"Kaç yıllık kankanı iki günlük kıza mı satıyorsun aşk olsun"
"Belkide iki günlük değildir ;)"
O göz kırpış beni benden aldı. Ya beni seviyordu ya beni seviyordu başka seçenek yoktu. Sessizlik. Ve zil. Deniz kapıyı açtığında bir kız girdi içeri.
"Merhaba Ayşegül"
(Bruh moment öyle bir andırki kendi hikayende kendi ismini kullanırsın. Ama kendimi burda şerrrrrro yapçam. Spoi olsun buda skskkskss)
"Selaaaaağğm"
Ağzını yaya yaya konuşuyordu. Bu tiplerden nefret ederdim. Giydiğine bak. Sevimsiz şey. (Evet bu hikayede bol bol kendi ismime ve kendime hakaret olcak)
"Bu kim ayoooooğl"
Ebem
"Cemre alt komşum"
"Sadece alt komşun"
Bana 😏 bu bakışın başka versiyonunu attı. Varya ben bunu yolardım tavuk gibi.
"Altımdaki komşum"
Bu deli miydi ne demeye çalışıyordu. Dur dur ananı avradını ne dedi o. İnşAllah biri çakmaz varya.
"Eveğt eveğt anlıyorum Denizcim"
Gözlerimi kapatıp nefes alıp verdim. Denizcim ne ya bok. Ayyyyynen içses tamda o dediğinden.
"Neyse ben birşeyler yapıyım"
"Kanka bende yardım ederim"
"Tamam kanka"
Ohh siz gidin benim şu yellozla işim var
"Eeeğ ne işlerle uğraşıyorsuğn gerçiğ senin eline hangi iş olacakkiiiiiiğğ"
"Sen ne iş yapıyorsun"
"Babamığn şirketinde sioyuuuuğğm"
"Bak gördünmü sen bile yapıyorsan ben hayli hayli yaparım"
"Seğn bile derkeğğğn pardondaağğ keninle beni kıyaslayamazsın pikere tmm mığğğ"
"He tamam canım itici konuşman bittiyse lütfen sessizlik"
