HER ŞEYE RAĞMEN

BÖLÜM 16 | Numara

Manuş Baba/Bu Havada Gidilmez

Kulaklarım artık hiç bir şey duymuyordu.Bilincim yavaş,yavaş bedenimi terk ediyordu.Hissettiğim tek şey karnıma isabet eden kurşunun verdiği acıydı.Bora silahın tetiğini çektiğinde,Sabri koşarak Boranın elinden silahı almaya çalışırken,silah patlamıştı ve karnıma isabet etmişti.Bağırmak istiyordum ama yapamıyordum,sanki ses tellerim koparılmış gibiydi.Yavaş,yavaş kendimi bıraktım...
———————————————————————
ALİ'NİN AĞIZINDAN
Ali:ÇABUK AMBULANSI ARAYIN!
Esma vurulmuştu.
Furkan:Aradım gelirler birazdan.
Ali:ÇOK FAZLA KAN AKIYOR NE YAPICAZ.AMBULANSI BEKLEYEMEYİZ BURASI ŞEHRE ÇOK UZAK.
Karamel:ÇABUK ARABAYA!HADİ!
Esmayı kucağıma aldım,ayaklarım tutmuyordu zar,zor olsada arabaya kadar yürüdüm.
Karamel:Ali sen Esmayı da al arkaya geç,arabayı ben kullanıcam!
Esmayı arka koltuğa yatırdım.Kafasını dizlerim koydum.
Hemen tişörtümü çıkardım ve yarasına bastırdım.
Ali:Lütfen Allahım,lütfen onu benden alma.Ellerim kan olmuştu.Ellerimi uzatıp Esmanın boynuna koydum.Kalbi atıyordu.O an Esmanın gözünden bir damla düştü.
———————————————————————
KARAMEL'İN AĞIZINDAN
Hastaneye varmıştık.Ali kendinde değildi hastaneyi ayağa kaldırmıştı.En sonunda doktor sakinleştirici yapmıştı,uyuyordu.
Furkanla ile ben ameliyathanenin kapısında önündeki koltuklarda oturuyorduk.
Furkan:Kızlara haber verelim mi?
Karamel:Bunu onlara söyleyecek cesaret hangimizde var?
Furkan:Sen söyle o zaman.
Karamel:hoh,hazırım.Arıyorum.
Telefonu cebimden çıkardım ve hoparlöre alıp,Zehrayı aradım.
Zehra:Alo!Karamel ne yaptınız buldunuz mu Esmayı?
Karamel:Bulduk,buldukta.
Zehra:Bulduk da derken?Bir şey mi oldu yoksa!
Karamel:Bak söyliycem ama panik yapmayacaksın.
Zehra:Söyle artık!
Karamel:Esma vuruldu.
Zehra:NE?NASIL?İYİ Mİ?NERESİNDEN VURULDU?KİM VURDU?
Karamel:Önce bir sakin ol.Bora vurdu,karnından vuruldu.Durumunu bilmiyoruz,ameliyata aldılar.
Zehra:Ben hemen geliyorum.
Karamel:Hayır hiç bir yere gelmiyorsun dur durduğun yerde,zaten Ali perişan sakinleştirici yaptılar zar,zor uyuyor şimdi.Bide snin gelip ayılıp bayılmana gerek yok.Siz evde kalın biz size haber veririz.
Zehra:Tamam ama muhakkak ara beni.HAY BEN O BORANIN AĞZINA SIÇAYIM.
Karamel:Bende,bende.
Zehra:Peki o piç kurusu nerede?
Karamel:Sabri alıp götürdü onu.Bir güzel ağzına sıçacak merak etme,hadi görüşüz güzelim kendinize dikkat edin.
Zehra:Tamam,hadi görüşürüz.
Karamel:Görüşürüz.
Furkan:Off ne zaman bitcek bu ameliyat Esmoşu özledim.
Karamel:Umarım bu onu son görüşümüz olmaz.
Furkan:Allah korusun deme öyle!
Karamel:Esmayı son kez görmüş olabiliriz ama Borayı son kez görmedik.Bir daha görücez bu sefer öldürmek için.
Furkan:Allah korusun Esmaya bir şey olursa,Aliyi kimse tutamaz biliyorsun dimi?
Karamel:Bilmez miyim Ali normalde de biraz öfkeli biri bakma Esmaya öyle yumuşak davranıyor.Borayı bitirir gerçekten.
Furkan:Ve bizde ona yardım ederiz.
Karamel:Zevkle.
Hemşire Alinin yattığı odadan çıktı.Koşarak hemşirenin yanına gittim.
Karamel:Uyandı mı?
Hemşire:Evet.
Hemşire yürüyerek yanımdan uzaklaştı.
Furkan yanıma geldi.
Furkan:Ne oldu?Uyanmış mı?
Karamel:Uyanmış,hadi gel yanına gidelim.
Odanın kapısını açtık ve sakin adımlarla odaya girdik.Aliyi yatağa oturmuş ifadesiz bir şekilde,duvara bakarken bulduk.
Yavaşça yatağa doğru yaklaştık ve yanına oturduk.
Karamel:Abi iyi misin,bu halin ne?
Ali kafasını çevirip bana baktı,hala ifadesizdi.
Ali:Yaşıyor mu?
Dedi.O an Furkanla göz,göze geldik.Tekrar kafamı Aliye çevirdim.
Derin bir iç çektim ve konuşmaya başladım.
Karamel:Henüz yaşıyor.
Ali:Henüz mü?
Karamel:Doktorlar bir şey söylemedi,hala ameliyatta.
Ali ayağa fırladı ve odadan çıktı.Furkanla ben hemen peşinden gittik.Ameliyat hanenin kapısının önünde durmuştu.Kapıya vurmaya başladı.Furkanla birlikte koşarak yanına gittik.Kollarından tuttuk.Yere çöktü ve ağlamaya başladı.
Ali:Açsınlar şu siktiğimin kapısını!
Karamel:Sakin ol,tekrar sakinleştirici vermelerini istemiyorsan.Furkanla bende Alinin yanına oturduk.
Ali:Benim yüzümden oldu.Keşke tek başına gitmesine izin vermeseydim,bende yanında gitseydim.Mal gibi kızı yalnız bıraktım.O piç kurusu uyarmıştı bizi ve ona rağmen dikkatsiz davrandım beynime sıçayım!
Karamel:Kendini suçlamayı bırak artık.Nereden bile bilirdin ki?Kimsenin suçu yok.Şu an yapabileceğimiz tek şey dua etmek,Esmayı anca böyle kurtara biliriz.Ağlamaktan gözlerin kıp,kırmızı olmuş.Dedim Aliye
Furkan:Oğlum toparlan biraz Esma uyandığında,seni görüp beni geri uyutun diycek vallaha,Vampir gibi olmuşsun.
Alinin yüzünde ufak bir gülümseme oluşmuştu.
Furkan:Ha şöyle,gül azıcık.Kız zaten gözlerinin mavisine hasta,şimdi gözlerin kıp,kırmızı olmuş.Esmoş uyanınca bu malı alın,gözlerini mavi yapıp geri getirin diycek.
Ali yine gülmüştü.Bir yandan ağlıyor bir yandan gülüyorduk.Artık hepimiz sıyırmıştık
Ali mutlu,mutlu konuşmaya başladı.
Ali:Bana lakap takmış.
Karamel:Neymiş?
Ali:Gece Mavisi.
Karamel:ooooo çok güzel,peki neden o lakabı takmış?
Ali:Geceside gözlerim gibi mavi olsun diyeymiş.
Furkan:Çok anlamlı lan.Gerçi Esmadan beklenecek hareket,o kadar kitap okuyor.Kütüphane gibi geziyor etrafta.Sende öylesin.İki kütüphane buldunuz bir birinizi.
Ali:Öyle oldu biraz.
Bir anda ameliyathanenin kapısı açıldı.Hepimiz ayağa kalktık.Doktor yanımıza geldi.
Karamel:Durumu ney?Ameliyat nasıl geçti?
Doktor derin bir iç çekti ve konuşmaya başladı.
Doktor:Öncelikle sakin olmalısınız.Kurşunu çıkarmayı başardık ama tabiki kalıcı olmasada hastaya biraz hasar vermiş olduğunu düşünüyoruz.Bunu uyanınca göreceğiz ama tahminlerime göre bir hafta boyunca yürümekte çok zorluk çekecek.Onun dışında bir hasar yok.Sorunsuz bir şekilde yürümeye başlayana kadar hastanemizde kalması gerek.
Ali:N-nasıl yürüyemeyecek.
Doktor:Kalıcı bir şey değil sadece bir hafta yani belli olmaz bu sadece bir tahmin.Belkide hiç bir hasar olmadan uyanır bu sadece bir tahmin.
Ali:Ne zaman görebileceğiz peki?
Doktor:Birazdan odaya alacaklar,o zaman görebilirsiniz.
Karamel:Peki,sağolun.
Ali koşarak Furkanla bana sarıldı.
Ali:Yaşıyor lan,yaşıyor.
Furkan:İyi,güzel Esma yaşıyorda.Ben birazdan nefessizlikten ölücemm!
Furkanın söylediği söze kahkahalarla güldük.
Furkan:Oğlum git sen üstüne bir şey giy,üstsüz dolanıyon etrafa,Esma görse ağzına sıçar.
Ali:Haklısın be Furkim ama yanımda kıyafet yok.
Furkan:Ah,ah ben olmasam napıcaksınız siz?Benim sırt çantam yanımda,içinde kıyafet var.Onlardan giy.
Ali:Sen varya,adamsınnn.
Furkan:Haticemin bir sözü vardır.Ne adamlığımızı gördün.
Karamel:hahahahaha.
Ali:Hahahahahah.
Furkan:Git odada değiş üstünü.
Ali:Tamam hemen geliyorum ben.
Ali Furkandan çantayı alıp odaya gitti.
Karamel:Bende Zehramı ariyayım merak etmiştir.
Furkan:Ara bakalım Zehranı,beş dakka onsuz duramıyorsun.
Dedi ve bana gözlerini devirdi.
Karamel:Oy sen kıskandın mı?Kıskan banane.hahahahaha
Furkan:Çok gıcıksın farkındasın dimi?
Karamel:Farkındayım.
Ali üstünü değiştirmiş bize doğru geliyordu.
Ali:Oğlum sen gömlekten başka bir şey giymez misin?
Furkan:Gömlek benim göbek adım oğlum,gömlekten başka bir şey giyme ihtimalim yok.Sende hep siyah tişört giyiyon yeter be aaaa.
Ali Furkanı taklit ederek.
Ali:siyah tişört benim göbek adım oğlum,siyah tişörtten başka bir şey giyme ihtimalim yok.
Furkan:Bu gün gıcıklığınız üstünüzde he ikinizinde.
Karamel:Hahahahaha.
Ali:Hahahahahaha.Tamam küçük enişte kızma.
Furkan:Tomom koçok onoşto kozmo.
———————————————————————
ESMA'NIN AĞIZINDAN
( 2 GÜN SONRA)
Ali:Ya güzelim ben sana demedim mi ben yanında olmadan ayağa kalkma diye!
Ameliyat olalı iki gün olmuştu.Doktor yanımda biri olmadan yürümemem gerektiğini söylemişti.Ali odadan ayrıldığında ayağa kalkıp yürümeye çalıştım ama maalesef  yakalanmıştım.
Esma:Ya ne olucak bak yürüyorum iş- daha cümlemi bitiremeden sarsılmıştım.Ali koşarak yanıma geldi ve beni tuttu.
Ali:Ben ne diyorum sana!Bir kerede beni dinle.Yavaş,yavaş beni yatağa yatırdı.
Esma:Offf!
Yatağın yanında tekli bir koltuk vardı Ali oraya oturdu.
Ali:Hiç oflama ben olmadan kıpırdamak yok.
Esma:Off çok sıkıldım ben bu odada.Furkanı çağır bana.
Ali:Öyle olsun,demek benden sıkıldın,
Esma:Ya öyle demek istemedim,şaka yapıyorum.Ayağada kalkamıyorum bari sen gel sarıl,ben gelemiyorum.Ali ayağa kalkıp yanıma geldi ve yanıma yattı,battaniyeyide üstümüze örttü.
Esma:Yanıma yatman iyi oldu ısındım.
Ali bana sarıldı ve konuşmaya başladı.
Ali:Sana tekerlekli kalerüfer mi alsak,bende rahat ederim.
Esma:Öyle olsun.
Aliye arkamı döndüm ve onun duyamayacağı bir şekilde kıkırdadım,
Arkamdan bana sarıldı ve gülmeye başladı.
Ali:Sen hep üşü bence,bende hep sarılayım sana ohh.
Yüzümü Aliye döndüm.
Esma:Sana bir şey sorucam ama doğruyu söyleyeceksin.
Ali:Tamam,sor bakalım.
Esma:Ben ameliyathanedeyken-
Ali:Hiç açma o konuyu,o anları bir daha yaşamaya gücüm yok güzelim sonra konuşsak olur mu?
Esma:Peki,öyle olsun bakalım.
Odanın kapısı açıldı..
Furkan:Ya ben sizi basmaktan bıktım,siz yiyişmekten bıkmadınız aaa yeter be.
Ali:Geldi yine bizim manyak.
Esma:Hoş geldiin.
Furkan:Hoş buldukk.
Furkan yanıma gelip bana sarıldı.
Furkan:Kalk lan yengemin yanından,ezdin yengemi ayı.
Ali:Tamam,tamam yemedim yengeni.
Furkan:Yedin yediğin kadar,daha ne kadar yicen eşşek sıpası.
Ali:HAHAHAHAHAHA
Esma:HAHAHAHAHA.Sende benim kankamı yedin onu ne yapıcaz acaba enişte.
Furkan:Orası sizi ilgilendirmez aaaa.
Ali:Sen bizimkiyle baya ilgileniyorsun.
Furkan:Ben Enişteyim ilgilenirim.
Kapı çaldı.
Kızlar gelmişti,hepsi aynı anda koşup bana sarıldı.
Esma:Ölüyorum sanırım!
Hepsi aynı anda gülmeye başladı.Oturup saatlerce sohbet ettik.Sonra Karamel ile Zehra beraber kafeteryaya indi.
Furkan ile Hatice bahçeye çıktı,Çikolata ile Busede bahçeye inmişlerdi.
Akşam olmuştu.Dilara ile Satiyide zorla eve yollamıştım çok yorgunlardı eve gitmelerini ve dinlenmelerini söyledim aksi taktirde bi daha sizinle konuşmam demiştim.Ali ile tek kalmıştık.Ali bana kitap okuyordu.Huzuru hep başka yerlerde aramıştım meğer huzur,sevdiğim adamın sesiymiş farkında değilmişim.
———————————————————————
ÇİKOLATA'NIN AĞZINDAN
Buse ile bahçeye inmiştik.Elimi beline koydum ve bahçede yürümeye başladık.
Çikolata:Ne boktan gündü şu son üç gün.
Buse:Cidden öyleydi.
Çikolata:Şükür geride kaldı hepsi.Ya birde birine bir şey olsaydı.
Buse:Ayy Allah korusun.
Çikolata:Kendimi Alinin yerine koyuyorumda,ben kafayı yerdim sana öyle bir şey olsa kendime gelemezdim.Ali iyi dayandı.
Buse:Bu kadar önemliyim demek ki senin için.
Çikolata:Bunu anlaman uzun sürdü anlaşılan.Tabi ki benim için önemlisin her şeyimsin sen benim her şeyim.
Buseye sarıldım.
Buse:Umarım hep öyle olur.
Çikolata:hep böyle olacak zaten.Üşüdün mü?istiyorsan yukarı çıkalım.
Buse:olur çıkalım.
———————————————————————
FURKA'NIN AĞIZINDAN
Hastanenin arkasındaki bankta oturuyorduk.
Furkan:Özledim seni çoooğğğğkkk.
Hatice:İki gün görmedim seni ama ben bile özledim.
Kollarımı açtım ve Haticeye sarıldım.
Furkan:Bu ortama güzel bir Duman gider bence.Hemen cebimden kulaklığımı çıkardım ve bir tanesini Haticenin bir tanesinide kendi kulağıma taktım.Dumanın Balık şarkısını açtım ve söylemeye başladım
Furkan:Takıl ağıma canım,tadına bakacağım.
Hatice:Şarkı çok güzel.
Furkan:Aynı senin gibi.Senin gibi biriyle anca Duman kadar mükemmel bir grup dinleyebilirim.
Hatice:Yaaa
Dedi ve dudağıma bir öpücük kondurdu.
Furkan:Sudan çıkmış misali,yoldan çıkardı beni.Takıl ağıma canım,tadına bakacağım.
Şarkı bitti Haticenin yavaş,yavaş uykusu gelmeye başlamıştı.
Furkan:Gel yukarı çıkalım,vedalaşalım sonra eve geçeriz.
Hatice:Tamam.
———————————————————————
KARAMEL'İN AĞZINDAN
Zehra ile kafeteryaya gelmiştik,birer kahve aldık ve masaya oturduk.
Karamel:Sana Esmanın vurulduğunu söylerken kalpten gidecektim vallaha.
Zehra:Sen onu bide bana sor öğrenince şok oldum.
Karamel:Ağladın mı?
Zehra:O ne saçma bir soru ağladım tabi ki.
Zehranın oturduğu sandalyeyi tutup yanıma doğru çektim.Yan yana oturuyorduk.Parmaklarımı parmaklarının arasından geçirdim ve elini tuttum.
Zehra:O kadar yorgunum ki ama bütün yorgunluğum gitti şu an.
Karamel:Nasıl hemen geçti?
Zehra:Elimi tuttun çünkü.
Uzanıp dudağına bir öpücük kondurdum Zehranın.
Karamel:Elini tutarak yorgunluğunu aldım,öperek enerji verdim.
Zehra:Hahahahaha.
Karamel:Saat geç oldu hadi gel yukarı çıkalım Esma ile Aliyi görelim.Sonra gidelim.Tam masadan kalkerken telefonuma bir mesaj geldi cebimden telefonu çıkarıp mesaj uygulamasına girdim
"Bilinmeyen numaradan bir mesaj"