Dnf Miraculum

Rozdział 2

Docieram do odpowiedniej klasy. otwieram drzwi i widzę, że Pani Mumza jeszcze nie dotarła. Była to dla mnie dobra wiadomość. 

Niestety ale był to chyba koniec  dobrych wiadomości na dziś, ponieważ po przekroczeniu progu moim oczom ukazał się on. Różowo- włosy chłopak, przy którym ciągle gdzieś krąży ślepo zapatrzony w niego Michael.  

Przechodzę klasę w poszukiwaniu jakiegoś wolnego miejsca. Stawiam na drugą z przodu, prawego rzędu. Siadam na ustalonym miejscu. Wszystko było by super gdyby nie syn burmistrza. 

 Próbuję zignorować jego obecność lecz nie zadziałało to jednak tak jak chciałem. Już po chwili słyszę kolejne chamskie teksty wysyłane pod mój adres.

-George Dupain- Cheng- Techno już od początku roku szkolnego nie daje mi żyć. Odwracam lekko głowę w jego stronę. 

-ahhhh znowu to samo- wzdycham cicho pod nosem po czym znów odwracam lekko głowę w stronę chłopaka. 

-To moje miejsce- oznajmia dumnie techno. Na jego nie szczęście to ja zawsze tu siedziałem, a po za tym nie słyszałem o żadnej zmianie miejsc.

-ale Techno, ja tu zawsze siedziałem- odpowiadam mu zgodnie z prawdą. 

-ale już nie siedzisz- słyszę inny głos z mojej prawej strony. Po chwili czuje jak ktoś przysiada sie chamsko do tej samej ławki co ja. odwracam wzrok od Techno i zauważam Michaela. Ten jako odpowiedz na mój zdezorientowany wzrok puszcza mi lekki uśmieszek. Krzyżuje obie ręce na swojej piersi i nadal patrzy na mnie, chcąc abym się przesiadł. 

-nowy rok szkolny, nowe miejsca- dodaje po chwili chłopak z mojej prawej. Nie wiem dlaczego im tak zależy aby w tym roku siedzieć akurat tam. 

-Dlaczego nie usiądziesz sobie tam?- odzywa się wyższy i pokazuje ręką ławkę obok- Obok tego nowego.- pyta się i nie daje mi nawet dokończyć ledwo zaczętej odpowiedzi ponieważ leci mi z wyjaśnieniem na pytanie dlaczego tak im zalezy aby tu siedzieć. 

-dzisiaj przychodzi Dream- mówi stanowczo a ja z wielkim zdezorientowaniem na twarzy dalej słucham- i skoro on ma siedzieć tutaj- pokazuje palcem na ławkę przede mną- to to miejsce ma być moje, kumasz?!- przybliża się do mnie i ostro odpowiada. W mojej głowie jest aktualnie jedno pytanie. Kim jest Dream? 

Postanawiam zadać to pytanie mimo że wiem iż nie był to chyba najlepszy pomysł. Obydwoje zaczęli się dziwnie śmiać po moim zapytaniu. Jednak ja nadal nic nie rozumiałem. 

-Nie do wiary, hahaha- mówi Techno dalej się śmiejąc- haha on nawet nie wie kto to jest Dream. Urwałeś się z choinki czy co hahha- no powiem ze wiele mi to wytłumaczyło heh. 

-Dream to znany model- w końcu ktoś mi tłumaczy sytuacje, a tym kimś był Najlepszy przyjaciel różowo- włosego

-I jednocześnie mój najlepszy przyjaciel, on mnie ubóstwia- zaczyna się chwalić Techno co dosyć mocno irytuje- a więc no, już, wypad- rozkazuje mi mój wróg numer jeden.

Wtedy do rozmowy włącza się jeden nie znany mi dotąd głos.

------------------------------------------------------------

460 słów