Freak like me/Eremin

of erenin kaslari cok guzel😏🥴

Armin uzun bir süre Eren'in son kurduğu cümlenin ne anlama geldiğini düşündü.Ama hiç bir şekilde bir sonuca varamıyordı.

"Beni hiç bir zaman hatırlamayacaksın öyle değil mi Arlert?"

Ne demekti yani şimdi bu?Armin sadece Eren'in kardeşini kurtarmıştı ve aynı okulda okuyorlardı.Aralarında bundan başka bir ilişki yoktu.

Tabi Armin bu zamana kadar Eren'i yakın arkadaşlarından biri olarak görüyordu.Şimdi ise onun hakkında ne düşünmesi gerektiğini bilmiyordu.

Armin,Eren ile çocukken tanışmış olabileceklerini düşündü.Hafızası çok kötüydü ama yinede bir şeyler hatırlamaya çalıştı.Fakat asla hiç bir şey aklına gelmiyordu.

Sanki Armin'in hafızası silinmiş gibiydi.

Bir süre için Eren ile çocukken tanışmış olması fikrini bir kenara bıraktı.Çünkü ne kadar zorlarsa zorlasın asla hiç bir anısını hatırlayamıyordu.

Şimdilik yine burdan nasıl çıkacağını düşünmeye başladı.

Bugün cumartesi idi ve pazartesi gününe kadar bir çıkış bulmayı planlıyordu.Çünkü eğer pazartesi okula gidebilirse bütün bu olanları Mikasa'ya anlatabilirdi.Zaten Mikasa'nın ona inanacağına da emindi.

Kapıyı açmayı denedi ama normal olarak,Eren kapıyı kilitlemişti.Arından bütün dolap ve çekmecelerin hepsini karıştırmaya başladı.Fakat yine kaçmak için işe yarayabilecek bir şey bulamamıştı.

Armin hala çekmeceler karıştırırken kapının kilidinin açılma sesini duymuştu.

Siktir yine mi Eren gelmişti?

Armin o anlık korkuyla panikleyip masanın üzerindeki cam şişeyi yere düşürmüştü.

Bir anlığına şoka uğraşa da hemen kendine gelip yerdeki parçaları toplamaya başladı.Ama cam parçalarını toplarken küçük parçalardan biri ayağına batmıştı ve ayağı kanamaya başlamıştı.

Fakat Armin buna çok aldırmayarak toplamaya devam etti.Sonuçta hızlı olması gerekiyordu.

Şansına kapıyı açmaya gelen kişinin yanına biri gelip ona bir şey anlatmaya başlamıştı.

Armin ne konuştuklarını duyamıyordu ama seslerinden ikisininde kadın olduğu belliydi.

Onlar konuşurken Armin topladığı bütün parçaları bir çekmeceye koydu.Ayağı hala kalıyordu ama onu sarmak için vakti yoktu.

Armin iki kadın konuşmalarını bitirince birbirlerine "sevgilim" dediklerini duydu.Iki kadının sevgili olmasını normal karşılıyordu kendisi.Insanlari yönelimlerine göre asla yargılamazdı.

Ve en sonunda kapı açılmıştı.

İçeri sarı saçlı bir kadın girdi.Aslında kadın çok nazik ve zarif görünüyordu.Kadının görünüşü onu biraz rahatlatmıştı ama hala içten içe çok korkuyordu.

Kadın,Armin'in yanına geldi ve konuşmaya başladı.

"Hoşgeldiniz efendim,umarım burdaki ilk gününüz güzel geçiyordur."

Armin soran gözlerle kadına baktı.Kadın ne olduğunu anlamış olacak ki cümlesine devam etti.

"Ben Annie Leonhart sizin buradaki özel asistanınızım."

"Özel asistan mi?"

"Evet efendim,Eren bey sizin buraya daha çabuk alışabilmeniz için benim özel olarak sizinle ilgilenmemi istedi."

"Eren.. Bu evin sahibi değil mi?Bütün buradaki herkes onun için çalışıyor öyle değil mi?"

"Evet efendim,buradaki herkes Eren bey için çalışıyor."

"Oh,anladım teşekkürler."

"Önemli değil efendim.Her hangi bir sorunuz yada söylemek istediğiniz bir şey olucak olursa ilk bana bildirin lütfen."

"Umm şey aslında bana efendim diye seslenmene gerek yok.Armin diyebilirsin."Armin ona böyle seslenilmesine alışık degildi.O yüzden ona Armin diye seslenilmesini istiyordu.

"Ah,çok üzgünüm efendim fakat buradaki herkesin size öyle hitap edilmesi emredildi."

Armin bunun üzerine sessiz kaldı,çünkü buradaki kimsenin Eren'in emri dışına çıkamayacaklarını biliyordu.

Annie o sırada Armin'in ayağının kınadığını fark etti.

"Aman tanrım efendim,ayağınız kanıyor!"

Annie hemen yardım malzemelerini getirmeye geldi.

Armin çok şaşırmıştı,sonuçta sadece küçük bir kesikti onun bu kadar endişelenmesine gerek yoktu.

Sonunda Annie gelmişti,elinde sargı bezi ve dezenfektan vardı.

İkiside bir koltuğa oturdu.Ardından Armin,Annie'ye yarasını açtı.

Annie dezenfektan hazırladı.

"Üzgünüm efendim ama bu biraz canınızı acıtabilir.

Armin anladığını belirtir bir şekilde kafasını salladı.

Annie dezenfektanı Armin'in yarasına çöktüğünde,Armin acının verdiği his ile inledi.

"Özür dilerim efendim,çok acıttım mı?"

"Hayır hayır,ben iyiyim sen sargıyı sarmaya başla lütfen."

Annie anladığını belirterek kafasını salladı ve hemen yarayı sarmaya başladı.

Armin'in çok durgun olduğunu fark eden Annie,Armin ile iletişim kurmayı denemenin iyi bir fikir olduğunu düşündü.

"Bir şey mi oldu efendim?Çok durgun görünüyorsunuz?"

"Bilmiyorum,ben aslında duygularımı anlayamıyorum."

"Sizi anlayabiliyorum efendim.Sonuçta biri tarafından kaçırıldınız ama size burada nedenini bilmediğiniz bir şekilde çok iyi davranılınıyor."

Armin,Annie'in onun hislerini bu kadar iyi anlayabilmesine şaşırmıştı ama bir yandan sevinmişti de.

"Ama merak etme Armin.Eren sana asla kötü bir şey yapmayacak,söz veriyorum."

Annie'nin bu sözü Armin'i çok rahatlatmıştı.Çünkü Annie bunları söylerken içtenlikle söylediği çok belliydi.Ayrıca onun gülümsemesi gerçekten insanın içini istiyordu

Bunun üstüne birbirleriyle konuşmaya başladılar.Armin burda arkadaş olabileceği birini bulduğu için çok mutluydu.

Bu bolum cidden igrencti😨
Annienin kiz arkadasi Hitch bu arada😈😏
Ilk defa 650 kelime oldu🥶
Annieyi maid ile hayal edin🥴
Neuse umarim begenmissinizdir😜😜