Armin biraz bahçede dolandı.Çok geçmeden zil çalınca iceri geçmek zorunda kaldı tabi.
Sınıfa geçtiğinde ise hala erenin gelmemiş olduğunu fark etti.Ders başlamıştı şimdiye kadar gelmiş olması gerekmez miydi?
Biraz sonra öğretmen içeri geçtiğinde Armin Eren için endişelenmeye başlamıştı.Eren kesinlikle öğretmenden büyük bir azar işiticekti.
"Pekala çocuklar bu ders yapacağımız bir öğretmenler toplantısı var o yüzden bu ders boşsunuz."
Armin hocanın dediklerine şaşırmıştı çünkü normalde öğretmenler toplantıları hep okul çıkışı olurdu.Armin çok sorgulamadı bu sefer,sonuçta telefonunu alıp bütün ders boyunca müzik dinleyebilirdi.
Telefonunu alıp geldiğinde Erenin hala orda olmadığını görünce onun için çok korkmaya başlamıştı.Ama çok korkmasına gerek kalmadan Mikasa yanına gelmişti bile.
"Hey Armin Erenin çok önemli bir işi varmış onu okul çıkışında kapının önünde beklemeni söyledi."
Arminin bir şey söylemesine gerek kalmadan Mikasa Sashanın yanına geri dönmüştü bile.
Ama Armin hala Erene bir şey olmuş olmasından korkuyordu.(Armin🤕)
Okul bitmişti,Armin ise yaklaşık 5 dakikadır Ereni bekliyordu.
Sonunda Ereni gördüğünde hemen yanına koşup sarıldı.
"Aman Tanrım Eren!Beni çok korkuttun aptal.Bir daha lütfen bana haber ver."
"Armin.."
Armin ikisinin olduğu durumu fark edince kıpkırmızı olmuştu.Hemen geri çekildi ve Erenden özür dilemeye başladı.
"Hey hey sakin ol önemli değil.Aslında beni bu kadar önemsiyor olman çok hoşuma gitti." Eren bunu derken yüzünde kocaman bir sırıtış vardı.
"Tabikide seni önemsiyorum aptal.Burdaki en yakın "arkadaşım" sensin." Arminin yüzünde çok saf bir gülümseme vardı.Eren bu hallerini o kadar çok tatlı buluyordu ki Armini öpme isteği daha fazla çoğalıyordu.
Biraz sonra Erenin özel arabası onları almaya gelmişti bile.
Armin,Erenin ona özel bir özel şoförü olduğunu görünce biraz şaşırsada bir şey diyemedi.
Yol çok sessiz geçti.Çünkü her zaman ikisi göz göze gelseler kızarıp kafalarını yana çeviriyorlardı.Ayrıca Armin nedenini bilmesede her ne zaman Erenle konuşmaya çalışsa kekelemeden duramıyordu.
Sonunda Erenin evine gelmişlerdi.Tabi Armin Erenin bu kadar büyük bir evi olacağını düşünmemişti.Kendine ait havuzları bile vardı.
Içeri geçtiklerinde onları bir kadın karşıladı.
"Hoşgeldiniz efendim,odanız hazır." Dedi.
Sonunda Erenin odasına gelebilmişlerdi.Gerçekten o kadar fazla oda ve koridorda vardı ki Armin kendi başına bu evde kaybolucağından emindi.
Erenin odasına geçtiklerinde Armin bir köşeye otururken Eren ise malzemeleri hazırlıyordu.
Armin her hareketinde çok tedirgindi.Her on bir şeyi kıracak yada dökecek diye içi içini yiyordu.
Arminin bu hallerini fark eden Eren;
"Sakin ol Armin,burayı kendi evinmiş gibi düşün tamam mı?" Eren bunları söylerken yüzünde hafif bir sırıtış vardı.
"Hoş yakında burası Armin'in de evi olucaktı tabii."
Armin bu cümle karşında gülümsedi.Erenin ona böyle davranması nedensizde hoşuna gidiyordu.Yıllar sonra Mikasadan başka bir arkadaş bulabilmek onu çok mutlu etmişti.
1-2 saat boyunca proje üzerinde çalıştıktan sonra Armin gitme vaktinin geldiğini anlamıştı.
Arada Erenin verdiği meyvelerden de yemişti tabii.
Erene gitmesi gerektiğini söyledi.Erende itiraz etmeyip bunu hoşlukla karşılamıştı.
Fakat yolunda gitmeyen bir şeyler vardı.
Eren Armini kapıya doğru götürürken Armin göz kapaklarının ağırlaştığını hissedebiliyordu.Bedenk gücünü yitirmişti artık.Bacakları kendini taşıyamaz hale gelmişti.
Sonra birden bire her yer kararmaya başladı.
En son hatırladığı şey ise Erenin ona bakarak sırıtan yüzüydü.
Pff kaç bölüm oldu başlayamadım su yanderelik sahnelerine
Ama direk yanderelige giderlerdi clasic olurdu bence 😯😯
Neyse yeni bi xiaoven kitabı yazmayı düşünüyorum 😨😨
Onuda okursanız sevinirim <3
Kaebedo da yazicam sanırım ama emin değilim 🤨
Neyse iğrenç bir bolumun daha sonuna gelmiş bulunmaktasiniz😜
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Freak like me/Eremin
Action"Bende baska kimseye boyle gulme Armin.Benden baska kimseyle konusma." "E-eren sen ne diyorsun?O sadece k-kutuphanenin nerde oldugunu sormustu,biliyorsun yeni geldi." "Soylesene Armin,benden nefret mi ediyorsun?" "N-ne?Bunu nerden cikardin ben seni...
