Anne's POV
"H-Ha? Ano kamo?"
Ano daw sabi ng lalaking to?Be his wife for 365 days?! Di pa nga kami close wife na agad?!
"Ayaw ko nga!" sigaw ko.
"Sige na. Ikaw lang ang pwedeng mag ligtas sakin. Please." sabi niya. Tumayo ako. Haysss...Panira talaga ng moment. Tinalikuran ko siya at paalis na sana.
“Clarisse Anne Villianueva!! Sige na. Please?” sigaw niya. Buong pangalan ko pa talaga ang binangit? Patuloy pa rin ako sa paglakad hanggang makaabot ako ng apartment namin. Tumingin ako sa likuran ko. Buti na lang at hindi na siya sumusunod. Pumasok ako sa apartment. Sarado ilaw. Wala si Ate.
CLANG!
Narinig ko yan galing sa kusina. Sino yung nandoon? Hindi ko binuksan yung ilaw at binaba yung bag ko sa sahig.
“S-Sinong nandiyan?” tanong ko.
Biglang tumigil yung ingay. Shocks. May naramdaman akong malamig sa leeg ko.
“Huwag kang sisigaw. Kung hindi papatayin kita.” Sabi ng lalaking nakaitim. Shet. Pagnamatay ako at nagkalat ang dugo sa bahay, papatayin ako no Ate. Huhuhu. Anong gagawin ko??
KNOCK
KNOCK
KNOCK
Nilapitan nung akyat-bahay yung pintuan.
“Hoy! Tulungan mo ako dito!” sabi ni Mr. Mangnanakaw. May alipores pa pala siya. Kinuha ako ng alipores niya at tinutukan ng kutsilyo. Nakita kong naglabas ng baril yung isang akyat-bahay. O.O.
“Hoy, Miss Putik! Alam kong nandiyan ka! Sige na! Pumayag ka na kasi na pakasalan ako! Gwapo naman ako eh!” sabi ng taong nasa labas. Si Soren yun ah! Haysss..He’s still begging me? At this situation?
“Aba! May boyfriend ka na pala. Gusto mo agawin kita?” sabi naman nung akyat-bahay nahumahawak sakin.
“Mhffhmfmm!!” sigaw ko, pero nakatakip yung kamay niya sa bibig ko.
“Anne, may kasama ka ba?” tanong ni Soren.
“Smforhnen!” I tried to call.
“Papasok na ako Anne, ah.” Sabi niya. Unit-unting bumukas yung pintuan. Pagkapasok na pagkapasok niya, tinutukan agad siya ng baril. Nanlakiang matako. Gusto kong umiyak.
“Woah! Easy there.” Sabi ni Soren habang nakataas yung dalawang kamay niya. Tinignan niya ako sa mata. Ngumiti siya bigla habang umiiyak ako.Wow. Ganito ba kami mamamatay? Biglang inagaw ni Soren yung baril. 0___0 Humigpit ang pagkahawak ng mangnanakaw sakin. Nang mabugbig na ni Soren yung mangnanakaw, binato niya yung baril sa sahig.
"Bitawan mo siya." sabi ni Soren, papalapit samin. Dinikit pa lalo ng mangnanakaw yung kustilyo sa leeg ko.
"Hwag kang lumapit. Papatayin ko tong babaeng to." I felt my neck bleeding, making me wince.
"S-Soren.." I sobbed.
"SABI KO BITAWAN MO YANG FIANCE KO!" sigaw niya. In a blink of an eye, nasa sahig na yung mangnanakaw.
Miyakap ko si Soren at umiyak.Nagchuckle siya.
"Dont worry. I will always be there to protect you." he said as he stroked my hair.
Am I gonna say 'yes'?
=====
SORRY KUNG LATE AND SHORT UPDATE LANG TO~ WALA PA kASI AKONG MAISIP EHH! HWAITING~ I'M GONNA REPAY YOU--READERS-- NEXT TIME ;)
BINABASA MO ANG
Mission: Be My Wife For 365 Days
Romance"I'm marrying a man I barely know..." -Clarisse Anne Villanueva-Kim Credit to: Yixinglaywifey for the cover ^^