Sil Baştan

9.Bölüm

Devrim e sanki bana küfür etmiş gibi bakıyordum.

-Saçmalıyorsun.

Cevabını beklemeden içeri gittim sonuçta bu konuyu Durunun yanında devam ettiremezdi. Pilavın altını kapatıp Duruya döndüm.

-Yapılacak pek  birşey kalmadı Begümü parka çıkarsak mı sever mi ?

-Aslında bende senden onunla ilgili birşey rica edecektim.

-Tabii canım nedir.

-Regl olmuşum ve karnım gerçekten dayanılmaz şekilde ağrıyor siz Begümü biraz çıkarsanız bende bir duşa girip azıcık yatsam birşeyim kalmaz.

Yüzüme öyle masum bakıyordu ki bu bakışları karşısında ona Hayır diyebilecek birinin olduğunu sanmıyorum.

-Tabi canım çıkarız şimdi sen uzun sıcak bir banyo yap istersen yanında kalabilirim Devrim götürür Begüm ü.

-Sen onlarla gitsen daha iyi Begüm parkta çok koşturuyor abim beceremez şimdi anca sen idare edersin.

-Haklısın canım ben Çantasını alayım çıkarız şimdi.

-Çok teşekkür ederim.

Sıcacık gülüşünden samimiyet akıyordu. Devrimin yanına gittim.

-Ben Begüm ü hazırlayım parka götüreceğiz Duru biraz dinlenecek.

-Birşey mi var.

-Hayır sadece biraz dinlenmesi gerekiyor .

Çantada hersey hazırdı zaten Begüm e montunu giydirip ayakkabılarımı ayağıma geçirdim. Begümü kucağıma aldım arabaya bindik . Yol boyunca konuşmadık. Sahildeki parklardan birine girdik Begümü yere bırakmamla Salıncağa doğru gülerek koşturdu. Bende hemen arkasındaydım dikkatli bir şekilde Begümü salıncağa oturttum. Her itişte daha da gülüyordu Begüm sevimliliği tarif edilemezdi. Bir ara gözüm Devrime kaydı gözlerini ayırmadan bizi izliyordu. Hemen kafamı çevirdim ama beynimi susturamıyordum. Bana ihtiyacı olduğunu söyledi ama bu gerçekten saçmalıktı neden bana ihtiyacı olsun ki istediği herşeye sahipti. Peki ben bu cümleye neden bu kadar kızgındım daha doğrusu kızgın olduğum Devrim mi yoksa kendim mi bu koca bir soru işaretiydi. Kendime bile itiraf etmek istemediğim duygulara kızgındım Devrime değil ona kızamamak bile kızdırıyordu beni. Onunla uyanmak neden hoşuma gidiyordu ki neden onu sert bir dille uyarıp ona engel olmuyordum. Neden bana en ufak  dokunduğunda kalbim hızlanıyordu. Dokuz yıl olmuştu yalnız olmaya alışkındım ve bunu seviyordum şimdi neden iyi hissetmek için onun varlığına ihtiyaç duyuyordum ki. Duygular güçlü duvarlarımı yıkıyordu ve ben buna izin vermemeliydim. O duvarların her tuğlası acılarımı barındırıyordu içinde . O duvarları örebilmek için kendimi bambaşka biri haline getirmiştim. Daha sevgisiz daha neşesiz daha sert ve acımasız olmuştum.  Deniz ve Cem hariç herkese karşı. Bir saat kadar Begüm ü parkta oynattık arada Devrim de dahil olmuştu ama kişisel pek birşey konuşmuyorduk. Sonunda yan taraftaki sahil kenarı cafeye geçtik birer kahve söyledik Begüm kucağımda saçlarımla oynuyordu.

-Neden bu kadar katısın.

-Ne konuda.

-Her konuda orada sana güzel birşey söyledim ama sen bana küfür etmişim gibi bir tepki verdin. Denize Ceme hatta Duru ve Begüm e bile sevgi dolu tavırlar sergilerken bana neden böyle mesafelisin.

-Duvarlarımı yıkmaya çalışıyorsun. Sana içimde güzel olan herşeyi öldürdüğümü söylemiştim bunda anlaşılmayacak ne var.

-Böyle kendine işkence etmeni anlamıyorum. Seni gülümserken görmek istiyorum mutlu olmanı istiyorum .