مملكه الغموض

الفصل الثاني وعشرون

الفصل التانى وعشرون
ادم : رتال انا ..
رتال مقطعا اياه وتقترب منه وتقبله من وجنته  : يلا ياحبيبى علشان نروح نتغدى برا اصلى هاموت من الجوع .
ادم : اى اه اه طبعا يلا ياقلبى .
رتال وهى تنظر ليسر من اعلى راسها لاسفل قدمها باستهزاء وانتى هاتفضلى هنا كتير .
يسر :افندم .
رتال :دا مكتب المدير والمفروض يتقفل دلوقتي يلا اخرجى .
خرجت يسر وهى تشيط غضبا .
رتال :يلا .
ادم : اه يلا.
وذهبوا الى احدى المطاعم القريبه .
ادم :رتال والله مافى ببنا حاجه هى كانت جايه فى شويه تشخيصات  مش متأكده منهم .
رتال ببرود :ماطلبتش مبرر وانا مش بحكم على حد من مجرد النظر او من غير ماعرف الحكايه .
ادم :اسف انى ظلمتك .
رتال:مش وقت اعتذار انا جعانه .
ادم طلب الاكل واخذوا يأكلون .

فى الجامعه
حنين :ياااه ياجودعان دا لجامعه كانت وحشانى بشكل .
مايا :اه والله بس الشهر دا حصلنا فى كميه حاجات .
ندى :فعلا اتغير فيه حياتنا كلنا سبحان الله.
مايا :الدكتور واحشنى اوى .
حنين :ههههه تلاقيه جاله السكر ههههه  .
ندى :هما سكتوا ليه .
مايا :تلاقى الدكتور جه .
الدكتور :اهلا اهلا بتلات هوانم نورتم الجامعه .
حنين :بنورك يادكتور .
الدكتور :اهو رجعنا لوجع القلب تانى كنا مرتاحين منكم شهر بحاله .
مايا : ياشيخ قول غير كدا طب بذمتك مش واحشينك .
الدكتور :اعوذ بالله الى واحشانى فعلا ندى اعقل واحده فيكم .
مايا :دا والله مش عدل دانا وحنين ملاك .
الدكتور :بس بقا خلينا نبدأ المحاضرة .

على متن الطائرة
احمد :مصر واحشتنى اوى مش مصدق انى راجع .
سيف:الحمد لله اخيرا هاترجع وسط اهلك .
احمد:الواد حسين واحشنى وصفاء .
سيف :ههههه واد.
احمد :طول عمر بالنسبالى بنى الصغير مع انه اصغر منى ب ٣ سنين بس .
سيف :ولولا هوا ماكنتش هاكون سيف الى انت شايفه دا .
احمد :ربنا يحميك يبنى .

زيزى واسامه عرفوا بنزول سيف وخطتوا لحاجه .

عند الكابلز الرومانسى
ياسمين : خلاص بقا ياعمورى انت قماص اوى .
عمر : انتى مش حاسه بيا .
ياسمين :مين قال كدا بس انا اكتر حد حاسس بيك لانى كل الى بتحس بيه انا بحس بيه بس اخويا ياعمر ومش هاعرف اعمل اى حاجة كن غيرة .
عمر :واختى يا ياسمين الى اخوكى جارحها وسافر وسابها وماكنلش على جوازهم ساعتين .
ياسمين :الله وحده اعلم بظروفوا سيف شاف كتير وشاف بابا وهوا بيموت قدامه من حسن حظى انى كنت باعب مع ادم وحازم عند عمو حسين كان الله اعلم حصلى اى .
عمر :بعد الشر عليكى ياقلبى
الله يرحمه .
ياسمين:اللهم امين
صافى يالبن .
عمر :حليب ياقشطه .
ياسمين :جيبالك بوظه .
عمر :بجد انا بعشقها .
ياسمين :ماتعشقش غيرى فاهم .
عمر :انتى بس الى فى قلبى ياشرس .
نسيب المحن دا علشان وجع البطن

وصل سيف واحمد اراضى الوطن وركبوا السيارة وتوجهوا مباشرتا الى فيلا حسين .
فى فيلا حسين
صفاء :انا مش مصدقه نفسى احمد .
احمد :ايوة ياصافى واحشتينى اوى .
حسين ارتمى بداخل احضان احمد واخذ يبكى :وحشتنى اوى اوى .
احمد :وانت كمان ياحسونه فاكر ياض لما كنت عيل تافه كبرت ياحسونه ههههه .
حسين :ههههه خلاص بقا ذلتنى .
صفاء :سيبوا ياحسين يرتاح .
احمد :لا لا انا كدا مرتاح .
حازم :مش معقوله .
احمد :ههههه اخر مرة شوفتك كنت عيل بشخه ههههه.
حازم :لا انا بحلم صح .
ادم :دا حلم .
احمد :لا مش حلم تعالوا ياولاد واحشتونى .
احمد :الله اومال فين ياسمين .
ادم :زمانها جايه .
فى الخارج
عمر :سلام ياقلبى .
ياسمين :تعالى سلم على بابا .
عمر :ماشى يلا ودخلوا الفيلا .
ياسمين :انا جييييت .
ولكن توقفت عن الكلام وكانت الصدمه .
ياسمين :سيف دا ....دا .
احمد :ايوة انا تعالى فى حضن ابوكى يابنتى .
ياسمين :بااابا .
سيف :براحه عليه يا باسمين هوا لسه تعبان .
ياسمين :انت عايش ازاى .
احمد :هاحكلكم .

اسامه : ابوه رجع .
زيزى :يبقا الفرح مش هايتم  وسيف يتكسر قلبه   .
اسامه :بلاش تلعبى بالنار .
زيزى :دى هلتروح للى احسن من الكل .

فى الجامعه
ذهب كلا من حازم واسر يأخذوا زوجاتهم من الجامعه وطلب حازم من مايا توصيلها ولكن مايا اصرت ان ترجع بمفردها للمنزل .
فى الطريق كانت سياره تطارد سيارة مايا.
مايا :اوووف هى ناقصه امك اعمل اى دلوقتي.
واخذت مايا تنحرف يمين ويسار وتدهل فى شوارع لكى تضللهم .
مايا :اخيرا خلعت منهم .
بس مش هاتخلعى مننا ياقمر .
مايا :لا والله ومين الحلوين .
شاب :محسوبك اباظه .
والاخر :وانا بلاطه .
والاخر :وانا سيد .
مايا :واشمعنى انت ماقولتش لقب زيهم .
سيد : مايخصكش ياحلوة داحنا هانبسط اوى يارجاله .
مايا :لا والنبى وانت مفكر الرجوله انك تتشطر على بنت .
اباظه :وانتى جايه تعطينا دروس فى الاخلاق .
مايا :انتم شكلكم ولاد كويسين وانا جوزى عميل سرى وانا اتصلت عليه وبعتاله عنوانى وزمانه جاى فبلاش يجى ويلاقيكم مزعلنى علشان هايكون اخر يوم فى عمركم .
بلاطه بخوف : وانتى مفكرة اننا هانخاف ولا اى .
مايا :لا الكلام على الواقف كدا مش بياكل عيش واد أ سيد .
سيد :واد .
مايا :بص يابو السود عيونه ياولا خد روح ظبطلنا القعده من شيبسى وكدا يعنى اه وجبلى فشار علشان نتكلم على رواق .
سيد :نعم .
مايا :يلا ماتستغربش لما يبقى يجى سيف.
وبافعل ذهب سيد وعاد وهوا يحمل الاشياء ومصدوم من تلك المجنونه التى تتحدث معهم وكانها تعرفهم.
مايا :صلوا على النبى.

علم شريف بعوده والد سيف وذهب لهم .
شريف :حمد لله على السلامه يا احمد بيه .
احمد :الله يسلمك شريف بيه انا اعرفك انت كنت من انضف رجال الأعمال.
شريف :الحمد لله والى بيكمل المشوار بناتى مايا وورد .
احمد :عاوز اتعرف عليهم خصوصا مايا واشوف القمر دى .
شريف :ههههه ماتستعجلش .
سيف :عمى عاوزك دقيقه .
شريف وسيف ذهبوا غرفه المكتب لكى يتحدثوا .
شريف :خير .
سيف :انا عارف انك مدايق منى بس اديك شايف الظروف .
شريف:انا لما سلمتك بينتى فكرتك بتحبها وهاتسعدها لكن الواضح انك بتنتقم منها بص يابنى مايا بنتى انا ومالهاش اى ذنب فى كل الى حصل ولو بس انت فكرت تزعلها ياسيف .
سيف:بس بس انا مستحيل الومها على ذنب غيرها وانا بحبها بس الظروف وكدا وانا رحعت وهاعوضها بس الاول تتربى علشان تتعلم ماتكلمش رجاله اعمال وتسهر معاهم .
شريف :تتربى ماشى لكن ماتزعلهاش سامع .
سيف :سامع ياعمى سامع .

عند اسر وحنين
حنين :شكرا لانك انقذتنى امبارح .
اسر :مش اى حد توثقى فيه سامعه .
حنين :تمام عن اذنك .
اسر : حنين استنى .
حنين :اى فى حاجه .
اسر : والله كنت لسه هاكمل بس انتى مشيتى .
حنين :مش مهم .
اسر : علشان خطرى سامحينى نفسى افرح .
حنين :اما اخلص امتحاناتى .
اسر فى نفسه :ودينى مانا راحمك ياهند.

عند مايا
والله اعدكم حلوة يارجاله بصوا بقا انا هاشغلكم واى خدمه .
Manal Gad
👑مملكه غموض 👑