ယေန႔က်ိဳးအင္ပါယာၾကီးတြင္ၾကီး
က်ယ္ခမ္းနားေသာ ေတာ္ဝင္လက္
ဆက္ပြဲရွိ၍တစ္တိုင္းျပည္လံုး
အားဧကရာဇက္တက္ေရာက္ခြင့္ေပး
ထားသည္။ထို႔သို႔ဇာတ္အနိမ့္အျမင့္
မခြဲျခားဘဲအားလံုးတက္ေရာက္ခြင့္
ျပဳတာေၾကာင့္ဆင္းရဲေသာ
ျပည္သူမ်ားမွာေပ်ာ္ရႊင္ရျပီး ၄င္းတို႔
နွစ္သစ္ကူးရင္ဝတ္ရန္ မဝတ္ရက္
သည့္အထည္အသစ္မ်ားကိုဝတ္ဆင္
ကာေတာ္ဝင္မဂၤလာပြဲၾကီးသို႕
တက္ေရာက္ရန္နန္းရင္ျပင္၌
ၾကိတ္ၾကိတ္တိုးေနၾကသည္။
က်ိဳးနန္းျမိဳ႕ရိုးၾကီးသို႔တစ္ထီးတစ္နား
ျမိဳင္ဆိုင္ထည္ဝါစြာ ဝင္လာေသာ
သတို႔သမီး၏ေဝါယာဥ္ ကို
တစ္ခမ္းတစ္နားဝမ္းေျမာက္စြာ
ၾကိဳဆိုေနၾကပါေသာက်ိဳးျပည္သူ
မ်ားကလဲအလုအယွက္ သတို႔သမီး
ေလာင္းေလး၏မ်က္နွာေလးမ်ား
တစြန္းတစ ျမင္ရေရာလာျဖင့္
တိုးေဝွ႔ခိုးၾကည့္ေနၾကသည္။
"ေဝ့ ငါၾကားတာေတာ့ ဝမ္းနိုင္ငံရဲ႕
မင္းသမီးက တစ္ဦးတည္းေသာ
ေတာ္ဝင္မင္းသမီးတဲ့"
"လွခ်က္ကလဲ နတ္သမီးေတြ
ငိုရေလာက္တဲ့အထိပဲတဲ့"
"ဟုတ္တယ္ မင္းသမီးကအေတာ္
လွတယ္ေျပာတယ္ ျပီးေတာ့
အရည္အခ်င္းလဲရွိတယ္တဲ့"
"ေနာက္ျပီးဝမ္းနိုင္ငံကအမိိ်ဳးသမီး
ေတြကသိုင္းပညာလဲထက္ျမတ္
ၾကတယ္ေျပာတယ္"
"ဒို႔ဧကရာဇ္ ကဒီတစ္ခါကံေကာင္း
တာပဲ"
"ဟုတ္ပါ့ေနနဲ႕လေရႊနဲ႕ျမလို
လိုက္ဖက္လွခ်ည္ရဲ႕.."
"ေတာ္ဝင္နန္းေသြးေလးကိုလဲ
ဝမ္းမင္းသမီးက လြယ္ေပးနိုင္မွာ
ေသခ်ာတယ္"
"ဟားဟားးဟား ဟုတ္တာေပါ့"
"ငါတို႔ရဲ႕အနာဂတ္မင္းေလာင္းေလး
ကိုလဲ ဝမ္းမင္းသမီးက လြယ္ေပး
မွာေပါ့.."
လမ္းေပၚမွျပည္သူေတြရဲ႕
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ေျပာဆို
သံေတြကို ကုရွန္းက လိုက္ကာစ
ေလးအသာျပန္ပိတ္ရင္း ဆူပုတ္ပုတ္
နဲ႕ျပန္ေျပာလိုက္ေလသည္။
"ဟမ့္..သူတို႔ကလိပ္မ်ိဳးေတြပဲ"
"ငါတို႕ဝမ္းနိုင္ငံကိုခ်ီးက်ဴးတာက
နဲနဲ မင္းသမီးကိုခိုင္းစားမွာကမ်ားမ်ား"
"ေတာ္ေသးတယ္ မင္းသမီးမမ
ကသတို႔သမီးမဟုတ္ခဲ့လို႕"
"မဟုတ္ရင္ ဒီလိုေရျခားေျမျခား
သူမ်ားအရပ္ဆီမွာဘယ္ေလာက္
ေတာင္အနိုင္က်င့္ခံလိုက္ရမလဲ.."
"သခင္..က်ြန္မေျပာတာၾကားရဲ႕လား"
