Elimi bırakma

55. Bölüm

Selamın aleyküm yeni nölümü sizi çok bekletmeden yazdım inşallah bu bölümü severek okursunuz
Selim
Bazen hayat bana çok zor geliyor bazende tüm yükleri tek elimde kaldıracak kadar güçlü hissettiriyor bazen öyle yalnız ,kimsesiz, çaresiz ,unutulmuş hissi bazen kalabalık ,sevilen biri gibi hissediyorum
İki gündür Musab amca ve Ayşe teyzelerde kalıyordum bana o kadar naif davranıyorlardı ki içimdeki o boşluk hissi tam dolmasada şu iki gündür o boşluk hissini hissetmiyordum telefonum kapalıydı kimse ile görüşmek istememiştim sabah namazında Ayşe teyzem başıma oturmuş saçlarımı okşuyordu annemden sonra ilk defa saçımı okşayan birisiydi o kadar hasrettim ki şefkate o kadar muhatacım ki sevilmeye annemi özlediğimi hissediyorum kokusunu özlüyorum hala o vurulmadan önce ki son bakışını ölümden korkması değilde korkusu benim için korkuyordu gözlerimden damlalar akıyordu yine ne çok isterdim göz yaşlarımı Sümeyyenin silmesini beni teselli etmesini karşımda durup gözlerime baksa yine dinlenirdim ki ben telefonumu açtık bir çok arama ve mesaj Ömer komuatandan elliye yakın arama on beş mesaj varfı neredesin gibisinden Sümeyyemden sayısız arama bir çok mesaj vardı

Korkuyorum Selim ne olur şu telefonu aç

Selim nerelerdesin ?

Beni böyle üzmeye korkutmaya ne hakkın var !!

Kaldığın pansiyonda yokmuşsun ayrıca işten çıkmışsın neredesin ??

Selim kurbanın olayım aç şu telefonu

Tam arayacakken kapı şiddet ile çalıyordu korkmuştum hemen çıktım
Musab amca ile Ayşe teyzede korku ile bakıyorlardı kapı ısrar ile çalıyordu açtım kapıyı karşımda Ömer komutanı Sümeyyeyi ,Fadime teyzeyi , Remzi amcayı görmeyi beklemiyordum şaşkınca bakıyordum
Fadime teyze direk

Oğlum sen nerelerdesin aklımız çıktı sana bir şey oldu diye bana sıkıca sarılıyordu yüzümü tutup iki yanağımdan öptü

Remzi amca bizi böyle korkutmaya hakkın yok oğlum bari nerede olduğunu iyi olduğunu mesaj dahi olsa yazsaydın sen böyle sorumsuzca hareket etmezdin deyip beni tutup sarıldı bizi çok korkuttu evlat dedi

Ömer komutan
Ulan seni şimdi ben ne yapayım söyle iki gündür seni arıyorum ben tüm işimi gücümü bıraktım kaçırıldığını düşündüm lan neler geçti aklımdan haberin var mı? Bizi bu kadar korkutmaya hakkın yok bak hepimiz ne haldeyiz bu kadar çok sevdiğimi bilmiyordum seni hıyar çocuk deyip sarıldı ve kulağıma kız kardeşimi iki gecedir uykusuz bırkıp ağlattığın için cezan ağır damat bey demişti bir yutkunmadım değil

Ayşe teyze içeri davet ederken Sümeyye ile kapıda kaldık bunu bilerek yapmışlardı Sümeyye' yi içeri aldım kapıyı kapattım ceyranda kalıp hasta olmasın

Sümeyye' ye baktığımda bana sinirli ve kırgın bakıyordu

Sen bana bu kadar acı yaşatmaya hakkın yok zaten uzaktayız birbirimize bu zaten zor iken ziyaretimize gelmiyorsun aramalarıma mesajlarıma dönmüyorsun abim otagarda ,tren garında ,havalimanında seni aradı bilet alanlara baktı yoktun hani belki dedik Egemen komutanın yanına gitmiştir yok işten çıkmışsın kaldığın pansiyona gitmemişsin iki gündür ben ne haldeyim biliyor musun? Hiç aklına gelmedim mi Selim?

Ağlama kurban olayım

İki gün Selim iki gün gözümden yaş dinmedi sana bir şey oldu korkusu ile abim istihbaratı devreye soktu böyle izini bulduk seni sağ gördüm ya şu an çok mutluyum Selim bir daha bana bunu yaşatma ne olur? Seni kaybetme korkusu o kadar canımı yaktı ki

İçeri girelim Sümeyye ayıp oluyor

Selim benden uzaklaştığını hissediyorum aramıza soğukluk mu girdi yüreğinden beni çıkarmayamı niyetlendin söylesen sevdamızdan vazmıgeçtin?