İçeri girdik ve kahve noodle vs. Şeyler aldık. Deniz'e alma desemde bol bol kola aldı. Bir market arabası abur cuburlarla doldu. Peki sonuç ne mi? Sekiz yüz kırk dokuz nokta yirmi beş kuruş. Happy.
Eve geldik eşyaları yerleştirdik filan.
"Ne çok şey almışım"
"Evet sen aldın hepsini"
"Neyse boşver"
"Bu arkadaşlarının arasında kız var mı"
"Evet"
Saat beş olmuştu. Deniz arkadaşlarını aradı. Bir süre sonra zil çaldı. Deniz kapıya baktı. Ben içerde oturuyordum.
"Hayırlı olsun kanka evin"
"Sağol sağol geç içeri"
"Lan senin eşyaların daha dün gelmedi mi"
"Evet"
"Ne çabuk dizmişsin herşeyi lan"
"Ufacık bir yardımla"
"Kim lan"
"Hadi içeri geçte anlatayım"
Herşeyi duydum hehehheehee. O kişi gelince selam vermek için ayağa kalktım.
"Merhaba"
"Merhabaaa da"
"O küçük yardımın ta kendisi boyu kadar yardım etti bana"
"Denizz"
"Öf peki ben sustum"
"Kimsin"
"İsmim Cemre Deniz'in alt komşusuyum"
"Bende Berke Deniz'in en yakın arkadaşıyım"
"Diyosunn"
"Kanka diyosun derken"
"Senin yerini Cemre alıyor sanırsam"
Bu kalbimi bir parça kırdı. Friendzona düşmek istemiyordum.
