Przypadkowe Spotkanie

ROZDZIAŁ 5

HANIA

Po dwóch dniach spędzonych w boskim hotelu i nieprzespanych nocach, z powodu równie boskiego seksu z najbardziej seksownym facetem na świecie, wróciliśmy do mojego mieszkania po kilka rzeczy, w końcu to już dziś, mam dotrzeć do Mielna do kochanej kuzynki, z jednej strony nie mogę się doczekać z drugiej nie wiem jak mi się uda przetrwać bez Lu.

ー Co się ze mną dzieje...ー mówię do siebie patrząc na odbicie w lustrze, co to jest w ogóle za facet, przychodzi nie wiadomo skąd otwiera moje serce wchodzi tam i nawet nie myśli o tym by je kiedyś opuścić, nie mówiąc już o tym że wczoraj prawie mi się oświadczył po czterech dniach znajomości, na tą myśl zaczynam się uśmiechać, wczoraj po kolejnym udanym seksie powiedział, że jest strasznie głodny, a że apartament był z aneksem kuchennym i pełną lodówką, postanowiłam zrobić coś sama no tak więc zrobiłam makaron z krewetkami niby nic, przez dłuższą chwile myślałam nawet, że mu nie smakuje bo nic nie mówił, aż do momentu gdy skończył wstał od stołu i uklęknął obrócił mnie i zapytał czy zostanę jego żoną, ja to wszystko obróciłam w żart, ale kto wie?

Mój ex nie był by na to gotowy nawet po 10 latach, a co dopiero po paru dniach. Nie wiem czy był to żart, czy prawda ale w głębi serca pragnę kiedyś zostać jego żoną.

Nie to jest wszystko niewiarygodne trzęsę głową próbując się jakoś otrzeźwić i jeszcze te pieniądze od tamtego dupka najchętniej bym je odesłała ale Luca ma rację należy mi się coś za to co się wydarzyło.

Słyszę pukanie do drzwi od łazienki.

ー Haniu mieliśmy już wyjeżdżać, długo jeszcze?

ー Już wychodzę.

Miało mi to zająć piec minut a siedzę tu już 20 i rozmawiam sama ze sobą.

Dobra koniec szybko ogarnęłam włosy, zmiotłam wszystkie kosmetyki do torebki i wyszłam z łazienki.

ー Wszystko dobrze kochanie

Powiedział Luca z taką czułością, że już wiedziałam jak ciężko mi się będzie z nim żegnać, gdy dojedziemy nad morze, na szczęście to parę godzin drogi więc będziemy się mogli sobą nacieszyć.

ー Tak wszystko dobrze, myślę po prostu jak to wszystko się ułoży.

ー Będzie dobrze, mamy siebie to znaczy że mamy wszystko reszta się ułoży.

Boże jaki on romantyczny i jeszcze mówi do mnie jakby wiersze pisał no po prostu Ideał, choć myślę że z czasem nie jedna jego wada i tajemnice wyjdą na jaw, na razie mnie to nie interesuje chce napawać się chwilą.

ー Dobrze chodźmy już bo nie dojedziemy nad to morze.

ー Ja cały czas czekam

Spojrzał na mnie z uśmiechem sugerując mi żebym w końcu wyszła z mieszkania, no tak głupia on cały czas czeka.

W końcu wyszliśmy na zewnątrz rozglądałam się chwilę za samochodem pasującym do mojego mężczyzny, ale na parkingu przed blokiem takiego nie było.

ー Musimy iść na parking obok sklepu tu nie było gdzie zaparkować.

ー Dobrze więc chodźmy

Czułam się jak jakaś księżniczka, gdy Luca prowadził mnie obok siebie ciągnąć moją walizkę z ubraniami, chciał nawet wziąć torebkę która niosłam no ale bez przesady...

Gdy wchodzę na parking rozglądam się za autem, którym mam jechać nad morze.

Widzę same zwyczajne samochody, aż w końcu moim oczom ukazuje się piękne R8 Spyder,  szare choć miało odcienie niebieskiego, no po prostu nie wierzę pojadę nad morze kabrioletem i to jeszcze jakim. Ten samochód był po prostu piękny, drapieżny i aż zabrakło mi słów, bo aż zaschło mi w gardle.