8

541 23 3
                                    

*****

"I'm sorry. I was just..." Sa tingin ko ay tinamaan si Zen sa pagkikiss namin kaya di niya nakontrol ang kanyang sarili kanina. Siya ay humiga sa tabi at napasabunot na lang siya sa kanyang buhok.

"It's okay." Ang pag-aassure ko naman sa kanya na ayos lang ang nangyari. Hindi lang talaga ako handa.

"I just can't wait to have you midget. Matagal ng panahon na naghintay ako sayo." Aniya.

"Don't worry di ba malapit na rin ang kasal natin? I will gladly accept you when that day comes." Ang sagot ko naman sa kanya.

"For now l-lets just sleep." Ang dagdag na nahihiyang sabi ko at mabilis akong lumusot sa kumot at tumalikod sa kanya.

I've never had this kind of conversation with him for the longest time. The last time I acted like this in front of him is when I was still a girl.

Ilang segundo lang ang lumipas ay naramdaman ko naman na humiga na rin siya at pinatay na ang ilaw. Ngunit di ko nakita na yayakap siya sa akin.

"You're still the same midget." Ang narinig kong matamis na bulong niya sa aking tenga.

Hindi ko na inalis ang yakap niya sa akin at kami ay nakatulog na yakap yakap ako mula sa likod ni Zen.

Sa pagsapit ng umaga...

Dahil sa malamig ang kwarto dala ng magdamag na nakabukas ang aircon ay nakuhang mag-iba ng kanilang posisyon.

Ngayon ay nakasiksik ang isang Oriol sa dibdib ni Zendo. Yakap yakap rin naman ni Zendo ang taong pakakasalan niya sa nalalapit na araw. Nakadantay pa ang hita ng dalawa sa isa't isa. Kung titingnan ay parang mga mag-asawa na ang dalawa kung paano dikit na dikit ang kanilang mga katawan ngayon.

Unang nagising si Zendo. Ang buhok ni Oriol ang unang bumungad sa kanyang umaga.

Ramdam naman niya na magkayakap ang kanilang mga katawan.

Napangiti naman siya dahil alam naman niyang mahilig lang magsungit at makipagbangayan sa kanya si Oriol pero that's his way to cope kapag nahihiya or when put on the spot to do something.

Oriol has always been the kind of person na clumsy and minsan talaga ay nauuna ang impulse niya to do something instead of thinking first. Maybe isa na rin ito sa traits na nagustuhan niya kay Oriol pero minsan talaga ay naiinis rin siya. Tulad na lang kung bakit ngayon pa lang sila ikakasal dahil sa petty reasons nito.

Naiintindihan ko naman na it is so hard for Oriol to accept something na hindi niya inexpect na darating sa buhay niya. Lalo na kung ito ay babago sa buong buhay na nakasanayan niya.

Naalala ko pa noong araw na nalaman niya ang katotohanan sa kasarian niya.

I was there.

I was there. I was supposed to visit him because I promised him that I will take him to a carnival as my graduation gift. Dahil nga siya lang ang kaisa isang anak na babae ng kanyang mga magulang, ay napaka overprotective nila sa kanya. That's why when they didn't let him to go to a carnival I promised him that I will go to him dahil that is the only way na papayagan nila si Oriol na lumabas kapag kasama ako.

I brought him his favorite flowers na santan.

I especially handpicked all these flowers na galing sa garden namin

Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.

I especially handpicked all these flowers na galing sa garden namin. I remember na noong bata pa lang kami ay madalas siyang maglaro sa garden namin na may mga santan. Nahuhuli ko pa nga siya na tinitikman yung sweet na liquid kapag inalis mo yung nasa gitna nung bulaklak.

At first wirdong wirdo ako sa kanya bakit niya ito ginagawa. Sinabihan pa niya ako na itry ko daw ito at masarap.

Napakunot kaagad ang noo ko pero
I tried it anyways. As a child may point tayo na sobrang curious sa lahat ng bagay kaya napapayag niya ako.

And I didn't regret it because he's right. This is the reason kaya naisipan kong dalhan siya nito. Ngunit nang nasa pintuan na ako ay mabilis siyang kumaripas paalis sa bahay nila at sumakay sa kanilang sasakyan.

Sinubukan ko pa siyang tawagan sa kanyang pangalan ngunit mukhang di niya ako narinig. Ako naman ay nabahala sa kung anong nangyari at tila umiiyak siya ng siya ay umalis.

Saktong susundan ko siya ng lumabas ang kanyang mga magulang.

Hindi rin nila napansin na nandito lang ako sa gilid ng pintuan nila. It's as if there is something important happened that upsets Oriol to the point that he'd stormed out of their house.

"Pabayaan na muna natin siya. Bigyan muna natin siya ng oras na tanggapin ang katotohanan. Nandoon naman si Benjo na driver natin at sigurado akong di siya pababayaan nito." Ang rinig kong sabi ni tito sa maluha luhang mama ni Oriol.

Napayakap pa si Tita kay tito at nagsalita.

"I-it must be so hard for her na malamang isa talaga siyang lalake at hindi tunay na babae Dante! Ano na lang ang gagawin natin?" Ang nakakabiglang katotohanang aking narinig sabay rinig ko kay Tita na di na napigilan ang sarili at umiyak.

Sa pagkabigla ko ay nabitawan ko na lang ang aking dala dalang bouquet.
Dahil dito ay agad na napalingon sa aking kinaroroonan ang mga magulang ni Oriol.

"Z-zendo." Ang tawag nila sa pangalan ko.

"T-totoo po ba ang narinig ko? H-hindi isang babae si O-oriol? P-pero panong?" I'm so shocked na nautal akong naitanong kung totoo ba talaga lahat ng ito.

Dahil wala na rin silang magawa at narinig ko na ang katotohanan ay minabuti na lang nilang iexplain sa akin ang kalagayan ni Oriol.

They said na kailangan ko rin daw itong malaman dahil kung ikakasal kaming dalawa ay magiging isang balakid ito kung itutuloy pa ba namin ang kasal sa pagitan naming dalawa.

Ako ay naguluhan dahil sa buong buhay ko ay kahit ni minsan ay di ko naisip na magiging lalake si Oriol.

Mukha siyang babae, boses babae at higit sa lahat ay may ari siya ng isang babae? Pero dahil nga sa explanation nil ay unti unti kong naintindihan ang sitwasyon niya.

Natural lang naman siguro na magdalawang isip kung itutuloy ko pa ba ang kasal naming dalawa di ba. Kaya gulong gulo man ang aking isipan ay minabuti ko pa ring sundan si Oriol.

Tinanong nila sa kanilang driver kung saan sila nagpunta at mabilis akong nagmaneho at pinuntahan siya.

Hindi ko naman magawang iharap ang aking sarili sa kanya ng makita ko ang kalagayan niya.

Umiiyak habang yakap yakap ang mga binti niya at nakatingin lang sa lawa. Lulubog aangat ang kanyang balikat sa labis na pagkabigla sa balitang dala kanina.

*****

GUYS PLEASE FOLLOW ME ON MY DREAME ACCOUNT @ TWELVE SUNDAY!

YUN LANG ANG HINIHINGI KO THANKS!

Zendo And OriolTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon