"Ne?"diye çıkan şaşkın nidamla herkes bana dönmüş soru dolu bakışlarla bakıyorlardı.
"Hayırdır noldu?"diye başını salladı Mert.
"Hiç"
"Kızım daha demin niye bağırdın ne diye?"
"Ya şey oldu."
"Ne oldu?"dediler koro halinde bir an korkmuştum.
"Ya ne bağırıyonuz hep birlikte telefonuma mesaj gelmiş hastaneyle ilgili ona ne dedim."
"Ne biliyim kızım öyle bir anda ne diye bağırınca bende yeni gelenleri tanıyon zannettim."dedi Mert tanıyorum kanka kendisi benim konuştuğum insan çünkü.Allah'ım umarım Alaz değildir.Yoksa onu öldürürüm.Acaba ne zaman taşındılar?
"Şey peki şu yeni gelenler ne zaman taşındılar?"
"2 hafta önce."bir dakika Alazla biz tam 1 haftadır konuşuyoruz.O zaman bu beni gördü mü?Gördüde mi mesaj attı bana?
Allahım ne saçma bir duruma düştüm böyle keşke o siteye bir şey yazmasaydım.
"Hmm aman kapatalım şu konuyu."diyerek Berkan'ın omzuna geri koydum kafamı.Ben öyle dedikten sonra konu kapanmıştı fakat Mert bana şüpheli bakışlar atıyordu.
Tayfayla epey vakit geçirdikten sonra evlere dağılmak için kalkmıştık.Bizim evin sokağına gelince Meryemle birlikte diğerleriyle vedalaşıp tam yürüyecektik ki Mert'in bana seslenmesiyle durmak zorunda kaldık.
"Gaye!"
"Efendim."
"Seninle konuşalım biraz."
"Olur konuşalım."Meryem'e dönüp "Meri sen git beni Mert bırakacak."
"Tamam o zaman görüşürüz."diyerek elini sallayıp yoluna devam etti.Bende Mert'e dönüp soru dolu bakışlar atmaya başladım.
"Eskisi gibi dertleşmek istedim hem sendede bir sorun var, yüzünden belli."
"Yok ne sorunu?"
"Gaye bunu herkese yedirebilirsin ama bana yediremezsin biliyorsun değil mi?"dediğinde yüzüm düştü.Çünkü doğru söylüyor herkese inandırabilirdim ama ona inandıramazdım.Biz Mertle diğerlerine göre daha yakındık.Yediğimiz içtiğimiz bir giderdi.Birbirimizin sorununu tek bakışta anlardık tıpkı şu an ki gibi...
"İkimizin yerine gidip konuşabilir miyiz?"dedim kısık sesimle
"Tamam gidelim güzelim ama gidince anlatacaksın değil mi?"
"Hıhı anlatacağım." Beni kolunun altına alıp yürümeye başladık.Yerimize geldiğimizde ikimiz için yaptığımız küçük bir bank vardı.Oraya oturup manzaraya seyretmeye başladık.İkimizden ses çıkmıyordu.Derin bir nefes alıp konuşmaya başladım.
"1 hafta önce telefonuma bir siteden bildirim geldi..."kısaca her şeyi anlattım.
İlk bana kızsada onu sakinleştirmeye çalıştım bakın çalıştım diyorum çünkü hala sinirliydi.Haklıydı da tanımadığım biriyle sırf ona inat olsun diye konuşmuştum.Ama Alaz benim şansıma iyi biriydi.Eğer bana oyun yapmıyorsa tabii...
"Ya sana inanamıyorum Gaye nasıl tanımadığın biriyle konuşursun?"
"Ya tamam haklısın ama biraz abartmadın mı?"
"Hayır abartmadım gayet ciddiyim."dediğinde artık hem üzerime geliyor hem de beni kırıyordu.Mert normalde böyle tepki vermezdi nolmuştu ki birden?
Birden sinirle ayağa kalkıp "Sen kimsin ki bu kadar karışıyorsun hem noldu sana normalde böyle tepki vermezdin sen sadece şöyle yap böyle yap der dururdun.Noldu sana Mert?"
"Bana bir şey olduğu yok hem sen kimsin ne demek ben senin..."dedi ve sustu.Sadece ağızını açıp kapattı sanki bir şey diyecekmiş gibi.
"Sen benim sadece arkadaşımsın bu da demek oluyor ki benim kararlarıma ve hayatıma karışamazsın!"deyip hızla olduğumuz yerden ayrıldım.Orada biraz daha dursaydım çok kötü şeyler olurdu.Çünkü ben herşeye yükselen sinirlenen biriyim.Mert'te öyleydi.Sinirle yürürken telefonuma mesaj geldi.
"Güzelim napıyorsun en son sabah konuşmuştuk merak ettim seni."
Alaz atmıştı.Tam üzerine hemde sinirliyken sen dur ben şimdi senden de hesap sormaz mıyım?
"Sen Alaz Demiroğlu benim mahallemde ne işin var?"
Yazıp gönderdim.Uzun süre mesaj gelmemişti.O sürede de ben eve gelmiş sinirle odama çıkmış balkonumda oturuyordum.Bakışlarımda karşı binadaydı.Sonunda mesaj sesi gelmişti.
"Evet senin mahallende hatta karşı binanda oturuyorum.Hatta şimdi camdan sana bakıyorum."
Mesajı okuduktan sonra karşıya baktığımda Alaz'ın canlı kanlı karşıdan bana baktığını gördüm.Bana attığı fotoğraftan tanıyordum.Fotoğrafta olduğundanda yakışıklı ve kalıplıydı.
Evet artık birbirimizi görmüştük bundan sonra ne olacaktı?
