you didn't care about me''jikook

15- kalbinde birileri var

perdenin ardındakiler- kalbinde birileri var ♥

Bu şarkıyı dinlerken aklıma geldi.. Üzgünüm ama bunu yazmalıyım diye düşündüm üzgünüm🥺🥺
Süründürme işleri bu bölümden sonra baslar....:( <3

Buraya gelirken Jungkook'un yüzüne bakmayacak olan ben, yanımda yürürken bile bilmem kaçıncı kere düşüyordum Jungkook'a. Kalbime söz geçiremedim. Jungkook'a olan duygularım yeşermişti tekrardan. Daha olgun, daha bilinçli olduğumu hissediyordum.

Yan yana yürüdüğümüz dakikaların ardından bir kaç bankın bulunduğu bir parka gelmiştik. Açıkçası buraya ilk defa geliyordum. Sunhee ve jiwook gidip bir banka oturdular. Hyuna da aralarına şakalaşarak oturmuştu. Diğer banka ise jungkook gibi yerleşmişti anında. Ben ise jungkook'un yanına oturmak konusunda tereddüt ettim ilk başta. Jungkook'un beni izlediğini fark etmiştim ama o tarafa bakmamayı seçtim. Yanaklarımın kıpkırmızı olmasını istemiyordum.

"Jimin, gelsene"

Ve sesi... İsmim yakışıyordu sesine. Yanına doğru adımlayıp mesafeli olarak yanına oturdum. Arkama yaslanarak kollarımı bağlayıp dikkat çekmemeye çalışıyordum aklımca.
Jungkook bana bakıyordu. Nereye bakacağımı bilemeyerek kafamı gökyüzüne çevirdim, etrafa baktım. Onunla ilgilendiğimi belli etmemeye çalışmak o kadar zordu ki... Nefeslerim sıklaşıyordu ve hava sıcaktı.

"Jimin"

İsmimi tekrar güzel ağzından duydum. Teşekkür ederim tanrım. Ona bakarak ne söyleyeceğini bekledim. Bu sırada inceleme fırsatım olmuştu yüzünü. Aynı anda bu kadar güzel ve yakışıklı olan bir insan daha var mıydı dünyada. Ağlayacaktım bu kadar çekici olmasına.

"İki yılda nasıl bu denli değiştin?

Gözlerimi büyütüp sorusunu anlamaya çalıştım. Beynim durmuş bile olabilirdi.

"Bilmem"

Cevabım onu tatmin etmedi mi yoksa komik mi geldi bilmiyorum fakat gülmüştü. Kıkırtısını duymuştum ayrıca dişleri sevimli bir tavşanın gülüşünü anımsatmıştı bana. Tatlıydı.

"Bilmem mi? Cidden nasıl güzelleştiğini bilmiyor musun?"

Bunu söylerken gülmüştü. Nasıl güzelleştiğim? Beni güzel buluyordu. Beni güzel bulduğunu söyledi. Güzel olduğumu söyledi. Jeon jungkook beni güzel buluyor.

"Bilmiyorum şey... sanırım büyüdüğüm için olabilir-"

"Keşke herkes böyle büyüse. Bazıları saçmalıyor da,.. neyse."

Neden böyle söylediğini anlamamıştım. Yüksek ihtimalle birisine gönderme yapmış olmalıydı. Bilmediğim için konusunu açmadım veya üstelemedim. Daha çok sinirlendirmek istemiyordum. Bu sözleri söyledikten sonra bile kaşları çatılmıştı. Üstüne gidemezdim.
Aniden gelen cesaretle kendimden beklenilmeyecek bir hareket yaptım.

"Sen de değişmişsin. İyi anlamda."

Tebessüm etmeye çalışsam da çatık kaşları bir kaç saniye pek yardımcı olmadı bana. İçimden kendime küfür etmeye başlayacakken çatık kaşları normal halini aldı ve bana tebessüm etti. O an içimin rahatladığını derinlerimde hissetmiştim. Hemen içimden ettiğim küfürleri geri aldım ve ben de ona aynı şekilde güldüm. Jungkook sinirlenince dünyanın en korkunç, gülünce de en tatlı insanı oluyordu. Belirgin gamzeleri dikkatimi çekmişti.

"Teşekkür ederim Jimin."

İsmimi böyle güzel söylemesi.. Tamam sustum.

Galiba kendime hakim olmam gerekiyordu. Hala yunhee var diye biliyordum, veya başka birisi bile olabilirdi. Bilmeden bir şeyler söylemek veya yapmak istemiyordum. Boşa umutlanıp hayal kırıklığına uğramak da istediğim son şeydi. Artık eski Jimin yoktu. İşte bu cümleyi tam anlamıyla kurmak istiyordum. Eski Jimin değil yeni Jimin vardı diyebilmek.