Elimi bırakma

42.Bölüm

Selimden devam
Hayatta ne kadar eğlenceli de gözüksem şen şakrak şakacıda her şeyi şakaya vuran ama bir tarafımda hüzünlü boynu bükük yanım vardı kimsenin bilmediği göstermediğim bir taraf ,özlüyordum , canım çok yanıyordu gülüşümle, şakalarımla bastırıyordum gören bunun mu derdi var derdi herkese ama herkese çocukluktan ailemi kaybettiğimi söyledim ama nasıl şehit olduklarını söylemedim şehit çocuğu olduğumu bile söylemedim ayrıcalıklı olmak istemedim acıyan gözlerle bakmalarını istemedim ben güçlü gözükmek istedim her kesin tolerans gösterdiği onun annesi babası şehit demelerini bana acımalarını istemedim normal muamele görmek istedim bu yüzden verilen cezalarda ne kadar bana ağır olsada ben öyle istedim hayat hikayemi bilen herkesin bakış açısı değişeceği gibi. Derseniz ki Sümeyye ye niye anlattım beni tanımadığı içindi belkide içimdeki yaralı kısmı ona göstermek istedim nedeni bende yok belkide yıllarca içimde tuttuğum kimseye antmak istemediğim cesaret edemediğim mi Rabbim Sümeyye'ye anlatmamı istedi bilmiyorum . Sümeyye' ye karşı çok farklı hisler içindeyim aşk kadar basit değil derin duygular var sanki yıllarca tanıyormuşum bana hiç yabancı değilmiş gibi onun yanında bambaşka bir Selim var onun gözünde çocuksu gözükmek istemiyorum beni olgun görsün güçlü görsün istiyorum en çokta sanırım sevilmek istiyorum aynı Zeynep hocamın Egemen komutanı sevdiği hibi ona bakarken göz bebeklerinin parladığı içini çekişi gururla bakışı arkasında duruşu Egemen komutanın ismi geçince bile yüzünde güller açması Sümeyye'de bana böyle şeyler hissetmesini bakmasını istiyorum diyorum ya  benim ki aşktan daha derin duygular .

Hafta sonunu çok özlediğim ailemin mezarına gelmek istedim Şırnak'a belki Egemen komutanı ziyaret ederim bilmiyorum bu sıralar o kadar dalgınım ki Zeynep hocayı uzaktan takibi ihmal ettim inşallah Egemen komutan bu hatamı affederdi son sıralar ailemi rüyamda sık görmeye başladım gözümün önünden şehit oluşları gitmiyordu kaç gecedir uykusuzum , huzursuz pek neşem yok bilmiyorum geceleri en fazla üç saat uyuyabiliyorum  Sümeyyeden de uzak duruyorum sınıfta cam kenarı en arkada Sümeyye duvar kenarında en önde tek başına
Öyle uzaktan izliyorum onu o farketmesede
Bazen yüzü düşük oluyor sınıfta o gülsün diye şebeklik yapıyorum aslında ona ama genel gibi gösteriyorum Egemen komutanla konuştuğumdan beri Sümeyye ile göz göze gelmedim kokusunu alcak kadar yanına yaklaşmadım onu Rabbimden isteyecektim nasip ettiği güne kadar ama hepte arkasında takip edecektim gönlü başkasına kayar korkusuna şu bir ayda dahada girdi gönül kapıma izin almadan girdi oturdu gönül tahtıma gönlümünde kabul edesi varmış hemen kabul etti onu en güzel yerine .

Şimdi annemle babamın mezarı başında dikilmiş onlarsız geçirdiğim günleri anlatıyordum Egemen komutanı , Zeynep hocayı bir de Sümeyye'yi neyse siz alışık değilsiniz benim bu duygulu dertli halime duamı edip çıktım mezarlıktan merkeze indim dolaşıyordum çarşıda kuyumcunun orada bir kolye çarptı gözüme aklımda direk Sümeyye
Papatya vardı sade ama zarif girdim kuyumcuya

Abi şu vitrindeki papatya kolye ne kadar

Gümüş mü altın mı

Öğrenci adamım abi gümüş olsun

400 tl abim

Feda olsun verdim

Kolyeyi aldım inşallah bir gün vermek nasip olur. Çarşıda gezerken karşıda bir çift ama görseniz nasıl Zeynep hocayla Egemen komutana benziyorlar Zeynep hocanın Eskişehirde olduğunu bilmesem onlar diyeceğim.
Oha bir dakika gerçekten onlar oy ben neler kaçırdım böyle koştum yanlarına

Hocam , sizin ne işiniz var burada

Selim ! Asıl senin ne işin var Şırnak'ta

Ailemi ziyarete geldim de hocam sizi burada beklemiyordum