Lola kwam aan in haar nieuwe buurt. De eerste stap in het nieuwe huis klonk hol en leeg. Ze ging meteen naar de kamer die haar nieuwe kamer moest voorstellen. Leeg, stoffig met muren beplakt met het lelijkste bloemetjesbehang dat je je maar kan bedenken. De kamer was praktisch gezien leeg op het houte bed in de hoek en de inloopkast na. Ze liep langs het bed richting de inloopkast aangezien het krakkemiekige bed haar belangstelling niet echt vasthield. De deur opende met een piepend geluid en er kwam een stofwolk in haar gezicht toen ze aan het touwtje van het lampje trok. Snel veegde ze een paar stofpluizen uit haar haar die afkomstig waren van de lamp. De kast was groter dan ze had veracht. Er hingen een paar grijze planken aan de muur en een stok met daaraan zeven-en-een-halve klerenhanger. Met een snelle veeg haalde ze het meeste stof van de planken die hierna wit bleken te zijn.
Toen ze verder de kast door stapte hoorde ze holle geluiden op sommige plekken. Ze knielde en klopte met één vuist op de vloer. Dit had ze niet zo hard moeten doen aangezien er weer, surprise surprise, een stofwolk uit het tapijt rees. Ze hoeste enorm maar dit nam haar nieuwsgierigheid niet weg. Het klonk hol in de hoek waar ze zojuist had gestaan. Er stak een papiertje uit het tapijt in de hoek ertegenover. Net toen ze ernaar toe boog om het tapijt los te maken riep haar vader. "Lola, kom je even helpen met uitladen? Ik weet dat je nieuwe kamer niet echt is zoals je had verwacht maar we gaan niet zitten te mokken.' 'JAHA' riep ze geïrriteerd terug. Ze stond op, trok nogmaals aan het vieze touwtje en sloot de deur.
Eenmaal beneden pakte ze twee dozen die al waren uitgeladen waar scheve stickers op waren geplakt met 'Lola's Kamer'erop. Met veel gesjor en gekreun kreeg ze de dozen de trap op en haar kamer ingeschoven. Ze plofte op haar bed die met veel gekreun in elkaar stortte. 'Lekker dan'. Moeizaam stond ze op uit de hoop planken en ze veegde haar broek af. Ze begon met uitpakken en opende een doos die gevuld was met kleren. Ze haalde er stapeltjes met t-shirts en truien uit en legde ze naast elkaar op de grond. De andere doos was gevuld met papieren. Ze pakte een kussen om op te zitten en maakte de doos open. Haar eerste veterstrikdiploma en haar ABD zwemdiploma's prikte ze boven haar in elkaar gestorte bed in de muur. Zo was tenminste nog iets vertrouwd in dit kut huis. Ze liep naar beneden met twee lege dozen en haalde weer twee nieuwe. Weer terug in haar kamer pakte ze stapeltjes kleren van de grond en legde ze op haar inloopkastplanken. Ze gooide verveeld de 7-en-een-halve vieze hangers op de grond en ging er naast zitten. Haar oog viel weer op het papiertje dat uitstak. Ze trok eraan maar hij gaf niet mee. Ze door haar hurken gezakt zitten en trok harder maar het lukte niet. Uiteindelijk trok ze zo hard dat het papiertje afscheurde en ze naar achter viel...op de 7-en-een-halve hanger. Pijnlijk wreef ze ver haar kont en ging verzitten. Het was een oud papiertje waar 'mama ik zie mo' op stond. De laatste letters waren eraf gevallen. Of tenminste, ze zaten op de rest van het papier dat nog vast zat onder het tapijt. Ze knielde en begon aan het tapijt te peuteren. Hele kleine stukjes lijm onder het tapijt lieten los en het begon al aardig los te raken. Op een gegeven moment was er zo'n groot stuk los dat ze er een harde ruk aan kon geven waardoor de halve kastvloer leeg kwam. Tot haar verbazing zaten onder het tapijt houten planken waar in gekrast was. Diepe zwarte groeven, rij aan rij aan rij. Ze haalde voorzichtig haar vingertoppen eroverheen. Ze sneed zichzelf ergens aan en trok uit reflex haar arm terug. Ze bekeek haar vinger waar een snee in zat. Er rolde een druppel bloed uit en ze stopte hem in haar mond en zoog erop. Een vieze bloedsmaak verspreide zich in haar mond. Ze stond op en sloot de kast deur. Ze bleef nog even tegen de muur naast de kast leunen, zuchtte diep maar daarna liep ze de trap op om op zoek te gaan naar een pleister.
Ze kwam langs een kamer die volgepropt stond met verhuisdozen. Ze opende de deur en keek naar binnen. Ze keek naar de stickers op de dozen waarop dingen stonden zoals Keuken, Woonkamer, Grote Slaapkamer en Badkamer. Langzaam, nog steeds zuigend op haar vinger opende de doos. Tot haar grote ergernis zaten in de doos alleen maar handdoeken en zeepjes. Ze smeet de doos op de grond die omviel waardoor er allemaal blauwe handdoeken uitvielen. "Op naar de badkamer dan maar".

JE LEEST
Knock, knock, who's there?
De TodoLola komt in een nieuw huis wonen. Ze vind in haar inloopkast ruimtes onder de vloer. Voor ze tijd heeft om erachter te komen wat daarmee aan de hand is wordt ze geteisterd door vreemde nachtmerries en dagdromen...