"Come on, little lady, give us a smile"
No, I ain't got nothin' to smile about
I got no one to smile for, I waited a while for
A moment to say I don't owe you a goddamn thing...
•
•
•-Leila-
Gecenin saat kaç bilmem.Nedensizce uyanmıştım..mutfağa geçtim su içmek için.Sıcak su almıştım çünkü ev oldukca soğuktu.içip pencereden bahçeye baktım.Rem uyuyordu...Hala Nikinin söyledikleri aklımdaydı...Jungwon'u görmek istiyorum.O kim acaba..?Nasıl biri? Zarar verecek kadar tehlikeli'mi yoksa Jay ve Niki gibi sakin birimi..?
Ona olan sorularım çoktu aslında.Ama galiba bu haldeyken bunları düşünmek aptallıktı.Raziayı korumam daha önemli şu an.• • • • • • •Yarın• • • • • • • •
Razia ile dışarıda bahçedeydik.Onun sadece evde oturması kötü aslında.Dinlenmek için hava alması,gezmesi gerek.Hiçbirşey umrumda değil...ben yanındayken birşey yapamaz kimse ona.
Yavaşca kol kola yürüyorduk birlikte.Kimsesiz ve sakinlik olan ağaçlar dolu parktaydık.Birlikte sakin yürürken kadın çığlıkları duyduk.Razia:"Hemen yanına gidelim!Yardıma ihtiyacı vardır?!"
Koşarak parktan çıktığımızda bir kadın yerde diz çökmüş ağlayarak elindeki bebek örtüsüne sarılıp:"Bebeğim!O Kaçırıldı!"-Herkes toplanmıştı buraya...kadınsa şiddetle bağırıp ağlarken bir adam:"Bebeğinmi?Kaç yaşındaydı?!"
Kadın:"AHHH!O DAHA 6 AYLIĞINDAYDI!"-yeniden ağlarken aniden gözüne takılan Raziaya bakıp durdu.Ağlaması kesilmişti ve:"Neden...neden yaptın...?"
Razia koluma sarılırken arkama geçiyordu:"B-ben...ben yapmadım lütfen.."-ağlamaya başlamıştı.
Kadın:"Sen yaptın sürtük!SEN KAÇIRDIN OĞLUMU!"-ayağa kalktı ve bebek örtüsünü bağrına basarken:"LANET OLASI CADI!İsa sana da,Şeytanın kara kartalına da lanet okusun!Ölmen gerek!ÖL!"-adamlar delirmiş kadının arkadan kollarını tutup çekerken iğrenmiş gözlerle Raziaya baktılar.
"Eve gidelim."sinirlenmiştim.Razianın kolundan tuttuğumda bana bakıp:"Hayır...eve istemiyorum lütfen..ormana gidelim..kimsenin olmadığı yere..."
Bielikte oramana yol aldık.Eve gitmek istemiyordu...aslında bu daha doğruydu...gezmesi daha iyiydi.
Ormanla gezerken bana bakıp sessizliği bozdu:"Ben cadı değilim Leila--"--"Biliyorum!Sakin ol şimdi lütfen..."-dedim.Bana döndü..ağlıyorken gözyaşlarını sildim. Arkasında azacık uzakta olan kiraz ağacını gördüm.Razia kiraz severdi ki gülümsedim.Ellerimi yanaklarına koydum:"Tatlım..şimdi ağlamayı kes ve burada çimlerin üstüne otur.Etraf çok güzel ha?"
Birlikte oturduk.Ellerini bıraktım:"Ben geliyorum şimdi..."-diyip hemen kiraz ağacına taraf koştum.Biraz gülümsete bilirsem iyi olurdu.
Beklerken çimlerin arasındaki küçük çiçeklerle oynuyordu.Ağacın yanına geldim ve bulduğum kirazlardan almıştım.Hala azıcık kalan pembe çiçeklerden de alırken çığlık sesi duydum.Dönüp baktığımda bir adam zorla Razia'yı götürüyordu.