma taklidi yaptım.
Karamel:Hala uyanmamış,güzelim ne olur uyan artık.
Burnunu çektiğini duyabiliyordum.
Karamel:Bak gerçekten,seni asla aldatmadım,telefonda konuştuğum kişi kız kardeşimdi.Senden pek hoşlanmıyor.O yüzden bana ya Zehra ya ben dedi.Sende benim ona verdiğim cevapla seni aldattığımı sandın.
Göz yaşları yanaklarından akıp yüzüme damlıyordu.O an içim parçalandı,Bu dünyada en son ağalamasını istediğim kişi benim yüzümden ağlıyordu,sevdiğim adamın göz yaşlarının sahibi bendim bu sefer.Hemen gözlerimi açtım.Ona sarıldım.
Zehra:Şşş tamam affetim.ağlama dayanamıyorum. Dememle bana sıkıca sarılıp daha çok ağlamaya başlamıştı.
Karamel:Lütfen beni bırakma Zehra.Artık bende ağlıyordum,göz yaşlarımız birbirine karışıyordu sanki.
Zehra:Söz,söz bırakmayacağım seni,ağlama tamam mı.Gözlerin şişmiş hiç iyi değilsin.
Karamel;Bu gün birlikte uyuyalım mı.
Zehra:Tamam uyuyalım.Odanın loş ışığında birbirimize sokulup uyumaya çalışıyorduk.Kendimi evimde gibi hissetmiştim sanki o an kokusunu doya doya içime çektim ve kendimi uykunun kollarına bıraktım.
————————————————————————
ESMA'NIN AĞZINDAN
Sabah olmuştu.Ali hala dizlerimde uyuyordu.saatlerce onu izleyebilirdim.Cesaretimi topladım ve elimi saçlarına doğru uzattım.O an yaşadığım en mucize andı.Sevdiğim adamın saçlarıyla oynuyordum.Saçları yumuşacıktı ve aynı soy adı gibi,Güneş gibi sapsarıydı.Telefonuma mesaj gelmesiyle irkildim.İrkilmemle Alinin uyanması bir oldu.
Esma:Uyu,uyu.
Ali:Yok daha uyuyamam,güneş doğmuş.
Esma:Güneşi nerden gördün.
Ali:E tam karşımda duruyor.
Utanmıştım,yanaklarım kıpkırmızı olmuştu.
Esma:Burada soy adı Güneş olan sensin ben değilim.
Ali:Soy adım güneş olabilir ama benim güneşim sensin.
Esma:Utanıyorum deme şöyle.gözlerimi kaçırıyordum gözlerinden.
Ali:Tamam,tamam sustum.
Tekrardan telefonuma baktım Dilara bana fotoğraf göndermişti.
Çikolata ile Buse bir birine sarılmış uyuyorlardı.
Furkanla Hatice koltukta,uyuya kalmışlardı ama uyurken ele ele tutuşuyorlardı.
Esma:Çok tatlılar.Deyip fotoğrafı Aliye gösterdim.
Ali:Cidden tatlılar.
Esma:Acaba Karamelle Zehra ne yaptı gel bakalım bir.
Ali:Hadi bakalım.
Yavaş adımlarla odanın kapısına geldik,kapının kolunu tuttum ve kapıyı açtım.Karşımızdaki manzara çok tatlıydı.
İkiside bir birine sokulmuş uyuyordu.
Kapıyı tam kapatacaktık Zehra uyandı hala bizi fark etmemişti.Ayağa kalktı ve vestiyerden montunu alıp,elini montun cebine soktu,bir kağıt vardı elinde daha doğrusu bir mektup vardı.Yatağa oturdu ve bizim duyabileceğimiz bir seste okumaya başladı.
KARAMELİN MEKTUBU
Eğer sen bu mektubu okuyorsan,ben artık yanında değilim demektir.Nasılsın iyi misin?
Umarım her şey yolundadır güzelim,umarım mutlu bir hayatın vardır.Bensizde mutlu olabilirsin sen benden daha iyilerini hak ediyorsun her zaman böyle düşünmüşümdür.Benim gibi birini hala nasıl sevdiğini anlayamıyorum.O ela gözlerine her baktığımda nefesim kesilirdi.Sanırım artık gerçekten nefesim kesilmiş ki sen bu mektubu okuyorsun.Seninle her şeyimi paylaştığımı bir dünya hayal ederek uyuyordum her gece.Hep seninle olmak istiyordum,hep seninle kalmak bana bu boktan dünyada tek iyi gelen şey sendin güzelim,dünya artık beni çok yormuştu tutunacak bir dal ararken sana tutunmuştum.her gece seni düşünerek uyuyordum.Her gün uyandığımda ilk düşündüğüm şey sen oluyordun.Belki diyordum içimden hep,belki okul hayatımızı tamamladığımız zaman evleniriz diyordum.Belki aynı sana benzeyen bir kızımız olur diyordum.Ama anlaşılan ne birbirimize doyabildik ne de doğmamış kızımıza.Seni çok seviyorum bir tanem beni her özlediğinde aynanın karşına geç ve gözlerine bak olur mu ben her zaman orada olacağım.
Karamelin
Gözlerim dolmuştu çok duygulanmıştım.Alininde burnunu çektiğini duydum.
Zehra:Karamel bak mektubunu sonunda okudum.
Hem ağlıyor hem konuşuyordu.Karamel hala uyanmamıştı Zehra ayağa kalktı Karamelin yanına gitti ve onu dürtmeye başladı.
Zehra:Karamel hadi uyan bak mektubunu okudum ve sen hala yanımdasın.
Karamel hala kıpırdamıyordu.
Zehra:KARAMEL,KALKSANA.
Hemen koşarak odaya girdik.Elimi Karamelin burnunun altına götürdüm
O an tüm dünyam kararmıştı Karamel,nefes almıyordu...