Mabilis ko siyang sinundan para sana antabayanan siya sa pagpunta niya sa kusina at pagkuha ng tubig.
"Ako na lang ang kukuha ng tubig para sayo." Ang mahinang sabi ko sa kanya.
"I can get it on my own. Just go. Maaga pa naman. You can still go home. Pa drive na lang kita sa driver namin."
"No. I wanna stay!" Ang mabilis at matibay kong sabi.
It's like he was taken a back of my response kaya di siya kaagad nakasagot sa sinabi ko sa kanya.
Nagkatagpo pa ang aming mga tingin ngunit ako na ang pumutol nito.
Dumiretso naman na ako sa loob para ikuha siya ng isang basong tubig.
"Here." Ang abot ko sa kanya ng tubig ngunit naalala kong nakasaklay pala siya at may benda rin ang kanyang braso.
Akmang susubukan niya sana itong kunin sa aking kamay nang pinigilan ko siya at ako na ang nagpresentang paiinumin siya ng tubig.
"T-tulungan na kita."
"Ako na. I can do it on my own. It's not like my whole body is paralyzed anyways." Ang walang ka amor amor naman niyang sagot sa akin.
Kukunin na niya sana muli sa aking kamay ang basong may lamang tubig pero agad ko namang inilayo ito sa kanya.
Mukhang ayaw niya talaga akong magstay dito at tulungan siya.
"No! Let me help you!" Ang sabi ko sa kanya.
"Stop playing with me midget and give me my water." Ang tila may inis na sa kanyang boses na pagkakasabi at lumapit pa siya sa akin.
Ako naman, alam kong masama ito pero parang sa isang pagkakataon sa buhay ko ay I felt superior sa kanya. Nag enjoy akong nilalayo sa kanya ang basong hawak ko at siya naman ay naiinis na sa gginagawa ko.
But in the end, because of my clumsiness, sa paglapit niya sa akin ay dumulas sa kamay ko ang hawak kong baso at natapon sa akin ang lahat ng laman nito.
"Oh my god!!!"
Nagulat pa ako at siguro ay pwedeng magtrending ang video if nakuhanan lang ang reaksyon ko. Paano naman kasi ay sobrang lamig ng tubig na bumuhos sa aking katawan.
Agad kong pingpupunas ang tubig na natapon sa aking damit at katawan pero nang mag-angat ako ng mukha at tingnan ang itsura ni Zen at di ako makapaniwalang pagtatawanan niya ako.
"Yan kasi... Ambilis talaga ng karma."
Tiningnan ko lang siya ng masama pero agad din naman siyang naglakad at nilagpasan lang ako.
Siya na pala ngayon ang kumuha ng sarili niyang tubig.
Matapos niyang inumin ang kinuha niyang baso ng tubig ay naglakad na siya pabalik sa kanyang kwarto.
"Come here and change your clothes." Sumunod nga ako sa kanya.
The guest room is a bit small compared to his original room pero maayos at malinis naman ito.
Siya ay umupo na sa kanyang kama. Itinuro lang niya sa akin kung saan ako pwedeng kumuha ng damit na pwede kong isuot pansamantala.
"Maglinis ka na rin ng katawan mo of you are planning to stay here. You can stay on my room upstairs para maging komportable ka. Maliit lang itong bed para sa ating dalawa. I'll go to sleep na."
Tinanguan ko na lang siya dahil mukhang ayaw niya namang nandito ako.
Agad akong lumabas ng pinto ng kanyang kwarto dala dala ang mga damit na pamalit ko at umakyat sa taas.
Pagsara ko ng pintuan ay tsaka ko binuhos ang mga bagay na gusto kong sabihin kanina.
"Akala naman niya gusto ko siyang samahan at magstay dito! Nakakainis siya. Kung ayaw niya edi wag!"
Ay teka lang replay nga.
"No. I wanna stay!"
"No. I wanna stay!"
"No. I wanna stay!"
"No. I wanna stay!"
"No. I wanna stay!"
Shit sinabi ko nga pa lang I wanna stay!
Bakit ko ba kasi sinabi yon kanina.
On the other side.
Nakakaawa rin kasi ang kalagayan niyan and those bruises! Kahit na sabihin niyang ayos lang siya eh kung titingnan ang itsura niya ay ikaw pa ang mapapa aray.
Naligo ako and after that ay nahiga na ako sa kama ni Zen.
Biglang sumagi naman sa aking ala ala ang mga nangyari dito noong nakaraang linggo lang. We we're still okay naman that time pero parang ilang linggo lang ay ganito na kami ngayon.
It just makes me sad dahil ganoon na lang pala kabilis magbago ang relasyon ng dalawang tao. Nariyan yung masaya kayo then later lang nag-aaway na.
It is really a roller coaster ride.
Tiningnan ko ang clock sa side table ng bed at napansin kong mag aalas onse na rin pala pero di pa rin ako makatulog.
Hindi na nga rin sumagi sa akin ang celebratory party tomorrow ng aking company dahil naiisip ko ang kalagayan niya.
Hindi ako mapakali sa aking higaan. Nariyan ang nakatigilid ako at nakaharap sa kanan tapos tatagiid na naman ako pakaliwa.
Iniisip ko kasi na baka ako ang dahilan kung bakit naaksidente si Zen that day na inuwi niya ako sa bahay.
It just pains me na di man lang niya ako sinabihan about his condition at mas malala pa ay mukhang wala talaga siyang balak na sabihin ito sa akin. Kung hindi lang dahil sa mama niya ay di ko pa malalaman.
Kinuha ko ang isang unan at ang kumot ni Zen. Di na ako mapakali at makatulog kaya naman bumaba ako dala dala ang mga ito.
Tahimik akong bumaba at dumiretso sa kanyang kwarto.
Ako tuloy ang nahihirapan sa position ng paghiga niya dahil sa kanyang mga benda.
Inilatag ko ang kumot at unan sa baba katabi ng kanyang kama.
Sa una ay umupo pa ako at pinagmasdan ang tulog niyang mukha.
"Sorry." The words just came out of my mouth.
At sa di ko namalayan ang ulo ko ay pababa na palapit sa kanya. Dinampian ko ang kanyang pisngi ng isang munting halik bago ako humiga na sa aking pwesto at natulog na rin kasama siya.
*****
"Hey midget! Get up! Why are you here? Why aren't you in my room sa taas at diyan ka sa baba natutulog? Hey midget! May work ka pa diba? Hey wake up! It's already 8:30 in the morning.
MIDGET!"
"WHAT!? I'm still sleepy... Hngh auhmmm!"
