Short Novel!!

✨💫ប្អូនធម៌💫🔞

ម្រាមដៃស្រឡូនៗ ចាប់បង្វែររាងក្រាស់ឲ្យងាកមុខមកមើលគេ នាទីបន្ទាប់បបូរមាត់ពណ៌ផ្កាឈូករបស់រាងតូចងើយប្រថាប់លើបបូរមាត់រាងក្រាស់ហាក់ជាការលួងលោម។  ថេហ្យុងកម្រើកបបូរមាត់បឺត ជញ្ជក់អ្នកម្ខាងទៀតយ៉ាងទន់ភ្លន់ ប៉ុន្តែមិនបានទទួលការតបតនោះទេ។

ទឹកភ្នែករាងក្រាស់ស្រក់លើមុខរាងតូច អាចឲ្យគេដឹងថានាយខកចិត្តនឹងគេប៉ុណ្ណា។ ទទួលស្គាល់ថានាយមិនសូវនិយាយស្ដីល្អៗដាក់គេពិតមែន ប៉ុន្តែទោះជានាយខឹងនឹងគេម្ដងណាក៏នាយមិនដែលលើកដៃវាយគេដែរ តាំងពីតូចរហូតមកដល់ពេលនេះ។

<<បងលើកលែងឲ្យខ្ញុំទៅណា៎>> ថេហ្យុង ពោលឡើងតិចៗក្បែរបបូរមាត់រាងក្រាស់ 

<<យើងស្អប់ឯង ស្អប់ដែលឯងជាប្អូនយើង ហេតុអ្វី?>> ជុងហ្គុក ទម្លាក់ក្បាលនាយលើស្មារាងតូចស្របនឹងសម្ដីនិយាយ

បើពួកគេមិនមែនជាបងប្អូននឹងគ្នា ម្ល៉ោះហើយពេលនេះពួកគេអាចសាងស្នេហាមួយដែលត្រឹមត្រូវក្នុងលក្ខណ:ជាគូស្នេហ៍បាត់ទៅហើយ។ កាលរាងតូចមកនៅដំបូង ពួកគេចុះសម្រុងគ្នាណាស់ ប៉ុន្តែមិនប៉ុន្មានឆ្នាំជុងហ្គុកបែរជាមិនសូវលេងសើច មិនសូវចូលចិត្តរាងតូចទៅវិញ។  នេះក៏ព្រោះតែអារម្មណ៍របស់នាយចាប់ផ្ដើមផ្លាស់ប្ដូរ មកដល់ពេលនេះនាយនៅតែស្រពិចស្រពិលថាអារម្មណ៍មួយនេះវាជាអ្វីឲ្យប្រាកដ។

<<ហ្អឹក...ជុង.....ខ្ញុំស្រឡាញ់បងណា៎>> ពាក្យដែលគេចង់និយាយជាយូរ ពេលនេះគេអាចនិយាយបានហើយ ស្រឡាញ់មិនមែនត្រឹមជាបងប្រុស

នាយក្រាស់ងើបមុខសម្លឹងរាងតូច ឲ្យកែវភ្នែកទាំងគូប្រថាប់គ្នា ដៃដែលស្របនឹងដងខ្លួន ចាប់កម្រើកតិចៗលូកឱបចង្កេះរាងតូចឲ្យមកកៀកផ្នែកខាងក្រោមរបស់នាយ។
វិនាទីបន្ទាប់រាងក្រាស់ឱនទម្លាក់បបូរមាត់លើរាងតូចយ៉ាងទាន់ហន់ នាយបឺតជញ្ជក់សាច់បបូរមាត់អ្នកខាងមុខខ្លាំងៗ អណ្ដាតស៊កចូលប្រឡែងលេងជាមួយអណ្ដាតរាងតូចយ៉ាងស្អិតរមួត ការថើបបែបរោលរាលចេះតែបន្តទៅជារឿយៗ ស្ទើរតែឲ្យរាងតូចទន់ជង្គង់ទៅហើយ។

ព្រូស.....! រាងកាយទាំងពីទម្លាក់ទៅលើគ្រែដែលមានរាងក្រាស់ទ្រោបពីលើ