Όχι Και Τόσο Σκληρός

τσάπτερ 19

Ο οικοδεσπότης έφτασε στο κέντρο της αίθουσας. Έκανε μία στροφή, χτύπησε τα χέρια του και η μουσική δυνάμωσε. Ο προβολέας έσβησε και ο κόσμος άρχισε να κινείται πολύ περισσότερο από πριν. Ακούστηκαν φωνές και σφυρίγματά καθώς από ένα ύψωμα άναβαν πολύχρωμα φώτα, ανάμεσα στα οποία ένας ντιτζέι ανακάτευε ρυθμούς. Η Lilly και η Johanna κουνούσαν μία τους ώμους και μία τη μέση κρατώντας τα ποτά τους και έγνεφαν στον Fiorello να έρθει. Εκείνος τις είχε δει από πριν. Πέρασε ανάμεσα από τους δεκάδες καλεσμένους χωρίς καν να τους αγγίζει. Ήταν σαν μία από αυτές τις κορδέλες που στροβιλίζονται και τις κρατάνε οι χορεύτριες της ρυθμικής γυμναστικής σαν μαγικά ραβδιά. Καθώς ήταν πλέον δίπλα στην παρέα, φάνηκε να είπε κάτι αλλά δεν ακούστηκε μέσα στη δυνατή μουσική και τον κόσμο.

"Fiorello, αγάπη μου, σου το λέω σε κάθε πάρτι΄ μη μας κάνεις να περιμένουμε τόσο!", η Johanna κούνησε το κεφάλι παιχνιδιάρικα και κοίταξε μία τον Fiorello και μία τον Emeril.

Ο Emeril δεν μπορούσε να αποτραβήξει το βλέμμα του. Ο Fiorello ήταν ακριβώς μπροστά του. Και τον κοιτούσε κι αυτός.

Το ύψος του έφτανε τον ώμο του Emeril. Έπρεπε να σκύβει λίγο για να μπορεί να δει απευθείας τα μάτια του. Δεν είχε ξαναδεί τόσο βάθος σε μάτια. Μπλε μάτια σαν τον κύανο που έμοιαζαν να κρύβουν χριστουγεννιάτικα φωτάκια. Και σε αυτά τα μάτια έπεφταν δύο ή και τρεις κυματιστές τούφες από ξανθά μαλλιά σαν το καλοκαιρινό ηλιολουσμένο στάχι.

"Μοιάζεις με τον Μικρό Πρίγκιπα"
Η Aida, η Lily, η Johanna, ακόμα και μερικοί από δίπλα γύρισαν να κοιτάξουν τον Emeril ο οποίος δεν το πίστευε ότι είπε αυτό που σκεφτόταν και μάλιστα με το που γνώριζε κάποιον. Έσκυψε λίγο για να μη φαίνεται ότι είχε κοκκινίσει. Ήταν παράξενο που δε μιλούσε κανείς. Η Aida δίπλα του μάλλον δεν είχε ιδέα τι θα έπρεπε να πει αλλά οι υπόλοιποι το έκαναν υπερβολικά άβολο.

Μέχρι που ακούστηκε ένα κρυστάλλινο γέλιο. Ο Emeril σήκωσε και πάλι το κεφάλι για να δει τον Fiorello να χαμογελάει πλατιά. Τα χείλη του αγοριού σχημάτισαν μία φράση που ίσα που ακούστηκε αλλά ο Emeril την άκουσε καθαρά. Ήταν σαν να ακούει ένα ρεύμα να κυλάει.

"Mai abbastanza vicini per tenersi,
mai abbastanza lontani per lasciarsi andare."

Ο Emeril ένιωσε να τον διαπέρασε μία αίσθηση σαν αστραπή. Όλοι τριγύρω φάνηκαν να σώπασαν. Βασικά υπήρχε όντως μία παράξενη ησυχία για πάρτυ. Ο Fiorello το παρατήρησε κι αυτός και τίναξε το κεφάλι λίγο απότομα ώστε να φύγουν οι ξανθές του μπούκλες από το πρόσωπο. Έβαλε τα χέρια στη μέση και γύρισε πλάτη στην παρέα.