CHAPTER ONE
Shan’s POV
Hindi lahat ng love stories may happy ending at hindi laging ikaw si Cinderella. Minsan ikaw lang yung step sister niya na nagpupumilit makilala ang prinsipe pero sa huli pangarap mo lang siya na hindi mo kailanman maaabot. Minsan hindi talaga ikaw yung bida, minsan supporting actress ka lang pala. Malungkot, oo. Pero dadating din naman yung panahon na ikaw na ang magiging prinsesa. Ikaw na iyong magiging masaya. Malay mo ang unang heart break, baka masundan ng bongga at masayang love life. Ang kailangan mo lang talaga ay mag-intay.
Dahil nga hindi ako ang Cinderella ng unang istorya, sana mabait naman ang writer ngayon at gawin na akong prinsesa. :D
Isang buwan na rin ang lumipas. Nag sem break at ngayon babalik na ng LB. Pagkatapos ng madugong online registration kailangan na naming bumalik ng LB. Babalik na ako sa lugar na iyon at lahat ng nangyari doon… WAAA! Erase erase… Ayokong mag-reminisce. Basta ang alam ko, I’ve been stronger. Napapikit ako sa naisip. Ewan parang may tumusok sa puso ko.
“Huy Shan!” Napadilat ako. Tumingin ako sa likod ko. Si Aly, hila-hila yung maleta niya.
“Iyong totoo, mag-a-abroad ka ba?” Tanong ko sa kanya. Ang dami kasing dala. Inirapan niya lang ako.
“Let’s go na! Naghihintay na kaya si Kuya Allan sa atin.” Binuhat ko na din yung bag ko at sinukbit sa likod ko yung backpack ko.
Sumakay kami sa kotse so magkatabi kami ni Aly.
“Baka may iba pang naghihintay sayo?” Tanong ko with that BITCH-PLEASE voice. Inirapan na naman niya ako.
“Si Travis ba?” I grinned. Buhay nga naman… Buti pa ito puma-pag-ibig samantalang ako… OUCH! Ayoko ng maalala ang lahat. Please lang. -___- Nakta kong umirap na naman si Aly.
“You have that habit of rolling your eyes, eh?” I said then I rolled my eyes to her too.
“Oo na nga diba? Nagtext kasi sa akin si Travis. Kahapon pa raw siya dun.” Sabi niya bigla. I knew it! Magkikita sila pagkarating namin dun. Samantalang sa ain, walang naghihintay. Poor me. T___T
“What about Kyle? Nag-text ba siya sayo?” Tanong niya. Nung hindi ako sumagot, she looked at me.
“Si Kyle?” I smiled. Pero sa totoo lang gusto kong umirap din.
“Yeah…” Sabi ni Aly.
“Ah, no?” Tanong/sagot ko. Ang saklap diba?! I’ll die single! Lol. Kawawa naman akong nilalang.
“Buong sem break, hindi talaga?” Tanong pa nito. Hindi rin naman kasi kami magkasama ng buong sembreak kaya ngayon lang ulit kami makakapag-chikahan. I shooked my head.
“Not even once?!” Makulit na tanong nito. Medyo pasigaw pa iyon.
“No.” I said. Sabin a kasing hindi diba? Bakit kailangang paulit ulit. Tahimik kaya ang phone ko buong sembreak. As in no good morning messages, no good night and sweet dreams! Wala! As in none.
“Oh… I thought he’ll be nicer than that Dyl—“ Hindi niya itinuloy ang sasabihin. Of course she knew that I don’t want to hear his name. Because I’ve never met him… I’ve never fallen in love with him…
“You sure know when to stop your big mouth Aly…” I gave her my Oh-so-fake smile.
“You should be happy then… That your best friend knows to read the atmosphere.” She said plainly.
♪♪♪ Hooray for mornings and things that make them good.
Hooray for beaming smiles that make my day.
