"Her neyseeee"
Biraz gülümseye çalıştım
"Sen iyi misin"
"Evet nerden çıkardın bunu"
"Biraz solgun gibisinde"
"Yok yaa"
"İyi bakalım"
"Ben odama geçiyorum sen ne istersen yap"
"Tamam"
Odama girip içimdeki dürtüye yenik düşerek ağladım. Neden ağladığımıda bilmiyordum. Derken kapı çaldı.
"M m üsait değilim"
"Yalan söyleme"
"G g erçekten"
"İçeri giriyorum"
Kafamı dizlerime gömdüm. Ona hiç bakmadım. O ise yanıma oturdu.
"Neden ağlıyorsun"
"Bunun bir önemi var mı"
"Var Cemre konu sensen herşeyin önmi var"
"Cidden mi"
"Tabikide ne sandın (yarraaağğm djjdjdjj)"
"Bana sarılabilir misin"
"Sorman hata"
Oturduğu yerden bana kollarını sardı. Kokusu... Bambaşkaydı. Kafamı göğsüne gömüp boşu boşuna ağladığımı fark ettim. Kendimi ondan hiç ayırmadım. Öyle böyle derken onun kokusunda uyuyakalmışım sanırım.
