ေနာက္ေန႔တစ္ခုရဲ႕မနက္ခင္း
ပိုင္းတြင္ဝမ္းခဲ့ရွင္သည္
သူ၏ေလသာေဆာင္၌ပန္းခ်ီတစ္ခု
ကိုေရးဆြဲလို႔ေနသည္။သူတကယ္
ေတာ့ အေတာ္ေလးအားယား
ေန၍အပ်င္းေျပေရးျခစ္ေနျခင္းလဲျဖစ္
သည္။သူတို႕ဝမ္းနိုင္ငံကလူေတြက
အနုသုခုမ ပညာနဲ႕ မိုးနဲ႕ေျမလို
ေဝးကြာလြန္းလွ၍ သူ ထိုပညာရပ္
ပိုင္းမွာ အားနည္းခ်က္လိုျဖစ္သြား
မွာဆိုးရိမ္သည္။ဟိုဘြားေတာ္
ၾကီးက သူ႔ကိုအားအားရွိနွိပ္ကြပ္
ေနေတာ့မွာျဖစ္လို႕သူ႕မွာ
အားနည္းခ်က္ရယ္လို႕ ရွိေနလို႕
မျဖစ္။အခုရက္ပိုင္းဝမ္းခဲ့ရွင္မွာ
အပ္ထိုး အပ္ခ်ဳပ္ ပန္းျပင္
နံ႕သာေဖာ္နည္း လက္ဝတ္ရတနာ
သီ နည္းေတြကို ပင္ပန္းဆင္းရဲ
ၾကီးစြာ ေအာင့္အီး၍သင္ယူေနရသည္။
သူမလုပ္လို႔လဲမျဖစ္ ဘြားေတာ္
ၾကီးနဲ႕က်န္မိဖုရားေတြလာယွဥ္ရင္
စပါးခင္းထဲေရာက္မွေတာ့
တံဇင္ကိုင္နည္းမသိလ်ွင္
အရွက္ကြဲမည္ဆိုးရိမ္၍သူသင္ယူ
ေနရျခင္းျဖစ္သည္။အပ္ေတြလက္
ကိုထိုးမိတာလဲခဏခဏ။
နံ႕သာျပင္းအနံ႕ေတြမုန္းလြန္း
လို႔တစ္ခါတစ္ေလအန္ထြက္ခံ
ျပီး က်င့္ရေသးသည္။
ပန္းခ်ီပညာရပ္နဲ႕တူရိယာအခ်ိဳ႕
တီးခတ္နည္းတို႕က သူေလာကပတ္
ျပီးေဆာင္ၾကာျမိဳင္ေတြလွည့္ခဲ့တာ
အက်ိဳးလြန္စြာမွရွိလွသည္။
ေဆာင္ၾကာျမိဳင္တို႕ရဲ႕ ဘုရင္ဝမ္းခဲ့ရွင္
ရဲ႕အလာ ကို ေမ်ွာ္ေနၾကေသာ
အတိုင္းတိုင္းအျပည္ျပည္က မမေတြ
က ဝမ္းခဲ့ရွင္ျပန္ခါနီးတိုင္းသူတို႕
ရဲ႕ခႏၶာကိုယ္ေကာက္ေၾကာင္းမ်ား
ကိုတတ္နိုင္သမ်ွေဖာ္၍ ပန္းခ်ီလက္
ေဆာင္ေတာင္းေလ့ရွိတာမို႕
ဝမ္းခဲ့ရွင္က အေဖာ္အခ်ြတ္ဆြဲ
ပညာရပ္ေလးတြင္မဆိုစေလာက္
ေတာ့တတ္ပါ၏။တူရိယာအခ်ိဳ႕မွာလဲ
မမေတြရဲ႕ေဖ်ာ္ေျဖမႈလက္ကြက္ေတြ
ကိုအလြတ္ရေနပါျပီး သူမျမင္ဖူး
မၾကားဖူးေသာသံစဥ္တူရိယာမ်ိဳးက
မျမင္ဖူးတာ သိပ္မရွိ။သူဆြဲေလ့
က်င့္ေနသည္မွာနွစ္နာရီနီးပါး
ေလာက္ရွိေနျပီျဖစ္သည္။
ဝမ္းခဲ့ရွင္ကေဆးစက္
ေကာက္ေၾကာင္းေတြကို
မ်က္ေမွာင္ကုပ္၍ေသခ်ာအာရံု
စိုက္ဆြဲေနသေလာက္ ေရွ႕က
ေမာ္ဒယ္ထိုင္ေပးေနပါေသာ
ကုရွန္းမွာ အေဝးကိုေတြေတြၾကီး
ေငးျပီးျပံဳးလိုက္ ရီလိုက္ နဲ႕
ဝမ္းခဲ့ရွင္အာရံုပ်က္သြားမွာဆိုး၍
သူ႔မွာ ေပါင္ဆြဲလိမ္ကာ မ်က္နွာကို
တည္ရေသးသည္။သူ၏အေတြး
ထဲဝယ္ေတာ့ မေန႔က ေရမြန္းျပီး
ၾကြက္စုတ္ေလးလိုျဖစ္ေနတဲ့
ေခ်ာင္အိမ္ေရွ႕စံေလးကေနရာ
ယူေနတယ္။
