SHE TAUGHT ME HOW [He Taught Me How Sequel]

Chapter 46

CHAPTER 46

"Great presentation Alex." Bati ni DJ sa isa nya pang programmer. Kakatapos lang nito ipresent ang bago nilang ilalaunch na gadget. Isa itong gaming toy. Panlaban ng Pinas sa Nintendo. At Sony PSP.

"Thank you Sir..." papasalamat naman nito sa boss nya. Matapos ang presentation at maikling kwentuhan ay si DJ nalang ang naiwan.

"Ate Gems, dumating na po ba yung bulaklak na nirequest ko?" Tanong ni DJ sa sekretarya.

"Ah, andoon na sa loob ng office mo." Sagot naman ni Ate Gemma.

Its been 3mos since the incident- ang isa sa pinakamalungkot na pangyayari sa buhay ni DJ. Isa sa pinakamasakit. At isa sa akala nyang di nya malalampasan.

In 3mos, kinaya nyang mamuhay ng normal, kahit alam nyang may kulang sa buhay nya, kahit alam nyang mahihirapan sya, kinaya nya parin.

"Sige Ma, I'll see you nalang sa dinner," kausap ni DJ ngayon ang Ina sa phone. Umuwi kasi ito from Thailand kung saan nag feeding nanaman sila ng mga unfortunate ones. "...dadaan pa kasi ako sa Paradise Memorial eh.."

"oh, you'll visit her, Sana nakasama ako." Sagot ng Mommy nya ng may panghihinayang.

"Its ok Mom, we'll visit her again together... I just have to visit her personally today" DJ

"Ok Son, wag mo bahain ang Memorial ha..." biro nito sa kanya. Kaya natawa rin sya.

"Mom... ikaw talaga. Sige Mom, Ill have to go na" paalam ni DJ.

Maraming nangyari sa loob ng tatlong buwan, maraming luha ang naialay ng lahat, mga emotional battle na dapat pagtagumapayan... lahat yun kinaya ni DJ.

Makalipas ang halos 30 minutes na byahe, ay narating na nya ang Paradise Memorial Park. Ito na ata ang pinaka peaceful na lugar sa mundo; malamang puro in peace na ang nandoon.

Inilapag nyang ang isang boquet ng bulaklak sa ibabaw ng lapida. "How's my girl?" Tanong nya habang inaalis ang mga nahulog na dahon mula sa puno malapit sa puntod.

"Three months na... matagal-tagal narin." Huminto sya saglit at dinama ang hangin "...you're still here" sabay hawak sa dibdib nya, kung saan nakalagay ang puso nya.

"May bago kaming project ngayon, its a gaming toy. Imagine, may pocket version na ang Dota. At maienjoy mo yun dahil may mga pambabae rin na games. Katulad noong binigay ko sayo dati.."

"Kung andito ka kasi, tiyak maienjoy mo yun. Nakita ko kasi paano mo naenjoy yung mga games application na nakalagay sa binigay ko sayo dati"

Pumikit si DJ. Ramdam nya parin ang lungkot, pero hindi na kasing bigat noong dati. At alam nya dahil yun sa isa sa pinakatamang ginawa nya sa buhay nya ang mag let go.

Habang tahimik si DJ, nagring naman ang cellphone nya "Hello Tito.."

"DJ, sabi ng tita mo kasi paalalahanan ka sa lunch natin, magtatampo daw sya kung di ka makakapunta,.." napangiti sya doon. Minsan nalang kasi sila kumain ng sabay kasama sina Mr. And Mrs. Bernardo.

"Yes Tito, hindi ko po makakalimutan yun. Dumaan lang po ako dito sa cementery" natahimik si Mr. Bernardo sa kabilang linya.

"Ah ganun ba... napadaan din kami dyan ng Tita mo noong isang araw, biglaan kaya wala kaming dalang bulaklak..." Mr. Bernardo

Napangiti si DJ. Si Mr. And Mrs. Bernardo kasi, parang balik boyfriend and girlfriend, lalo na na sila nalang dalawa... minsan namamasyal kung saan saan.

Matapos ang paguusap nila ay binaba narin ni DJ ang cellphone. "Doon ako kakain kela Tita Min,.." he took a deep breath " namimiss na kita"

Naalala nya tuloy muli ang panahon na naglet go sya, doon din ito binawian ang buhay.

"I wish you were here.....

Ally."