"They can keep me out Till I tear the walls Till I save your heart And to take your soul And what has been done Cannot be undone In the evil heart In the evil soul..."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
-Razia-
Garip ve hiç anlaşılmayan rüya sonucunda uyandım.Saçlarımı karıştırıp telefona baktığımda saat daha 6 oluyordu.Leila yüzünde kalan kitapla uyuya kalmıştı.Kitabı yavaşca aldığımdaysa sadece boş ve beyaz sayfalardan oluştuğunu gördüm... Leila boş sayfalı kitapla ne yapacak ki?
Kalkıp kısa etekli beyaz geceliğimi düzelttim.Mutfağa inerken etraftaki soğuklukla çıplak omuzlarım titremişti.Su içmiştim... Hala aklıma takılan şeyler vardı.Mesela rüyam..hiç tanımadığım birisini görmüştüm.Aslında bir hayal ürünüm de ola bilir.
Odama geçerken pillekenlerin yukarısındaki gölgelerden sanki birilerinin olduğunu görüyordum.. Gözlerimi kısıp baktım ve yaklaşıp işığı açtım.Orada kimse yoktu ki zaten geceleri gözlerimiz bizi yanıltır.
Leilanın yanına geldim.Yeniden yerime uzanırken gözlerim bir türlü kapanmadı.Saatlerce uyanık kalmıştı.Tabi ki bir sebep vardı.Yukarı kattan lanet olası korkunç sesler geliyor. Birileri fısıldıyor,bazen hem Leila,hem de kendi ismimi duya biliyordum.Ama ne dediklerini anlamıyordum.Sadece bu evde yalnız değiliz gibi geliyor..ya yukarıda hırsız varsa?
Uyandığında sorgulu bakışlarla bana baktı.Ağladığımı ve korktuğumu fark edince tedirgin olsu ve hızlanıp oturdu:"Hey..iyimisin?Birşeymi oldu?İlaçlarını attın ya,başın yinemi ağrıyor?"
Ellerini tuttum: "Şşşş..."-fısıldadım:"Sen de duyuyormusun..?"-dediğimde duruksadı.Sesler o kadar kolayca etrafa yayılıyordu ki... İkimizin de ismini konuşarken Leila sesin geldiği tarafa,yukarı,tavana bakıp:"Mutfağa geçelim...fener ve bıçak ya da sopa alalım.Hırsız ola bilir."
"Leila!Hayır..lütfen,bak,sadece bir kişi değiller gibi.."-gözyaşlarımı sildim. Leilaysa gayet ciddi halde aklına gelen çılgınlığı açıkladı:"Hey!Kimler olur olsun benim tavamdan kaçamazlar."
Yine...aynı Leila.Hiçbirşeyi aklına takmayıp,umursamayan o kız.Soğuk kanlı ve dediğuni yapan gerçek bir liderdi.Hatta bana alayla güldü:"Sil gözyaşlarını sulugöz!Şimdi o hırsızları evimizden kovacağız."
Dediklerini alıp yukarı kata çıktık.Önde gidiyordu ve ben bir çocuk gibi elini bırakmıyordum. Bol açık yeşil renkli pijamasıyla gezerken bana döndü:"Sesleri duyuyorum..galiba yaklaşıyoruz."
Biraz daha irelilerken Leila feneri aşağı tutmuştu ki gölgelerin içinde bir grup sliuetin birbirleriyle grup şeklinde konuştuğunu gördük.Feneri korkmaz halde kaldırıp:"HEY!"-dedi.
