A/N: Bago magsimula ang Epilogue. Dedicated po kay Ms. author 'to :)))) Hinuli ko talaga. Eh kasi yung LUTSR, yung pinakauna na nabasa ko ng maayos dito sa watty :"> Grabeng sobrang ganda talaga! Plus yung Book 2 pa nun!
Y'all should read it kung hindi niyo pa nababasa :))))
----------------------------------------------
Yhel's POV
Nung gabing yun..
Graduation dinner.. Inamin ko na kay Xander na mahal ko na din siya.
Nakakatawa nga yung reaction niya nun eh. After ko kasi sabihin, tumalon ba naman ng tumalon.
Ang saya eh.
Second chances...
sabi ng iba hindi na daw dapat nagbibigay ng chance, lalo na sa taong sinaktan ka na. Kasi daw, that person hurt you before kapag magbibigay ka ng isa pang chance parang binibigyan mo ulit siya ng pagkakataon para saktan ka lang ulit.
Siguro nga.
Pero I trust the person I love. I know he is sincere. Nasaktan na niya ako dati, oo. Pero lahat naman ng tao nagbabago. At hindi lahat ng lalaki parepareho. Kaya walang mali sa pagbigay ko ng isa pang chance, at choice ko naman 'to.
Why forgive if there's no chance?
***
Starting that night, Xander and I were officially together. As in. Ano pa nga ba?
It's been two months na by the way. Malapit na din nga pala mag-June. Parang kailan lang eh :>
Malapit na kami mag-college!
Sadly, sa first sem hindi ko muna makakasama si Xander sa Manila. Yeah, sa Manila ako mag-cocollege. Stay daw muna si Xander at sa campus pa din namin siya mag-aaral.
"Ate Yhel! I'll miss you!" si Selena. Nasa bahay ako nila Xander ngayon eh. Spending some time din. Bukas na kasi ako aalis papuntang Manila.
"I'll miss you too, Selene." niyakap ko siya.
"Mas mamimiss ko siya!" sigaw naman ni Xander. Tapos nakiyakap na din samin. :">
Masaya ako with Xander. Mas naging sweet nga siya eh. Nakakainis nga lang kapag nasa bad boy attitude 'tong si Xander. -___-"
"Oh, Ano nanaman problema mo?" tanong ni Xander. 'Di ko namalayan nakatulala na pala ako. ^__^"
"Eh. Wala naman.." ^3^
"Tss. Wag kang mag-alala. I'll try my best to communicate with you and at least visit you once in a while." :)
"Wow! Xander, dugo!" English ba naman :))) Sarap asarin nito eh.
"Ay nako." =____=" Bad boy alert! :")
"No. Thanks though." tapos I kissed him on the cheeks. :">
"Ninakawan mo ko ng halik! Ibabalik mo yun sakin!" Agad naman akong tumakbo. Aish >3< Bakit kasi kailangan ko pa gawin yun?
"Ay!" nahuli ako ni Xander ;_; naka-back hug siya.
"Babalik mo na.." sabi niya ng pabulong. Ramdam ko tuloy yung hininga niya tsaka yung mukha niya na malapit sa mukha ko. ^//////^
Palapit na ng palapit...
Lumingon ako para pigilan siya pero...
._____.
o____o
> /////// <
"Aish. Ikaw kasi. Lumingon ka pa." Bumitaw na sa hug si Xander. Eh kasi accidentally, nagdikit labi namin. Nakakahiya...
BINABASA MO ANG
There's A Chance For Us
Teen FictionWRITTEN BY: weirdcheesecake :) "Ang kahit anong tulad nito sa ibang istorya ay isang coincidence lamang. Ang storyang ito ay isang kathang-isip lamang ni weirdcheesecake. Inuulit ko, ang pagkakatulad ng scenes, characters, setting sa ibang storya ay...
