Knock, knock, who's there?

4.Meer bloed

Lola stapte uit het bad en droogde zich af. Snel glipte ze in haar ondergoed en een makkelijk jurkje. Stilletjes sloop ze de trap af. Ze zette de waterkoker aan en pakte een mok en een theezakje in haar favoriete smaak; aardbei. Dat was ook Rose' favoriet. Stiekem pakte ze ook een chocolade koekje voor bij de thee. Ze knaagde de randjes er al af terwijl ze heet water in haar mok goot. Één, twee, drie keer trok ze aan het theezakje voor ze hem op een schaaltje legde. Met haar mok en het restant koekje liep ze naar de bank en plofde neer. Ze had geluk dat de thee niet heel erg over de rand klotste want een klein straaltje kwam op haar broek terecht. Ze zette de TV aan maar richte haar aandacht op iets anders. Een foto van Rose op het kastje naast de TV. Alles ging de laatste tijd een beetje langs Lola heen. Ze mist Rose meer dan ooit. Stilletjes huilde ze terwijl ze haar thee opdronk. Ze zette haar mok op het tafeltje en ging liggen. Ze was moe geworden van het huilen. Ze sloot haar ogen. Ze viel in slaap. Maar werd wakker gemaakt door een luide klap. Haar mok lag op de grond in een plasje bloed. Eerst wist ze niet waar het vandaan kwam maar al snel voelde ze een druppel in haar nek.  Ze voelde snel en keek naar haar hand.  Er zat een bloeddruppel op.  Ze keek omhoog en hoorde haar hart kloppen als een gek.
Het bloed kwam uit het plafond. Een grote rode plas breide zich uit over het plafond. "PAP!!! MAM!!!" Ze rende de trap op. "Shit shit shit, fuckk" mompelde ze terwijl ze over haar eigen voeten struikelend de trap op rende. Ze stormde haar ouders kamer binnen. Huilend zakte ze door haar knieën.  Ze sloeg haar handen voor haar ogen en snikte luid. Haar schouders schokten. De kamer was leeg, gek genoeg.  Niks aan de muur behalve afgescheurd behang. Niks op de vloer behalve een bed. En geen ouders er in. Ze haalde diep adem en veegde haar tranen weg. Hopeloos pessimistisch stond ze op en schuifelde richting de badkamer. Angstig tilde ze haar hand op en legde hem op de badkamerdeurhendel. Ze zuchte diep en opende heel voorzichtig de deur. De hele badkamer was voorzien met bebloede handafdrukken en vegen. Zelfs op het plafond zaten spetters en vegen. Het bad was gevuld met zowel water als bloed. Schuimkragen vloeiden over de badrand en Lola's voeten werden nat. Ze zette een stap richting de kraan en gleed uit. Ze knalde met haar hoofd op de grond. Eerst kon ze niet bewegenen zag ze alles dubbel. Daarna stopten haar ogen met draaien en zag ze wazig twee kleine vieze voetjes onder een smerig wit slaapjurkje voorbij schuifelen. De kleine handjes die bij de voetjes hoorden veegden liefkozend over haar haar. Het meisje kwam naast haar zitten en begon haar haar te vlechten. Terwijl ze daar mee bezig was begon ze een slaapliedje te neuriën. De pijn in Lola's hoofd nam haar gedachten over.  Ze vocht tegen de slaap maar verloor.