Stashing Feelings

Chapter 5:

AZILAH'S POV
 
        "Andito din ang dad mo?"

"Diba halata?"

"Wag kang pilosopo - ___-"

"Common sense kasi"

"Tumigil kana nga!"

"Ikaw ang unang nagsalita, excuse me"

"Shut up!"

Umirap ako at pinigilan ang sariling sabunutan ang lalaking katabi ko ngayon na si Rence.

KAGIGIL!

"Ano po ba yung sasabihin niyo samin pa?"
Tanong ko kay papa na kaharap namin ngayon katabi ni tito Mico.

"This is all about your future life, ijha..."

Napakunot ang noo ko sa sinabi ni tito.

"My future?"

"Yes, para sayo ang sasabihin namin 'nak..."

Napalingon ako sa direksiyon ni Rence.

"Bakit kailangan pang makasama ni Rence sa usapan kung tungkol lang pala sakin ang topic?"

"Basically,.... Rence will be part of your life...."

Natahimik ako sa sinabi nila.

My brain keeps on loading and loading and loading, but still understand nothing.

"Magiging Yaya ko siya?"

"Wtf, NOOOO!"

"eh bat ka naninigaw?"

"eh kasi sa lahat ba naman ng maiisip mo, yun pa?"

"eh ano ba kasi yung ibig niyong sabihin? Pwede ba diretsohin niyo nalang ako para malinaw"

I complained.

Napailing nalang sila papa at tito sa naging sagutan namin.

"Promise me, you'll stay calm down..."

"I cannot promise, pa..."
I said and roll my eyes.

Ok, this is weird now.

Ano bang plano at buhay ang sinasabi nila?

The most weirdest thing here, is why the heck Rence Jace Montemayor is included.

Kung hindi siya magiging yaya ko, ano?

Body guard?

Aso ko?

Driver?

Nanny?

"Husband......"  -Tito Mico

Husband...

H-HUSB-BAND?!

"Rence, my son will be your husband the moment you turn 18...."

After hearing that 12 words,

My brain started to think about nothing again.

Kung blangko kanina, mas blangko ngayon.

"Rence, my son will be your husband the moment you turn 18...."

"Rence, my son will be your husband the moment you turn 18...."

"Rence, my son will be your husband the moment you turn 18...."

It was the moment, i..... Suddenly met my death.

         RENCE's POV

"Shut up your mouth! I. AM. NOT. GONNA. MARRY. THIS. JERK. BESIDE. ME. Do you understand it?"

"Azilah, calm down. Your father is----"

"NO! All this time yun yung plano niyo?! Ha?! Ang ipakasal ako sa taong hindi ko naman mahal? Pa, akala ko kapag nasa puder mo na ako, aayusin mo na yung relationship natin as father and daughter na sinira mo dahil sa pag iwan mo sakin, pero you failed! You disappoint me again! "

Halos di ako maka galaw sa pwesto ko ng mag simulang sumigaw at tumayo si Azi....

Alam kong palagi kaming nag aaway at nagbabangayan pero hindi siya ganito.

Iba yung awra niya ngayon....

Siguro dahil yung galit niya, may halong sakit.....

Because of what her father did before.

Ngayon, naaawa ako kay tito Jordan, kanina pa siya nasisigawan ng anak niya. It's weird kasi parang..... Parang nahihirapan siyang huminga....

"Azilah, baka nakakalimutan mong tatay mo siya..... Can you calm yourself down?"

Seryosong sabi ko.

"No.... Hindi ko nakakalimutan, hinding hindi ko kakalimutan na he is my father who never really cares for me, and for my feelings. Isa ka pa, isa kapa Rence. Alam mo ang tungkol dito huh? Alam mo. ALL THE TIME, P*tang**a. Ano, hindi ka man lang tututol? Hahayaan mo nalang sila na kontrolin ang buhay natin? Ha?! "

" Azilah, matagal na nilang pangarap ang maging mag balae. Intindihin mo nalan----"

"Ako na naman yung iintindi. A-AKO NA N-NAMAN...!"

Nagulat ako nang unti unti kong nakita ang pagpatak ng luha galing sa mga mata niya....

She's crying....

Fuck, ano ba tong nagawa ko! Damn!

"A-anak...."

"B-buong buhay ko sa probinsya, hindi ka nagparamdam. Inintindi ko yun pa.... Hindi ka dumadalaw every birthday ko, Inintindi ko din yun.... Hindi mo pagiging responsable at mapagmahal na ama? Inintindi ko ulit yun pa! ININTINDI KO YUN! Hanggang ngayon ba naman?!"

Basang basa na ang buong mukha niya ng luha.

Humahagulhol na siya sa iyak.

She turned around and started walking.

Hindi ko alam kung anong iisipin ko.

Hindi ko alam ang mararamdaman.

Kung sino ba talaga ang dapat at kailangan sang ayonan.

Both sides are freak right.

Haist...... Ano nang gagawin ko?

Nagtaka ako nang mapansing tahimik lang si tito.

Tinignan ko sila sa kanilang direksyon at----

"TITO!!!!"