Eve geldim ve soğuk bir duş aldım. Kollarım acıyordu. Yinede aldırmamaya ve bu acıya dayanmaya çalışıyorum derken kapı çaldı. Kalbime yine yenik düşüp kapıyı açtım.
"Şey ben yani benim suçum özür dilerim"
"Gerek yok görüşürüz"
"Niye böyle yapıyorsun"
"Ne demek niye böyle yapıyorsun ya bide soruyor sen değil miydin seni sevmiyorum diyen sen değil miydin dün sarhoş olup herşey bittikten sonra ertesi sabah çekip giden"
"Of ben çok çok kötü acımasız bir insanım biliyorum---"
"Anlaman iyi oldu"
"Bir saniye sözümü kesme, benim kafam çok karışık şu son günlerde ne oldu ne bitti sana ne dedim ne cevaplar verdim ne halt yedim bilmiyorum. Sanki herşeyi ben yapmadım. Sabah ne triplerine girdiğimide bilmiyorum. Seni sevmiyorum derken kafamdan geçenleride bilmiyorum. Bir insanla konuşmadan önce düşünmeyide bilmiyormuşum demekki"
"Uf Deniz şu an bunu söyleme sebebin ne"
"Sadece kendimi affettirmek veya---"
"Veya"
"Dün gece için teşekkür edip yenisini dilenmek"
Gözlerimi kapattım düşündüm
"Ben oyuncak değilim maalesef Deniz heveslenince bana iyi davranabileceğin hevesin geçincede beni bir kenara fırlatabileceğin bir oyuncak değilim ben bir insan ya sever ya sevmez. Bu beyaz ve siyah gibidir. Bunun grisi yoktur"
"Seni oyuncak olarak düşünmüyorum zaten Cemre sadece kafam yerinde değil"
"Benimde öyle biliyor musun hemde senin yüzünden"
Kapıyı kapatacakken elini kapının arasına koydu ve içeri girdi. Beni kucağına aldı.
