( ටික වෙලාවකින් jungkook taehyung දෙන්නා hospital එකෙන් ගියා. එන කොට taehyung jungkook ගෙ මූණවත් බැලුවෙ නෑ. වාහනේ නැවැත්තුවට පස්සෙ taehyung එයාගෙ කාඹරේට දිහුවා. Jungkook හිනා වෙවී එයාගෙ කාඹරේට ගියා. ඊට පස්සෙ රෑ 8:00 ට taehyung jungkook ගෙ කෑම එක අරගෙන jungkook ගෙ කාඹරේට ආවා. එතකොට jungkook හිටියෙ එයාගෙ කාඹරේ balcony එකේ. Taehyung jungkook ව දැක්කෙ නෑ. ඒක නිසා taehyung jungkook ගෙ නම කියලා කතා කරා.)
Taehyung : පොඩි මහත්තයා.........
Jungkook : ඕ.
Taehyung : කොහෙද ඉන්නෙ?.
Taehyung : මෙහේ........
Taehyung : මොකද?. ප්රශ්නයක්ද?.
Jungkook : ඔයාට මම සතුටින් ඉන්නවා වගේ පේනවද?.
Taehyung : ඇයි අනේ මොකක්ද ප්රශ්නෙ?.
Jungkook : මම හැම තිස්සෙම හිනා වෙලා ඉන්න නිසා වෙන්නැති කාටවත් මගේ දුක තේරෙන්නේ නැත්තෙ.
Taehyung : මොකක්ද ප්රශ්නෙ කියන්නකො.
Jungkook : සතුට කියන දේ සල්ලි වලට ගන්න පුලුවන් නම්..........
( කියලා jungkook කිව්වෙ අඬන්න ඔන්න මෙන්න ඉදන්. Taehyung ගිහින් jungkook ගෙ උරහිසට අත තියලා මෙහෙම කිව්වා.)
Taehyung : සතුට කියන දේ සල්ලි වලට ගන්න පුලුවන් නම් පෝසත් මිනිසු කවදාවත් දුකින් ඉන්න එකක් නෑ. මොකක්ද ප්රශ්නෙ?. ඔයාට මොකක්හරි ප්රශ්නයක් තියෙනවනම් කාටහරි කියන්න. එතකොට දුක ටිකක් අඩු වෙයි. දැන් මට කියන්න මොකක්ද වෙලා තියෙන්නෙ.
YOU ARE READING
YOU'RE JUST MINE. OK?. ( Completed )
FanfictionMy first story. Tell me if there are any mistakes. Love you all...... ❤️❤️💜️💜️