Min hyuk: neden bizim yanımıza gelip de yardım istemedin?
Seo jun: min ah zaten gizli tutulduğu için, kimseye söyleyemedim.
Min Ji: tamam ağlama senin suçun değildi.
Seo jun yaşlar içinde min Ji'ye baktı
Seo jun: emin misin benim suçum olmadığını? Karımı, en dünyada en çok sevdiğim insanı kendi ellerimle öldürdüm..
Min Ji: evet, ama bilerek vurmadın..
Seo jun: min hyuk seni vursaydı, onu af eder miydin?
Min hyuk: ben etmezdim.
Min Ji min hyuk'un koluna vurup: mal! Ne diyorsun, ben af ederdim! Çünkü senin bir suçun yoktu. Sen onu bilerek asla vurmazdın.
Sonra Bo Young geldi ve Seo jun'a sarıldı.
Bo Young: Baba, neden ağlıyorsun? Annemi özlediğin için mi? Merak etme ben hep yanında kalacağım!
Seo jun gülümseyip, gözleri dolu bir şekilde Bo young'a baktı ve ona sarılıp:
Seo jun: biliyorum, iyiki varsın, seni çok seviyorum ♡
Biraz sonra dağılıp yatmaya gittiler. Ertesi gün min hyuk ve Seo jun beraber iş toplantısına gittiler ve min Ji ile bo Young evde kaldılar. Bütün gün beraber oynadılar. Ondan sonra çok iyi anlaştılar, herzaman beraber oynuyor, beraber gezmeye gidiyorlardı. Neredeyse her gün beraber geçirdiler. Bir kaç hafta böyle geçti...
Bir akşamı min hyuk ve min Ji yatak odasında, her akşam ki gibi kitap okurken,
Min Ji: min hyuk?
Min hyuk min Ji'ye bakıp: efendim?
Min Ji: ben çok düşündüm de...
Min hyuk: neyi?
Min Ji: çekmeceyi aç görürsün.
Min hyuk çekmeceyi açtı ve içinde..
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Efsaneee 😍😍)
Min hyuk: benim düşündüğüm şey olamaz.
Min Ji: neden, ney düşünüyorsun?
Min hyuk: benim düşündüğüm şey, çocuk ama sen istemiyorsun.
Min Ji: belki fikrim değişti?
Min hyuk: şaka yapıyorsun dimi? Bugün 1 Nisan mı?
Min Ji min hyuk'a bakıp: sen şaka mısın ya? İlk isteyen sendin, şimdi bende isteyince istemiyor musun?
Min hyuk: hayır hayır istiyorum, ama ne bileyim bir an evet diyince şaşırdım yani.. gerçekten ciddi sin dimi?
Min Ji: evet ciddiyim, senin gibi acımasız şaka yapmıyorum ben..
