KRINGGGGGGG!!!
Hay! Salamat at nagring na rin ang bell.
“Anne!”
Tumalikod ako at nakita si Savier at Alexander.
“Oh. Bakit?” tanong ko.
“Hindi ka kasi mahahatid ni Soren ngayon since na detention siya.” Sagot ni Savier.
“Bat siya nadetention?!” gulat na tanong ko.
“Nakipagsapakan siya.” Kalmadong sagot ni Alexander.
“Hay naku! Pasaway talaga yung lalaking un oh!” naaasar na sabi ko.
“Oo nga! Pagsabihan mo yung fiancé mo para—mfghatjfg.”
Hindi ko na maintindihan ang sinasabi ni Alexander dahil tinakpan ni Savier ang bibig nito.
“Tara. Hatid na kita.” Sabi ni Savier at kinuha yung kamay ko. To be honest, I blushed.
Nagstart kaming maglakad dahil walang kotse si Savier (hindi niya dala).
“Ako na magbuhat ng bag mo.” Sabi niya.
“W-wag na. Ako na bahala.” Tangi ko.
“No. I insist.” Ngumiti siya.
Urghh. I can’t resist his smile.
“Okay. Fine.” Binigay ko sa kanya ang bag ko. We started talking about random things when suddenly…napunta kami sa isang dark asile.
“Well, well, well. Bakit naman napadpad dito si Mr. Savier Kim? Hm?” sabi ng isang lalaki puro tattoo ang katawan.
“What do you want, John?” tanong ni Savier as he put me behind him.
“I want you to pay what you’ve done to my gangmates!” sabi ni John. But then he smired as he glared at me—like piercing my soul. “Is that your girlfriend?...Pero hindi ba siya ang fiancé ng kambal mo?” tanong niya.
“Shut up! Wala siyang kinalaman dito, John.” Sabi ni Soren.
“Boys, get them.” Sabi ni John. Maya-maya, nagsinlabasan ang mga lalaking may dala-dalang mga pamalo.
“Wag mo siya idamay dito, John. Or I swear.”
“Or what?” he smirked once again. “Give me the girl. I want to give Mr. Soren Kim a little treat.” Sabi niya.
“In your dreams, bastard!” sigaw ko as I glared at him.
“Palaban tong isang ito.”
.
.
.
.
.
.
.
.
SOREN’S POV
Aish! Nakakaasar talaga yung lalaking un!
Naglakad ako palabas ng school habang pinupunasan yung dugo sa bibig ko.
Naglakad ako papuntang parking lot at sumakay sa kotse ko. I started the engine and drove towards my house when I saw a man lying on the ground. Pamilyar siya sakin…
Shit! Si hyung un! Pinarada ko agad yung kotse at bumaba.
“Hyung! Hyung! Okay ka lang ba?!” sabi ko at tumakbo patungo sa kanya.
“S-si…Anne…” sabi niya.
Fuck. His face is swollen. May black eye siya with bleeding lips pa!
Pero…he mentioned Anne.
“Ano meron?”
“Kinuha siya ni John…”
John? Sinong John? Wait! Wag mong sabihing--
“Tama ka. Si John ng gang na kinaaway mo.”
“Anong gusto nila kay Ms. Putik?!”
“Tanga! Hindi ba obvious?! Fiance mo siya. Gusto nila ng higanti! Tsk! War freak ka talaga!” Hyung scolded me.
“Saan nila dinala si Anne?!” I yelled as I ignored his nagging.
“Dun sa lumang building ng school. Nakita ko kasi silang buhatin si Anne doon.” Sabi niya. Tinayo ko siya but he’s limping.
“Hyung, mauuna na ko soon. Call Janus!” sabi ko and ran away.
“Soren! Teka!”
Patuloy akong tumakbo hanggang nakarating ako sa luang building.
Bzzt Bzzt…
From: 09---------
I can see you outside, Soren. How about come and get your fiancé here.
Pumasok ako sa loob
.
.
.
.
And blacked out.
SAVIER’S POV
“Hello? Christian? Pumunta kayo sa lumang building! Ngayon na!!”
Binaba ko agad ang telepono at sinundan si Soren. Ugh! He’s so careless!
Natanaw ko na agad yung lumang building.
“Savier!” rinig kong sigaw ni Lucas.
“Nandoon si Anne at Soren sa loob.” Sabi ko.
“So, anong plano?” tanong ni Iannove.
“Ganito ang gaga—“
Bago ko pa matapos and sinasabi ko… may narinig akong putok ng baril.
BINABASA MO ANG
Mission: Be My Wife For 365 Days
Romance"I'm marrying a man I barely know..." -Clarisse Anne Villanueva-Kim Credit to: Yixinglaywifey for the cover ^^