Bölüm 9

166 13 6
                                    

Soğuk zeminden kalkıp kamelyaya doğru yürümeye başladım.Şu son 20 dakikada olanlar kabus gibi hala inanasım gelmiyor. Kabul edemiyorum. Kamelyaya varıp oturduğumuzda bizimkiler soru dolu gözlerle bana bakıyordu. Artık ağlamıyordum. Hissetmiyordum. Kafamın içi talan yangın yeri . Sonunda Seher cesaret edip sordu

"Derin be oldu Berk mi bir şey yaptı ? Korkutuyorsun bizi."

Ne oldu ? Ben bile bilmiyorum ne olduğunu ya da kendime itiraf edip kabul etmek istemiyorum . Daha fazla merakta bırakmadan anlatmaya başladım

"Gidiyorum! Buradan tamamiyle ayrılıyorum! "

Cümlemin devamını getirmek için tüm gücümü sarf edecektim ama ben bunu yapmadan bizimkiler hepsi aynı anda bağırmaya başladı. Kübra.

"Ne gitmesi? Ne ayrılması ? sen neden bahsediyorsun Derin ?!!!!"

Diyerek avaz avaz bağırıyordu. Kendinden geçmişdi resmen . Canım benim seni ve bu duygusal çıkışlarını çok özleyeceğim. Burak.

"s*çtım ağzına o çocuğun onun yüzünden değil mi ? Mahvedeceğim onu !!!! "

Ahh Burak benim aptal prensim senin bu dengesizliklerini , yaramaz abi tavırlarını çok özleyeceğim . Sadece 2 hafta geçirmemize rağmen çok yakınlaşmıştık. Hiçtik ama hep olmaya başlamıştık . Yine dibe dönüyorum...

Kader atarlanacağı sırada Hasan araya girdi

"Yeter lan !! Kapayın çenenizi . Eğer bu işi Berk yaptıysa ebesini belleriz . Bi durun anlatsın kız "

Anlatmaya devam ettim .

"Gidiyorum ama Berk yüzünden değil.Bir başkasına evlatlık da verilmiyorum .Gidiyorum.. Çünkü ... "

Derin bir nefes aldım ve devam ettim .

"Çünkü yaşayan bir akrabam vamış. 17 yıl sonra velayetimi üstüne almış . Onun yanına gidiyorum. " dedim

Kader anında atara kalktı. "Ne akrabası lan bu ? 17 yıldır neredeymiş . "

"Hapisteymiş..!!! " dedim .Bu itirafım hepsini şaşırmıştı ama bunu kelimeye dökebilen sadece Seher'di.O da sedece tek bir kelime edebilmişti.

"Ne...!!! " demişti.

"Ne ne ? Bir katili bir katilin yanına gönderiyorlar işte ."

Artık Hasan bile dayanamamıştı. Hasan

"Ne katili Derin ? Bilmece gibi konuşmada şunu düzgünce anlat !!!" diye patladı ve bende devam ettim .

"Ben onun kızını öldürdüm o da karısını " dedim .

Yine hepsinden önce Hasan anlamıştı.

"Ne yani ya ? Sen şimdi Ahmet Bey'in yanına mı gidiyordun ? " dedi.

Sessizce başımı salladım.Hepimiz susmuştuk.Ne diyecekleri konusunda kararsızlardı. Ben ise karmakarışıktım.Kendimi hiç buraya ait hissetmemiştim ama şimdi anlıyorum ki burası benim bir parçam olmuş.Hiçken beni hep yapan beni bir bütünün içine alan bu insanlar benim bir parçam değil adeta ben olmuş. Şimdi ben burayı bırakıp annemin hayatını mahveden ve masum anneannemi öldüren Ahmet Bey'in yanına mı gidecektim ?

*****

Şuan otogardayım.Çok fazla eşyam yok zaten bi kısmınıda orada bıraktım. Özellikle pavyoncu gömleğimi Kader'e verdim. Otobüsün kalkmasına çok az kaldı ve ben hiçbir şey hissetmiyorum. Ama biliyorum bu benim için şans İNTİKAM alabilmem için bi ödül bir nevi. Anneannemin ve annemin intikamını alabilmem için .... 3 yaşındayken babam ölmüştü o üç yıl boyunca babam büyükbabam ve babaannemle ile yaşadım. Yani ev yuva kavramından çok uzağım. 14 yıl soğuk , ruhsuz ve yalnızlık dolu bir yurtta yaşadım . Sonra bir hadsiz geldi bir katil geldi bana yuva vereceğini söylüyor. Aileden bahsediyor !! AİLE !! Onun bozup , yakıp , yıktığı, talan ettiği aileyi gene bana o mu verecekti ? Aptallıl tamamen aptallık !!!

*****

Elimi enseme götürüp bir kez daha ovaladım ve derin bir nefes aldım.Otobüste uyuya kalmıştım.Ve boynum fena halde tutulmuştu . Otobüsten indikten sonra etrafıma tekrar baktım . Hiç kimse yoktu . Ne bekliyordum ki sanki . Biyolojik dedemin beni görünce koşarak yanıma gelip bana sarılmasını mı ? Ben o adamı tanımadan nefret etmiştim o adamdan.

Valizlerimi aldım ve bir köşeye geçip beklemeye başladım . Uzun bir süre bekledikden sonra müdürün verdiği numarayı istemeyerek aradım.Karşımda şen şakrak bir ses "Alo " dedi.

"Ben Derin terminaldeyim. Ne zaman geleceksiniz ? " dedim

Karşımdaki ses ise " Merhaba ben Derin . Üst kast komşunuzum . Ahmet Amca seni almam için bana rica etti bende severek kabul ettim şu an tam olarak nerdesin ?" dedi

Yeri tarif ettikten sonra telefonu kapattım. Zaten her şey kötüydü bide bu kadar siyaha bu kadar mutlu bi ses tam oldu. Bana doğru koşan kızı gördüğümde onun Dilruba olmaması için dua etmeye başladım ve koşan kızın "Derin" diye ciyaklamasıyla duam yarıda kaldı. Buda mı gol değil be !! Eve gidene kadar konuştuda konuştu gacır gacır gucur gucur susmadı mübarek . Kafam patlama noktasına gelmişti ki bir apartmana girdik . Ve beni bir kapının önünde bıraktı. Vıcık vıcık sarılıp öptükten sonra "Yarın görüşürüz " dedi. Ve yukarı çıktı.

Evet!! İşte yeni evi !! Evim evim güzel evim (!) Sanırım şu an ağzım ve kulağım yer değiştirecek. Zile bastım ses yok biraz daha bekledim . Sonunda hiç de 65 yaşındaymış gibi görünmeyen uzun boylu bir adam açtı kapıyı . Gözlerine bakmadan.

"Ben Derin Kılınç. " dedim . Beni hiçbir şey söylemeden içeri aldı. Adını söylemek yeni aklına gelmiş gibi durudu.

"Ben Ahmet burası senin odan ve biz artık aileyiz . akşam yemeğini yedin mi ? " diye sordu . Kısaca ve yine yüzüne bakmadan "Aç değilim . " dedim. Tek isteğim uyumaktı ve telefonumu şarja takmaktı Dilruba ile konuştuktan sonra kapanmıştı . Kısaca "İyi geceler " dedi ve çıktı .

Telefonu şarja taktım ve açıldığı anda çalmaya başladı. Arayan Seher idi. Özlemle "Alo ? " dedim.

"Bir kıvılcım düşer önce büyür yavaş yavaş bir bakarsın volkan olmuş yanmışsın arkadaş. Dolduramaz boşluğunu ne ana ne de gardaş bu en güzel bu en sıcak duygudur arkadaş..." diye şarkı söylemeye başladılar.Ağladığımı çok sonra fark ettim ve sadece "Sizi seviyorum " deyip telefonu kapattım. Ağlayarak uykuya daldım tek umudum bu uykudan ya arkadaşlarımın yanında uyanmak ya da hiç uyanamamak . Çünkü yeni bir okul, yeni bir şehir, yeni insanlar istemiyordum.

Sabah olmasın lütfen.....

Merhaba arkadaşlar yorumlarınızı bekliyoruz bölümü nasıl buldunuz ? Sizi seviyoruz . Mutlu kalın ...

Özgür KızHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin