Özgürlük Masalı

Bölüm 1 : Çocuk

İlk bölümden merhaba.

Umarım çok iyisinizdir ve satırlarımda sonra çok çok daha iyi olursunuz.

Çok uzatmayacağım.

Bölüm sonunda görüşelim olur mu?

İyi okumalar dilerim♡.

~

"Çocuk dediğin kanadı kırık bir serçeye benziyordu;ilgi yuva ve sevgi istiyordu.O da bu şekilde tedavi olabiliyordu..."

~

Annem ve babamın 'Burada kal, seni hemen almaya geleceğiz.' demesini üzerinden beş gün geçmişti.

Hâlâ o çocuk parkındaydım.

Bekle,dediler ya annemgil mutlaka gelip alacaklar beni buradan...

Alacaklar değil mi?

Hem akıllı kızlar anne babasının sözünü dinlerler. Ben şimdi buradan ayrılırsam ve gelip beni bulamazlarsa çok üzülürler.

Annem korkar, çok ağlar. Babam ne yapacağını bilemez,çok çaresiz ve korkmuş hisseder.

Hem daha küçücük,aklı başında olmayan,gecenin ayazında üşüyen ve bu kadar tehlikeli insanlar arasında duran minik bir kız çocuğunu bırakmazlar zaten.

Beni daha çok bekletmezler burada.

İşleri çıkmıştır,işleri uzamıştır ondan gelip almamışlardır. Çünkü söz verdiler gelecekler.

Eminim ki gelecekler...

Gelecekler...Gelmeliler...

Gelmeliler çünkü çok acıktığımı biliyorlardır. Eminim babam dayanamaz gelir alır hemen beni bu soğuk banktan ...

...

Dün yine bu zamanlarda burada duran bir çocuk görmüştüm.Nerelerdeydi acaba,o da benim gibi aç mıydı?

Tüm bunları düşünürken yapabileceğim hiçbir şey olmadığından ve annemgilin burada beklememi söylemesinden dolayı beş gündür yaptığım aynı şeyi yaptım.

Soğuk bankta dizlerimi iyice karnıma çekerek olduğum yere uzandım.

Çok üşümüştüm,o kadar üşümüştüm ki ayaklarım buz gibi olmuştu.Bu buz tutmuşluğa göre kesinlikle burnumun kızardığına da emindim.

Kaydırakların yanına aynı benim gibi çaresizce kıvrılan,karanlıkta rengini tam olarak seçemediğim ama siyah diye tahmin ettiğim, yavru olduğu belli olan kediye takıldı gözlerim.

Acaba o neden burada, diye düşündüm.Acaba onun annesi nerede,acaba o da benim gibi aç ve susuz mu diye derin derin baktım tam yüzüne.

Olur da karanlıkta parlayan gözlerinden buraya gelme nedenini anlarım, diye odaklanmaya çalıştım...

İki üç dakika boyunca öylece bakarken yavaş yavaş kapanmaya başladı gözlerim.

Derken oracıkta uyuyakalmışım.

Daha yeni dalmış olduğumu düşündüğüm uykumun arasında birisinin "Kalk" diye bir şeylerler söylediğini duyunca iki büklüm olduğum bankta sıçradım.