Mehmet tünelde ilerleyeme başladı. Çeşitli sesler duymaya başladı. Hemen kemik kılıcı çekti ve seslere doğru ilerlemeye başladı. İleride devasa örümcekler vardı. Ve örümceklerin üst tarafları insan benzeri bir şeydi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Örümcekler bir anda Mehmet'e döndüler. Mehmet kılıcı kaldırdı ve beklemeye başladı. Örümcekler koşarak üstüne geliyordu.
●●●●●●●●●●
Meryem hastahaneye vardığında hemen resepsiyona koştu ve Mehmet'in odasını sordu. 3. Kat 365 numaralı oda olduğunu öğrenince hemen koşarak merdivenden çıkmaya başladı. Odaya vardığında doktor odadan çıkıyordu. Hemen Mehmet'in durumunu sordu doktora. Mehmet'e tır çarpmıştı. Arabası havada 4 takla atıp ters düşmüştü. Mehmet şuan komadaydı. Doktorlar yaşamasına çok şaşırmıştı. Meryem ağlayarak odaya daldı ve Mehmet'in baş ucuna oturdu. Ondan özür dilemeye, her şeyin kendi suçu olduğunu söylemeye başladı.
●●●●●●●●●●
Örümcekler Mehmet'in üzerine koşuyordu. Tam Mehmet'i ısıracakken aniden bağırmaya ve kül olup uçuşmaya başladı. Tüm örümceklere aynısı oluyordu. O anda Mehmet, Meryem'in sesini duyar gibi oldu. Ona dönmek için buradan kurtulmaya kendi kendine söz verdi. Geçitte ilerlemeye devam ediyordu. Haritaya göre çoktan geçitten çıkması gerekiyordu. Etrafa dikkatli bakınca daireler çizdiğini anladı. Etraftan kahkaha sesleri geliyordu. Mehmet kılıcını çekti tekrar. Kahkaha sesleri iyice arttı. "O kılıç bize işlemez. " diyordu bir ses. Mehmet bunların şeytan olduğunu düşündü ve Yasin'i çıkardı. Kahkahalar bir anda kesildi ve yerini fısıltılar aldı. Mehmet Yasin'i okumaya başladı. Fısıltılar yerini çığlıklara bıraktı. Yasin'i bitirince ise artık hiç ses yoktu. Mehmet tekrar yürümeye başladı. En sonunda geçitten çıkmıştı. Karşısında devasa bir kapı vardı. Kapının arkasında ise bir köprü vardı. Bura Sırat Köprüsü idi. Mehmet'in tamamen kurtulması için köprüyü geçmesi gerekti. Köprü ise bazen incecik bazen otoban gibi geniş oluyordu. Köprüye doğru yürümeye başladı Mehmet. Ayağını Köprüye atar atmaz çok yoğun bir acı hissetti. Ama buradan kurtulması için bu acıya katlanması lazımdı. Yürümeye başladı. O ilerledikçe köprünün sonu uzaklaşıyordu sanki.
●●●●●●●●●●
Doktorlar Mehmet'in başında toplanmış hayretle bakıyorlardı. Kalp ritmi durup duruken düzene girmiş nefes alış verişi düzelmişti. Ama hala komadaydı. Kendi kendilerine bu nasıl olur diye konuşuyorlardı. Meryem'e bu haberi verdiklerinde mutluluktan ağlamaya başladı. "Mehmet iyileşiyor yani?" Dedi doktorlara. Doktorlar ona durumun iyiye gittiğini ancak kesin bir şey olmadığını söyleyip gittiler. Meryem o gün sabaha kadar dua ve şükür etti.
●●●●●●●●●●
Mehmet köprünün sonuna yaklaştığını görebiliyordu. Artık çok heyecanlı idi. Cehennemden kaçmıştı. Bu heyecandan hızını iyice artırdı. Ancak bir anlık dikkatsizlik sonucu ayağı kaydı ve köprüden aşağı düşmeye başladı...
