KORDÜĞÜM

6

   Miran'la yaşadığımız o güzel günün üzerinden iki gün geçmişti. Elvan Hanımlar bizi yemeğe davet etmişti. Bugün onların konağına gideceğiz.

   O gün ne oldu diye sorarsanız kedi gibi sırnaşmamım ardından annemin aramasıyla kalkıp çıktık. Miran beni eve bıraktı ama utancımdan pek bir şey konuşmadım onunla. Miran iki gündür nasıl olduğumu sormak için mesaj atıyor, onun haricinde konuşmuyorduk. Bugün görecektim onu.

   Şu an ben odamı toparlıyorum. Sonra burada işim bitince terasları ve avluyu toparlayıp hazırlanmaya başlayacağım. O zaman da abim ve babam işten gelmiş olur herhalde gideriz.

   İşlerim bittikten sonra tam merdivene yöneldim ki "Abla annem güzel giyinsin diyo." Berivan'ın seslenmesiyle gözlerimi devirip odama çıktım. Sanki ben kötü giyiniyorum. Yine de abartmanın alemi yok. Hava biraz kötü olduğu için üzerime ince bir kazak ve kışlık bir etek giydim. Renkleri çok güzel uymuştu.

   Alyansım zaten hep elimdeydi. Diğer elimin yüzük parmağına da tek taşımı taktım. Eve gelip gösterdiğimde yengem abime onun ki daha küçük diye trip atmış, Berivan allahım sen konuyu biliyosunlu dualarını etmiş, annem ise beni kenara çekip görgüsüz müsün sen bunu aldın demiş ve kızmıştı. Miran'ın zorla aldırdığını söylediğimde hatta benim küçük baktığımı ama kabul etmediğini söylediğimde aferin hep böyle tok gözlü ve ağır ol demişti.

   Gözlerime eyeliner çektikten sonra azıcık da allık sürüp odamdan çıktım. Saçlarımı ensemde salaş ama şık bir topuz yaptım. Avluya indiğimde babam gelmiş kahvesini içerken bizi bekliyordu.

"Güzel kızım ne kadar güzel olmuşsun."

Yanına yaklaşıp bende sedire oturdum.

"Teşekkür ederim babacığım."

"Ananlara bi bak kızım abin oraya gelecek hazırlarsa gidelim."

Başımla onaylayıp avlunun sonundaki merdivenleri çıkıp ilk katta bulunan annemle babamın yatak odasının kapısını tıklattım.

"Gel."

İçeri girdiğimde annem çantasını düzenliyordu.

"Anne abim oraya gelecekmiş. Baba bekliyor aşağıda hazırsın?"

"Hazırım sen herkese haber et inerim şimdi."

Tam odadan çıkacakken annemin sesiyle duraksadım.

"Bakayım ne giymişsen."

Döndüm anneme doğru süzdü beni.

"E olmuş idare eder."

Memnuniyetsiz ifadeyle beni süzdükten sonra çıktım odasından. Üst kattaki benim odamın yanında bulunan Berivan'ın odasına girdim yoktu. Terastan aşağıya baktım. Babamın yanında oturuyordu.

Tam yandaki Ahmet'in kapısını tıklattım. Gel deyince içeriye uzattım kafamı giyinmiş bilgisayarla uğraşıyordu.

"Hadi ablacığım çıkıyoruz."

"Oo taze gelin, geliyorum şimdi kapatayım oyunu."

Sonra yengeme de haber ettikten sonra ve abim niye gelmedi diye suratı asıldıktan sonra güldürerek avluya indirdim. Herkes buradaydı. Nazenin de.
Minik kuşum. Bir kişi eksikti.

Annemin kucağında Erkan ile gelmesiyle tamamlamdık. Gömlek giydirmişler kardeşime. Çok komik ama tatlı gözüküyordu.

Kapıdan çıkıp arabalara binerek konağına yol aldık. Ben etrafı seyrederken zaten çok yakın olan konağa gelmiştik. Kapımı açıp indim. Üzerimde bir gerginlik ve nasıl davranacağımı bilememe havası vardı. İsteme ve sözden sonra ilk defa aile yanında olacaktık.